Zuid-Afrika 2014

ZUID AFIKA

Dit jaar weer een keer wilde beesten kijken. Een maatje groter als vorig jaar; Olifanten, giraffen, neushoorns, hippos, leeuwen ect. Nee, niet naar de Beekse bergen, alhoewel dat zeker stukken goedkoper zal zijn, maar Zuid-Afrika. Een voordeel met deze reis is, dat we geen jetlag kunnen krijgen, geen tijdsverschil namelijk. Tis wel weer verschrikkelijk lang met het vliegtuig. Optie is natuurlijk de boot, fiets, auto of te voet, maar dat zal hem niet worden denk ik zo. Eerst ff een paar dagen rondom Kaapstad. Beetje walvissen kijken, pinguïns kijken, die platte berg int midden, bezoekje brengen aan Robbeneiland zoiets zal het worden. Dan de auto inleveren, vliegtuig in en uiteindelijk in de buurt van het Kruger park, de volgende auto ophalen. En dan hopelijk veel grote wilde beesten zien, anders moeten we alsnog maar naar de Beekse bergen. Er is in ieder geval genoeg ruimte in ons programma om op zoek te gaan naar ze. Na het Kruger park richting Swaziland. Ook hier hebben we al wat leuke dingetjes gezien, en uiteraard beestjes kijken. Dan weer terug naar Zuid-Afrika, om hoe kan het ook anders nog meer wilde beesten te gaan bekijken, voordat we via Durban terug naar Amsterdam vliegen. De vliegtickets zijn al geboekt, de komende maanden de rest gaan bespreken.....

De auto's, hotels ect liggen vast. De nationale parken pass is binnen, dat scheelt weer entree betalen ter plekke, of te wel tis al betaald. Kaartjes besteld voor de kabelbaan naar de tafelberg, niet naar de top, want dat heeft die platte berg nl niet; een bergtop! Reservering gemaakt voor de boot en een tour naar robbeneiland! Nu alleen hopen op goed weer, een rustige zee, en geen bewolking op en om de tafelberg!

Van de week maar eens ff malariatabletten halen en wat Zuid-Afrikaanse rand bestellen, dan rest eigenlijk alleen nog het inpakken van de koffer.

De koffer is gepakt, nog ff wat last- minute dingetjes , dan ben ik klaar voor vertrek naar manchester morgenvroeg.

Kaapstad

Vroeg, veel te vroeg uit de veren vandaag. Om 05.55 uur vertrek ons vliegtuig vanuit manchester naar Amsterdam! Min 2 uur voor het inchecken, de security check en het boarden. Das om 4 uur klaar staan voor de shuttle naar het vliegveld. Best al druk zo s' morgens. Maarja las Ryanair met 5 vluchten direct achter elkaar van 6 tot half 7 zit, dat is de rij daar vrij lang kan ik wel zeggen. KLM heeft nu maar 1 toestel, dus we kunnen vrij gemakkelijk onze koffers kwijt. Alleen die zelf check-in kiosken.....tis er allemaal niet vlugger op geworden....

Anyway op tijd in ons vliegtuig, blijkt dat we vertraging hebben, dichte mist op Schiphol. En aangezien de grote jongens vanuit de Usa aan het binnenkomen zijn en er maar 1 start en landingsbaan open is, worden alle korte vluchten naar Schiphol ff in de wacht gezet. Iedereen is al aan boord, dus als er ruimte is voor het vliegtuig om eerder te vertrekken, dan kan dat nu dus ook. Helaas pas om half 7 zijn we pas weg, maar wel een keertje weer in een uur gevlogen. Half 9 geland op de D pier, en dan door naar de F pier. Flinke wandeling dat kan ik wel zeggen. Mooi op tijd vertrokken vanuit Amsterdam richting Kaapstad. Een vlucht van 11,5 uur, beter als heel lang. Maar zoals het er uit ziet, gaan we er 11 uur over doen, jippie een half uur korter. De gehele reis, toch wel met enige regelmaat flinke turbulentie. Eigenlijk te moe om een film te kijken, maar die van malificent toch maar gekeken. Verder eigenlijk alleen korte series gekeken, en dan af en toe de ipad aan voor een spelletje, ondertussen toch regelmatig ff wegdutten, voor een kwartiertje. Anyway de vlucht kruipt voorbij en om  half 10 staan we dan eindelijk op Afrikaanse bodem. Stempels halen bij de douane, en dan door naar de verhuur maatschappij. Of te wel in de file bij avis. Toyota corolla is ons vervoersmiddel de komende dagen. Tomtom in de sigaretten aansteker, en rijden maar. Langzaam maar zeker richting Kaapstad, wachtend op een signaal van bram, dat ie eindelijk de satellieten heeft gevonden. We zitten nu in het hotel on st george. Kamers zien er goed uit. Vanaf morgen, begint ons avontuur hier in Zuid-Afrika!                              

Begon om 5 uur al wakker te worden, het was dan ook behoorlijk frisjes op de kamer. Om kwart over 7 toch maar douchen en de koffer dichtmaken. Tijd voor ontbijt. Het hotel heeft zelf geen mogelijkheid tot ontbijten, maar het hotel, een van de hoogste van Kaapstad, zit weer aan een winkelgebied, en direct langs ons zit een overdekt winkelcentrum. Hier zit een deli, waar we kunnen ontbijten. Zag en smaakte goed vanmorgen. Bewaking is er stiekem volop. Of te wel, ze gooien de zwervers letterlijk naar buiten hier!

Anyway na het ontbijt, uitchecken en de auto inladen. De kleine koffers allebei weer in grote koffers gepakt, en voilà, met een beetje proppen, past het allemaal in de kofferbak. Toch wel een must in Zuid-Afrika. Tomtom aan, en op naar de kabelbaan van de tafelberg, want het weer is goed, het weer is schitterend zelfs, geen wolkje in de buurt van de tafelberg. Wellicht krijgen we zo'n kans niet meer, dus eerst maar eens omhoog. De parkeerplaatsen zijn er niet zoveel, maar er mag volop langs de weg geparkeerd worden, en overal zijn er parkeer assistenten, die dit in goede banen leiden. Dit alles tegen een vrijwillige fooi. Ze letten ondertussen ook nog op je auto, en raar of niet, maar de parkeerhulp van om de hoek zeg maar, wist, dat wij hem voorbij de volgende bocht hadden staan!

Hierna ik schat nog een minuutje op weg naar boven naar de de ingang van de kabelbaan. Mooi, maar kei druk. Gelukkig had ik al kaartjes gereserveerd, dus dat scheelt weer een stukje. Maar na een uur deels in het zonnetje gewacht te hebben, mogen we dan toch de weg oversteken om in de rij naar de lift aan te sluiten. Na een kleine anderhalf uur staan we dan toch voor de linker kar van de kabelbaan, of te wel het sweefspoor. Samen met 64 anderen omhoog in een paar minuten. Het personeel is kei vriendelijk, en legt direct de regelementen uit voor boven op de berg, en vervolgens moet iedereen een beetje van de ramen weg blijven staan, omdat het karretje ronddraait!

En inderdaad, tijdens de rit omhoog kan dus iedereen de hele omgeving bekijken, terwijl het karretje rustig aan zijn rondje draait. Mooi bedacht! Eenmaal boven, ff iets doen, wat ik sowieso moet doen in Zuid-Afrika; ff een geocache oppikken. Er zit een hele makkelijke aan het gebouw van de kabelbaan. De slotcode heb ik, en de enige mogelijkheid om aan de zijkant van het gebouw te komen is de linkerzijde. En ja hoor, daar hangt ie. Ff het slot openmaken, en ik mag Zuid-Afrika toevoegen aan mijn lijstje van geocache landen. Gelijk maar mijn travelbug uitgezet hier, ben benieuwd of en wanneer ik er weer iets van hoor!                           

Boven gekomen, is het toch wel een stukje frisser dan beneden, er staat een koud windje. Eerst ff wat drinken, voordat we verder gaan. Toch leuk om te zien, dat mensen dus uit de stad vertrekken met een T-shirt en een korte broek aan.... Goh wat hadden die het koud zeg! Anyway ff later nog een stuk over de berg gelopen. Uitzicht op signal hill en lions head is zeer goed. We kunnen robbeneiland trouwens ook zien liggen. Net als het uitzicht op Kaapstad zelf. De paden zijn uitstekend hier en we lopen een heel stuk van een bepaalde route, om vervolgens af te draaien om van het uitzicht aan de andere kant te genieten. De wind voelt ondertussen ook niet meer zo koud aan, tis eigenlijk best lekker hier nu boven.      

Bert wil graag een Zuid-Afrikaans alpen marmotje / tafelberg marmotje zien. En warempel we zijn nog maar net overgestoken en er zit er eentje, en nog een , en nog een. Een stuk of 5 van die dassies, zitten hier te eten en te poseren voor de foto's. Nog ff een souvenirtje van bovenop de tafelberg kopen, en dan weer naar beneden, want we willen nog naar Hermanus vandaag.                                       

Wat ons vooral verraste was het feit dat er behalve in dit stukje met de tafelberg, er vrij veel bergen rondom Kaapstad liggen. Ik had het eigenlijk behoorlijk vlak verwacht! Anyway tis 13.00 uur, dus ff een sandwich gehaald bij de benzinepomp en dan door naar Somerset-west.Hier zit een cheeta outreach. Of te wel een opvang voor cheeta’s. Door dit soort opvang te creëren proberen ze te voorkomen, dat dit dier uitsterft. In Paardevlei zit dit ding, en bij de ingang wordt er gevraagd, of we ook de beesten van dichtbij willen zien, en zo ja, de grote en of de kleine variant. Nou doe maar de jonkies, daar ben je int ergste geval een vinger kwijt, en bij die grote, weet je het niet.

We moeten toch ff wachten, maar in deze opvang zitten ook Anatolian sherpards, en andere katachtige. Eentje was toevallig net aan de riem uitgelaten, of wezen wandelen met een van de bezorgers. Wat me al opvalt als ik naar de volwassen cheeta’s kijk, is dat ze veel groter zijn dan dat ik me had voorgesteld.                    

Anyway, wij hadden een cub encounter, of te wel wij mogen bij de jonkies in hun verblijf. Vooraf handen en schoenen door de desinfectie, en dan is het ombeurten naar deze poesjes toe. Altijd de beesten vanaf de achterzijde benaderen, aaien alleen op de rug, en geknield op 1 knie mogen we bij ze zitten. Ochja de verzorgers staan altijd om je heen, en staan eventueel klaar om in te grijpen, mochten ze een off dag hebben vandaag.  Veel foto’s kunnen maken hier. Het zijn dan wel katten, maar qua haren zijn het net honden, helemaal niet zacht. Bij de uitgang nog een foto gekocht gemaakt door hun eigen fotograaf, voor een paar centen.

Hierna over de bergen heen naar Hermanus. In de baai van Hermanus, komen van juni tot november walvissen in de baai voor.  Vaak zichtbaar vanaf de waterkant. Helaas voor ons, maar we zien er uiteindelijk wel, maar ver weg aan de overzijde van de baai, das wel jammer.

Maar terug bij ons hotel, trouwens schitterend uitgevoerde bed en breakfast, laten we de eigenaresse een walvis safari regelen, voor morgenvroeg. Vanavond pizza gegeten,  goed gegeten voor een paar euro!

Vannacht lekker de elektrische deken aangezet. Goed geslapen, maarja rond 5-en begin ik toch steeds weer wakker te worden. Om 7 uur buiten op veranda gaan zitten internetten, tis allang licht vandaar. Om kwart voor 8 ontbijt, en wat voor 1, we zijn momenteel de enige gasten hier, dus lekker rustig. Maar er is toast, er staat een fruitcocktail klaar, yoghurt. Ondertussen heeft de eigenaresse, of haar personeel dat kan ook, wentelteefjes en eieren voor ons gebakken, op een zeer originele manier. Spek aan de buitenkant en in het midden de eieren met tomaatjes. Net kleine gebakjes! Bram ingesteld op de haven, want als de walvissen niet naar ons toe komen, nou dan gaan wij wel naar hun toe! Boot ziet er redelijk uit, maar iedereen moet wel een reddingsvest aan....  Door redelijke golven vaart uiteindelijk naar de plaats toe, waar wij gisteren middag ook ongeveer de walvissen zagen. En ja hoor, daar zitten ze ook weer. Uiteindelijk een stuk of 4 bij elkaar, liggen daar eigenlijk alleen maar wat rond te kijken en een beetje te dobberen. Ruim een uur zijn we in dit stukje baai. Er ligt nog een andere boot met kijkers, zonder zwemvesten....

Beetje vreemde kapitein hebben we wel. Die let blijkbaar niet erg op, want met enige regelmaat liggen we bijna achterste voren.... Anyway, droog weer het vaste land bereikt, maar hij bleef maar raar varen, die kapitein. Of te wel, zodra hij met iemand aan zijn rechterzijde stond te praten, dan ging het roer ook naar rechts, en dan ochja ik moet naar de haven toe, das weer rechtdoor... En zo dus ook naar links. Of te wel; het leek wel of we continue rare bochtjes aant maken waren op het water. Michael, ziet ondertussen wel wat bleekjes, van het boottochtje, maar heeft geen een keer de vissen hoeven te voeren....

Hierna rijden we via de kust langzaam maar zeker terug richting Kaapstad. Onderweg, eindelijk walvissen dicht bij de kust kunnen zien, tot 2 keer toe zelfs! 

In de buurt van pringle bay, hebben ze blijkbaar een ander probleem; bobbejaantjes, of te wel bavianen. Die bobejaane nie voere, don't feed the bobejane! En ook vrijwel nadat we het bord zagen, zaten er ook daadwerkelijk een paar langs de weg. Das nou eens makkelijk wildlife spotten! 

Volgende stop is Kirsten Bosch national botanical garden. Die ligt tegen tafelberg national park aan... Nou tegen, volgens mij ook gedeeltelijk op! Flinke steile paden omhoog af en toe, met als achtergrond de bergen, waar de tafelberg ook deel van uit maakt. Een bloem die we hier al veel, zeg maar gerust heel veel gezien hebben, is de Spaanse margriet, in diverse tinten, dat ook nog. Op zoek gegaan naar van riebeecks henge, maar eigenlijk hebben we nog steeds geen idee, wat we eigenlijk konden zien daar. Zoiets als door de bomen heen het bos niet meer kunnen zien.  

Na de tuin de snelste route naar Simon's Town genomen, daar zit nl een pinguïn kolonie. De route gaat onverwacht niet langs de zee af, maar over de bergen heen. In simon's town, maakt bram een onverwachte opmerking, we moeten de bergen in... Kijk ik weet dat een pinguïn een vogel is, maar een goede vlieger is ie toch echt niet! Uiteindelijk boven op de berg nogmaals, bram laten zoeken naar de pinguïn kolonie, en deze keer stuurt ie ons weer de berg af, richting zee, kijk das beter... Okey, weer beneden, begon ie alweer over omdraaien, maar dat hebben we maar genegeerd dit keer. 

Bij de pinguïn kolonie hebben ze ook hier weer bewaking. Eigenlijk best grappig eigenlijk overal waar we parkeren staat er een lopend parkeerautomaat, die helpt je parkeren en let ondertussen, dat jij weg bent ook nog op je auto, voor een willekeurige bijdrage!

Gesloten... Das nou jammer, maar wat wil nou, zodra we wegrijden, zitten er direct achter het muurtje een stuk of 5 Afrikaanse pinguïns. Kijk hebben we die toch alvast gezien. Morgen gaan we ze beter bekijken. Hierna ons hotel van vanavond gaan zoeken, ergens in kalk bay. The chartfield guest house. Leuk optrekje, maar niet zo leuk als die van gisteren. Wederom 2 kamers, en die van mij heeft een extra feature; wil ik gaan douchen, of naar de wc, dan moet ik een trap af naar beneden! Wel leuk gemaakt trouwens. 

Gegeten aan de zee. Maar om er te komen, moet je onder het spoor door, en tig trappen op. Het eten is in ieder geval goed!

Bijtijds vertrokken uit ons guesthouse. Alle gasten zijn in ieder geval lekker vroeg wakker vandaag! Aangezien ik wederom heel vroeg wakker was, ben ik lekker buiten op het terras gaan zitten internetten. En geloof t of niet, maar tot 2 keer toe liet een medewerker van het guesthouse het inbraak alarm afgaan. Iedereen heeft volgens mij vandaag voor 8 uur ontbeten.

Eerst pinguïns, daarna capepoint. Na een 20 minuten rijden, waren we weer bij de pinguïn kolonie. Auto parkeren en via een wandelpad komen we dan ook daadwerkelijk bij de ingang van de kolonie uit. Langs het looppad, wat overigens met hekwerk is afgescheiden, langs al ontelbare pinguïns gelopen, die hier in dit gebied leven. Via de ingang, waar we gelijk onze wildcard kunnen uittesten naar de kust waar de pinguïns zitten. En die zitten er behoorlijk veel!

Anyway ons einddoel is Kaapstad voor vandaag, dus we gaan verder naar het meest zuidwestelijk gedeelte van Zuid-Afrika; cape point, of te wel kaap de goede hoop. De zee is rustig lijkt, dus vandaag hoeven de schepen niet op een goede vaart te hopen. Met funiculaire gaan we omhoog, naar de vuurtoren. Die hebben ze maar ff in gebruik gehad, want deze stond te hoog bleek achteraf. Te vaak zat deze in de mist, en zagen de schepen hem alsnog niet! Daarom is er een stuk verder naar beneden en naar voren maar een nieuwe gebouwd, die beter zichtbaar was voor het scheepverkeer. Te voet weer naar beneden. Onderweg richting cape point, lopen er weer apen over de weg heen, bavianen ditmaal.

Hierna allemaal netjes in een rij voor foto bij het bord van cape point. Dan weer op weg naar de uitgang. Onderweg nog struisvogels gezien.

Langs kust naar Kaapstad terug. Onderweg zien we ineens veel heel veel beelden staan. Prachtige beelden van giraffes en olifanten! Maarja, als je die in mijn tuin zet, dan is ie ook gelijk vol! Gelukkig verkopen ze ook kleine versies van de super mooie giraffe beelden, en die gaan dus mee de koffer in! Via de chapmans peak drive, een tolweg, met mooie uitzichten, rijden we ineens weer in Kaapstad. Precies een rondje gereden, want we komen vrijwel direct uit bij de afslag naar de tafelberg.

Ff lunchen nog in een tentje aan de zee, en dan naar ons hotel. Hotel on st George wederom. Ditmaal wel uitzicht op de tafelberg. Van de week dus duidelijk een goede beslissing genomen, om direct naar boven te gaan hier, want het weer is steeds minder aant worden hier, regelmatig trekken de wolken over en tegen de tafelberg aan.

Eten doen we vanavond aan de Alfred & victoria Waterfront. Een groot winkel gebied hier aan de haven van Kaapstad. Gelijk ff gezocht waar we de volgende dag ergens moesten vertrekken naar Robbeneiland, en uiteraard alvast wat souvenirs hier in geslagen.

Bij aankomst toch nog maar ff de stad in. Ff zoeken naar een nieuwe koffer voor Michael, deze was nl al kapot in Engeland, net na vertrek zeg maar. Via het voetgangers gedeelte ( st Georges Mall) langs de vele koffer verkopers en souvenirs winkeltjes, richting de government gardens gelopen. Onderweg worden we nog door een voorbijganger gewezen, op een stukje recente geschiedenis van Zuid-Afrika; nl de apartheid. Voor het gerechtsgebouw staan de laatste 2 overgebleven bankjes, die verwijzen naar de apartheid. Een bankje voor alleen de blanken en een bankje voor alleen de zwarten. Vanaf hier de government gardens in gelopen, om via dit park bij het parlementsgebouw uit te komen. Hier staan nog een standbeeld van Nelson Mandela, en oud president botha blijkt hier op zijn paard voor de ingang te staan. nog een poging gedaan om het stadhuis te vinden, maar dat wilde niet echt lukken. Langs ons hotel loopt de van Riebeekstraat, en een stukje verder op staan standbeelden van hem en zijn vrouw. Via het war memorial terug naar ons hotel gelopen, want donker worden doet het hier vrij vroeg. Eigenlijk jammer, temperatuur is lekker, maar om 7 uur is het hier al pikkedonker.

Goh, hoe ziek kan een mens worden, in korte tijd. De maag zat al een beetje in de weg na het eten, van vanavond, maar midden in de nacht gaat het dus voor een goeie mis. De darmen gaan over de rooie, en niet te zuinig, en ff later komt ook de gehele maag inhoud naar boven. Hopelijk lucht t op, maar het tegendeel is waar, ik wordt eigenlijk alleen maar zieker. Mijn blik cola op gemaakt, en dan heb ik ook niets meer te drinken op de kamer. Ik durf het kraanwater niet te drinken, en een flesje water heb ik ook niet meer. Bovendien doet de waterkoker het ook al niet, dus ik kan ook geen thee zetten. Waarschijnlijk is de kip van vanavond niet goed geweest, fijn voedselvergiftiging. 

Tegen 7- en al gedoucht en ff bij de heren aangeklopt, of die nog water hebben, helaas. Michael voelde zich ook niet lekker, en ook bij hem zijn de darmen ontregeld, dus die heeft al het flessen water al op. Gelukkig is de buurman, waar we moeten ontbijten al open, en daar ff een blik cola gehaald, om in ieder geval mijn vocht wat op peil te houden.

Anyway robbeneiland staat op het programma voor vandaag, alleen zoals ik me voel, heb ik er eigenlijk weinig zin in, maar dit is mijn enige kans, dus ik moet (van mezelf).

We hebben kaartjes voor 09.00 uur, en iets voor 9- en zijn we bij het vertrek punt. Hier blijkt dat ze maar wat aan rommelen met de tijden. Ze laden een boot vol, die vertrekt, en dan beginnen ze met de volgende boot. De kaartverkoop, en het inchecken gebeurt bovendien op een heel andere plek, dan waar de boten liggen. Zodra ze een boot vol hebben, en iedereen voorzien is van een armbandje, moeten we vanaf het Alfred gedeelte al lopend naar het victoria gedeelte, ik denk bijna 10 minuten lopen!

Onze boot doet er zo'n 35 minuten over, en de zee lijkt kalm....maar schijn bedriegt zeg maar.

Na 35 minuten komt onze boot aan bij robbeneiland, zo te zien een walhalla voor vogels. Grote groepen, oa aalscholvers bevinden zich rondom de haven van robbeneiland. 

Na aankomst worden we verdeeld over 3 bussen, en beginnen we met onze rondrit over het eiland. We zien de diverse cellen complexen, af weer geschut uit de 2e wereld oorlog, een x-aantal kerken, en het dorp wat zich op het eiland bevind. Zo'n 66 permanente bewoners heeft robbeneiland. Allemaal werkzaam op het eiland. Er zijn ook een x-aantal mannen in oranje overals aant werk, dit blijken mensen te zijn, die hun taakstraf hier aan het uit werken zijn. Elke morgen en avond gaan die op en neer.

We maken nog een stop, op een punt waar we uitzicht hebben op de tafelberg. Hieruit blijkt wel weer, dat onze beslissing om als eerste de tafelberg op te gaan, afgelopen zaterdag, toch echt de beste was. De bovenzijde van de berg ligt in de wolken, weinig nut om nu naar boven te gaan. Onderweg, zien we ook de steengroeves, waar de gevangenen meestal nutteloos werk aant doen waren. Stenen van punt a naar punt b brengen, en vervolgens de stenen weer van punt b terug naar punt a brengen. Veel gevangenen hadden door het werk hier in de stof en de lichte kalksteen, last van hun ogen, en last van de longen.

Na deze stop rijden we door naar de plek, waar we de gevangenis in gaan. 

We worden opgewacht, door een voormalige gevangene, Ntando, die ons door de gevangenis zal rondleiden. We worden naar een voormalige slaapzaal gebracht en daar doet hij zijn verhaal. Over de diverse cel blokken, over hoe hun dagen er uit zagen ect. Hierna gaan we nog een bezoekje brengen aan het complex, waar robbeneilands meest beroemde bewoner, 7 jaar van zijn tijd heeft doorgebracht; Nelson mandela. Een sobere cel, met iets wat lijkt op een dun matrasje, de wc emmer, en dat was het wel zo'n beetje. Dit is tevens ook het einde van de toer, en moeten we nu te voet terug naar de haven. Kijk, nu hebben we wel de tijd, om ff op ons gemak, nog wat foto's te nemen.

Een half uur later, zijn we weer in Kaapstad, en is het eerst lunch tijd. Hierna nog ff naar noblesquare gelopen, een plein hier bij de victoria & Alfred Waterfront. Op het plein, staan 4 standbeelden. Voor ons een onbekende; luthulu, desmond tutu, de klerk en nelson mandela. Allemaal winnaars van de nobelprijs voor de vrede.

Hierna langzaam maar zeker terug naar de auto en dan toch nog een kijken of we bij city hall uit kunnen komen. Das vlakbij ons hotel, we kunnen het zelfs zien vanuit ons raam, maar we krijgen het maar niet gevonden. Deze keer dus ook niet!

De heren moeten nog een nieuw koffer halen voor Michael, omdat die van Michael het al begeven heeft op de vlucht van de IOM naar manchester. Das mooi, kunnen hun gaan shoppen, en ga ik ff een paar uur slapen, wellicht dak me daarna wat beter voel, want ik blijf maar gammel. Ben volgens mij vandaag van wc naar wc gelopen....

2 uur later wordt ik weer wakker gemaakt, en hebben de heren, een nieuwe koffer gevonden, postzegels, en het stadhuis. Postzegels maar direct gebruikt, en samen gaan we op weg naar cityhall. Ditmaal wel goed kunnen vinden.

Voor mij ff bij de supermarkt, wat croissantjes gehaald, en wat te drinken, want ik heb er weinig zin in om vanavond ergens te gaan eten. 

Ik kruip lekker onder de wol, en de heren gaan eten bij de v&a Waterfront.

Morgen weer vroeg op, voor onze vlucht naar Hoedspruit. Hopelijk ben ik dan wel weer opgeknapt

Vaak wakker geweest vannacht, maar redelijk fit opgestaan vanmorgen. Eerst maar eens richting het vliegveld, de auto aftanken, inleveren, inchecken, en dan kunnen we ontbijten. Rond 08.00 uur, zitten we te ontbijten op het vliegveld. Om 10.00 uur vertrekken we uiteindelijk voor een vlucht van iets meer dan 2 uur naar mpulanga airport, of te wel Kruger airport. Een vliegveld vlak bij Nelspruit / het Kruger park. De temperatuur is hier in ieder geval goed. Voor dat we de autosleutel krijgen, wat overigens een eeuwigheid duurt in Zuid-Afrika, alvast maar een sigaretje wezen roken en wat flessen water ingeslagen voor een paar centen. Ik moet zeggen dat we tot nu toe voor eten en drinken niet veel kwijt zijn. Flesje water, 30 euro cent. Cola ook zoiets. Eten doen we meestal voor ongeveer 20 euro met zijn drie-en. Soms nog wel goedkoper. Het duurste restaurant is notabene, het restaurant waar ik ziek van ben geworden…

Nog voor 1 uur zijn we op weg in een grote Honda, een grijze, das alles wat ik weet. Allereerst richting Sabie en dan richting Graskop. De Tomtom wordt vandaag plaats voor plaats ingesteld, anders zijn we met een uur in ons hotel. Eindbestemming is ergens in de buurt van Hoedspruit… Nou ja 20 km daar vandaan om precies te zijn. Het hotel heeft ook geen adres, maar gps coördinaten! Het valt onder het plaatsje Mica, waar al helemaal niets is. Zowel Bert als ik hebben de route hier al gereden via google Street view, en er zou een bordje van het hotel op de hoofdweg moeten staan. We gaan via een kleine detour er naar toe.  Via wat uitzichtpunten, want ongemerkt klimmen we een heel end omhoog. Vanwege tijdsgebrek, het is hier om half 7 donker, stoppen we niet bij alle uitzichtpunten. Hoe ik het voor elkaar krijg weet ik niet, maar voor de punten die ik heb uitgezocht blijken we dan ook iedere keer weer entree geld te moeten betalen.

Eerst nog ff lunchen in Graskop, met op de achtergrond het smurfenlied in het Afrikaans…Na Graskop, een kleine detour naar wat uitzichtpunten. Eerste is gods window. Het zicht is wat heiig, maar we kunnen goed zien dat we stiekem al een heel end naar boven zijn geklommen.

Hierna moeten we richting Moremela, hier liggen de bourkes lucky potholes. Hier begint de blyde canyon ergens en de rivier heeft hier een mooi stukje rotsen uitgesleten. En het lucky komt van het feit, dat er ook nog goud gevonden is hier destijds. Mooi stukje canyon, en behoorlijk druk met mensen. Vandaag is het national heritage day in Zuid-Afrika, en iedereen trekt er dan op uit om te gaan BBQ-en. Het wordt ook wel nationale braai dag genoemd!

Wellicht ligt het aan het tijdstip, maar veel mensen zitten inderdaad al aan de bbq. Trouwens bij elke stop die we maken, veel kraampjes met souvenir verkoop. Na de potholes, maken we nog een stop bij de three rondawels, of te wel een uitkijkpunt, waar je 3 op traditionele huisjes lijkende rotsen kunt zien. Net op tijd trouwens, we zijn er tegen kwart voor 5, en om 17.00 uur gaat de poort dicht!.

Nu nog ff een bergpas rijden, en dan is het richting Mica. Tomtom kent t niet eens, en bij de kruising in Mica rechts, of te wel mica city centre, tsja, daar was ook echt helemaal niets!

Maar bij deze kruising, moeten we naar rechts en gaan we weer richting Hoedspruit rijden, en dan ergens moeten we een afslag naar rechts pakken, en zouden we via een bospad bij ons hotel moeten komen.

Inchecken is gauw gedaan. De heren hebben een rondawel aan de linkerkant langs de receptie, en ik heb een ander type huisje bij het zwembad.

Gegeten hier bij het restaurant, want ja, der is hier eigenlijk niets in de bush.

Morgen opletten met de apen hier, vooral deuren dichthouden. En mocht ik ze niet zien, dan zal ik ze wel horen is me verteld. Volgens mij hoor ik ze al, want als ik me niet vergis zit er eentje te snurken, bij mij op het dak! Kan natuurlijk ook de buurman zijn, maar er zit best een flinke ruimte tussen de huisjes in.... Anyway, ik ga nu ook niet checken!

Vannacht toch weer een x-aantal keer wakker geworden, in mijn hut. Klein probleempje, de wc lekt als de ziekte aan de onderzijde. Het water loopt gelukkig maar naar 1 kant, dus ik kan er overheen stappen! 

Voor 5- en is het al licht buiten, dus ff naar buiten geweest, en gekeken of er ook apen waren; jep langs mijn hut zaten een paar vervet monkeys.

Wekker af laten lopen om 7 uur, douchen, ontbijten, en dan nog ff kijken of we nog hippos kunnen zien bij de rivier... Helaas geen hippos en geen krokodillen. Nog te vroeg.

Eerst ontbijten, en dan via de landingsbaan, die ligt er een naast het hotel, ff naar de olifants rivier. Kijken of we hippos kunnen zien, en ochja krokodillen zitten er ook. Verboden toegang int donker. Hierna is het langzaam maar zeker op naar satara restcamp in het Kruger park!

Anyway, we hebben het advies gekregen, om via de Orpen gate Kruger in te gaan ivm de kwaliteit van het wegdek. Dus we tanken eerst in Hoedspruit, en dan gaan we richting de Orpen gate. Onderweg naar Kruger, komen we al langs verschillende wild life parken, en onderweg zien we zowel apen, als giraffes, als zebra, als wrattenzwijnen. 

Bij de slagbomen, krijgen we al papieren, die we in moeten vullen om ze vervolgens bij de echte gate 8 km verder weer in te leveren. Daar hebben ze ook alle reserveringen, van alle restcamps enzo.

Nu zijn we echt in het Kruger park. We hebben een weddenschap, welk dier we als eerste zullen zien in het Kruger park. Nou al direct heeft michael gewonnen, want we zien een kudde impalas. Maar ons geduld hoeft niet echt op de proef gesteld te worden vandaag. Regelmatig zien we flinke aantallen zebra’s, kuddus, antilopen, giraffes, en ander leeuwenvoer. Wildebeesten, en hippos bij een waterpoel, samen met de krokodillen. Diverse vogels. Zelfs een hele zeldzame rood met zwarte uit de kluitengewassen vogel. Olifanten zien we als eerst op grote afstand, maar ff later staat er een grote kudde bij een stuk rivier. Ook de olifanten zien we op meerdere plekken vandaag.  We hebben een checklist in de auto, en die houden we dan ook steeds bij. Ondanks dat we vandaag al behoorlijk wat dieren gezien hebben, hebben we er maar 1-tje van de big five gezien, en das de olifant. Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Gisteren besloten, dat we heeeeel vroeg uit de veren gaan, om te kijken of we nog andere dieren kunnen zien, vooral diegene die s'ochtends actief zijn. We besluiten naar een waterhole in de buurt te rijden, om 6 uur s' ochtends. 

De dag begint goed, net buiten satara rest camp, komt een hyena ons te gemoed gelopen op de weg. Kijk die hadden we nog niet gezien. Op weg naar de waterhole, zien we ineens een kudde buffels, mooi nr. 2 van de big 5, nog 3 te gaan!

Bij de waterhole aangekomen, wat denk je; ......niets.

Dan terug richting ons restcamp en gaan we het gebied in wat als het ware tegenover het restcamp ligt. Het duurt ff, maar dan zien we wederom de antilopen / impala’s ect. Op een gegeven moment is er een opstopping van auto’s, dus daar moeten we naar toe. Yes leeuwen, okey een beetje ver, maar we kunnen ze zien. Das nr. 3 van de big 5!  

Ook hier komen we weer olifanten tegen, en ook eentje die zojuist ff de boom naast de weg gesloopt heeft. 

Tegen 8- en zijn we weer terug en gaan we ontbijten.

Dan is het inpakken en op weg naar Berg-en-dal restcamp. We wilden eigenlijk 2 nachten in satara restcamp, maar die zit vol, de komende nacht. Dus vandaag gaan we naar de zuidkant van het krugerpark. Zitten we wel al dichtbij de malalene gate, de uitgang die we moeten hebben om naar Swaziland te gaan.

In het begin zien we ze weer vaak, de giraffes, de zebra’s, prachtig gezicht, maar hoe zuidelijker we komen, zien we toch wel wat minder dieren. Het kan natuurlijk ook zo zijn, omdat we op het heetst van de dag rijden, er behoorlijk wat dieren beschutting zoeken. 

Toch komen we de olifanten met enige regelmaat tegen. Ook een black-back jackal, kunnen we aan ons lijstje toevoegen. De leeuwen komen we uiteindelijk een keer of 3 tegen vandaag.

Als we een kleine detour besluiten te doen, zien we ineens een grote kudde buffels, langs de weg.  Met name de mannetjes kijken ons toch niet zo vriendelijk aan. 

Ff de benen strekken bij een picknick plaats en dan weer door. De afstanden zijn best groot hier, of eigenlijk niet, maar er geld een maximale snelheid van 50 km per uur. Reken daar al de stops bij, dan duren 100 km al gauw 3 uur!

Tis leuk om te zien, dat bij de picknick plaatsen er dus niets omheind is. Of te wel uitstappen  op eigen risico hier. Wel zitten er apen bij de picknick plaatsen, maar die doen niets, behalve wellicht soms eten weg jatten. Op een stopplaats, zaten er wel 1000- en blue cape nog iets, zeg maar een merel maar dan int blauw met oranje ogen.

Het gebied waar we nu zitten is heuvelachtig, en er bevinden zich meer rotsen. Dus Mn de antilopen soorten kunnen hier goed uit de voeten. 

Vlakbij ons restcamp zien we nog een moeder hyena, met 2 kleintjes in de berm liggen.

Ook de met uitsterven bedreigde hornbill, komen we hier een stuk of 6 tegen. Ditmaal langs de weg, dus heel dichtbij.

Zagen we gisteren een echte zebra crossing, vandaag staken de olifanten achter onze auto de weg over. Blijft leuk om te zien.

Bij het restcamp aangekomen, hoeven we niet bang te zijn, dat er beesten via de poort naar binnen komen. De poort is voorzien van een cattle grid, met daarover nog een elektrisch schok gordijn. Zelfs wij mogen er absoluut niet over heen lopen. 

Hier hebben we wederom een 3 persoons huisje, inclusief keuken ed. Alleen zit de keuken hier binnen ipv buiten.

Vanochtend weer om 6 uur wakker, ruim voor de wekker okey, maar willen we wat zien, dan moeten we ook vroeg op. En trouwens tis eigenlijk uitslapen, want gisteren waren we al om half 6 op. S' avonds liggen we dan ook al om 10.00 uur op bed, anders houd je het niet vol de hele dag. En t is kei donker al om half 7, dus de uren voelen heel anders aan.

Goed idee, airco aan, die maakt zoveel lawaai, dat we geen gesnurk horen!

Voor 6- en al wakker, en samen met de i-pad buiten gaan zitten.

Uiteindelijk zijn we om half 8 al weg, voor wederom een dag gamedriven. Nog 2 van de 5 moeten we zien, nl de luipaard en de neushoorn.

Die eerste is geen probleem, nog geen km buiten het kamp, lopen vader, moeder en kindje luipaard. Zo nu nog 1- tje. Ondertussen, zien we de buffels weer, en vooral veel impala’s. Op onze uiteindelijke route, ja hoor. Daar staan ze, okey wel een beetje ver weg, maar het zijn neushoorns. De big 5, compleet! Hopelijk zien we de leeuw ook nog vandaag, dan hebben we ze ook nog op 1 dag gezien... Tot onze verrassing, opeens een wildebeest. Hey, die hadden we al ff niet meer gezien. Onderweg, richting crocodile bridge, maakt een tegemoet komende auto ons duidelijk, dat er neushoorns de weg blokkeren! Okey, das mooi, van dichtbij. En inderdaad, 2 neushoorns, de 1 ligt, de ander staat midden op een kruising. Rustig er aan voorbij gereden, je weet maar nooit met die beesten. Maar ze blijven mooi staan. Ondertussen komen we in de buurt van crocodile bridge restcamp, voor de lunch. En eindelijk zien we ze weer, giraffes en uiteindelijk ook zebra's.

Lunch was een beetje improviseren op crocodile bridge, want een restaurant hebben ze niet, maar t was toch gelukt. Nu via een omweg weer naar ons eigen restcamp. 

Wederom veel olifanten, impala’s, zebra’s en giraffes gezien vandaag. Nadeel van dit stuk is het gebrek aan picknick plaatsen, dus zo rond 4- en moeten we allemaal hoognodig naar de wc, alleen er is er geen 1 in de buurt! En om nu achter een auto te gaan zitten.... Raampje open is toch net iets anders, dan uitstappen.

Vanaf de afslag naar ons restcamp, begint het wederom druk te worden met dieren. Buffels, olifanten, neushoorns ook dit keer. De zebra’s, impala’s en de giraffes hebben nu blijkbaar ook de weg naar ons restcamp gevonden. 

Direct naar de wc bij de receptie, en meteen ff doorgelopen naar de dam. Hiervoor ligt een wandelpad, wat met schrikdraad beveiligd is. Alhoewel, een beetje leeuw of luipaard, kan dit obstakel best nemen, hebben wij al gezien.

Ditmaal wel een neushoorn direct achter de dam, hij komt alleen niet dichterbij.

Vanavond wederom hier int restaurant gegeten. Nu was de bediening in satara, redelijk langzaam. Nou de bediening hier slaat alles.... Wederom een uur gewacht, voordat we een deel van ons eten  hadden.

Rijden we terug naar onze hut, zien we ineens 2 herten vlak voor onze auto.... Okey das mooi, dat ze hier rond lopen, maar hoe zijn die hier binnen gekomen! Bij de poort, ligt een wildrooster, met extra elektrisch hek erover, dus daar zullen ze niet naar binnen zijn gekomen... Mooi, dan zit er dus ergens een gat in het hek..... Hopelijk weten de leeuwen, hyena’s, luipaarden en cheeta’s dat gat niet te vinden....

Morgen naar Swaziland.

Tis bewolkt als we bij berg en dal restcamp wakker worden. Maar dat trekt hopelijk gedurende de dag wel bij. Vandaag gaan we naar Swaziland, dus we vertrekken bijtijds. Het ontbijt halen we maar af bij de zelfbediening hier, want als we hier op het personeel moeten wachten....dan moeten we blij zijn dat we ons ontbijt met de lunch ongeveer hebben. Wat zijn ze hier langzaam zeg.

Rond half 8 zijn we dan toch op weg naar de uitgang van het Kruger park, de Malalene gate, een paar km hier vandaan. Onderweg, nog een kudde buffels gezien, en natuurlijk impala's.

Bij de uitgang vragen ze om onze papieren...ochja dat papiertje, wat we in het begin hadden gekregen, en de kofferbak moet ff open. Dit om te kijken of we geen slangen smokkelen, nou wees maar niet bang, die hebben wij echt niet.

Na een uurtje zijn we bij de grens van Swaziland. Eerst krijgen we een papiertje met ons kenteken van de auto en het aantal personen. Vervolgens moeten we de auto parkeren, en ons paspoort laten stempelen. Dan moeten we doorrijden naar de douane van Swaziland. Ook hier weer de auto parkeren, en binnen ons stempeltje van Swaziland halen en meteen 50 rand betalen. Net voordat we nu dan echt Swaziland in rijden, wordt ook het papiertje van de auto weer in genomen, en zijn we na de slagboom, toch echt in Swaziland. De douane is uiterst vriendelijk, en ze geven ons direct een boekje met info en een landkaart van Swaziland mee. De plaatsen die wij noemden waar we naar toe willen vandaag, hebben ze ook al omcirkeld voor ons.

We zitten in de bergen, en het regent, dus zitten we met enige regelmaat helemaal in de wolken, zicht zo ongeveer nul. De wegen zijn goed. Maar we zien direct dat de mensen hier toch een stuk armer zijn dan in Zuid-Afrika. Ondanks dat we regelmatig mooie grote huizen zien, staan er toch veel kleine hutten. Ondanks de regen, zijn er veel mensen te voet onderweg, veel zonder jas, maar met een deken om zich heen geslagen. Na een anderhalf uur rijden, zijn we bij de glas fabriek in ngwenya. Een zeer succesvol project  met gerecycled glas. Mooi spul hebben ze hier.

Eindelijk kunnen we trouwens ook de snelweg op, hopelijk lopen hier wat minder koeien op de weg... Dus niet. Via mbabene, de hoofdstad rijden we, naar swazicandles, in malkerns. Ook dit is een zeer succesvol project. Hier boetseren ze met parafine de meest mooie dingen, in de meest mooie patronen. De olifanten, neushoorn ed zijn stuk voor stuk prachtig. Hier dan ook ff goed ingeslagen, qua souvenirs.

We moeten om 16.00 uur precies op een afgesproken plek zijn net buiten siphomane. Direct na het spoor links, achter een winkeltje.

Nu had Swaziland er tot nu toe redelijk opgeruimd uitgezien, maar dit dorp, is echt net een vuilnisbelt.

Tis zondag dus de kinderen zijn vrij van school, en ze weten exact hoe laat de tijden zijn voor de pick-ups hier naar mkhaya gamereserve, dus die staan al te vragen om koekjes, zodra we aankomen. In het winkeltje, nog voor een paar centen cola en koekjes gekocht, voordat we terug rijden naar het dorp, om alvast te tanken. Op de plek bij het tankstation is ook een markt bezig, dus de chaos is eigenlijk niet te overzien hier, reken daar de koeien en de geiten nog eens bij, die hier los rondlopen....

Anyway, om 16.00 uur worden we opgehaald door het personeel van mkhaya gamereserve. Onze auto mogen we gelukkig meenemen, naar een veiligere locatie. Met 3 auto's, een stel uit Duitsland, en met een ander stel uit Israël, rijden we vervolgens door een rivier bedding, van gate naar gate, tot we bij een boerderij uit komen. Hier stappen we over in de jeeps, en gaan we al gamedrivend naar onze overnachtings plaats. Onze chauffeur heet africa; waar zouden ze die naam toch vandaan hebben? Onderweg zien we bij een van de poorten, een gedenkplaat uit  naam van prins Bernhard, ochja de neushoorns.

Bijna 2 uur rijden we rond in het reserve, en zien we oa buffels, neushoorn, witte rug arenden met prooi. De nyala, is een nieuwe voor ons. Ook hier weer giraffes, 5 bij elkaar en uiteraard impala’s. Net in het donker komen we aan in ons camp voor de nacht. Geen Electra hier, en de olielampen verlichten ons pad. We hebben hut / rondawel nummer 1. Via de olielampen, komen we bij onze rondavel. Geen ramen, alleen een deur naar de wc. De toegang naar de rondawel wordt afgesloten door een hekje... Vanuit het bad, ook hier geen ramen, kun je  zo de  bush in, zou je dat willen. Alhoewel, het wordt te strengste afgeraden om van de paden af te wijken.  Er lopen oa, neushoorn en olifanten rond het kamp ergens. Ochja, die elektrische hekken..... Daar geven de luipaarden en de cheeta’s toch niets om!

We hebben 3 bedden, waarvan er eentje apart staat, zeg maar om het hoekje. Das mooi, dan gebruiken we maar 2 bedden vannacht, lijkt ons een stuk veiliger. Okey, er is de hele nacht patrouille om het kamp, maar ja hij zou toch maar eens net aan de andere kant van het kamp zijn, als die luipaard besluit langs te komen. Ik vind al vlug een fluitje, das int geval van nood. Alles moet terug in de koffers, vanwege de apen, want die zaten hier ook nog wel eens.

Anyway, er wordt op de trommel geslagen, dus het eten is klaar. Netjes serveren ze ons voorgerecht. Het hoofdgerecht mogen we zelf opscheppen, en ook het nagerecht wordt weer uit geserveerd.

Na het eten, wordt er gevraagd, om we bij het kampvuur willen plaats nemen. Ondanks de regen, en dus onder de paraplu, wordt er een showtje opgevoerd, door het personeel. Nog voor 10- en liggen we allemaal in bed, want morgenvroeg om 05.30 uur, komen ze ons wakker maken, met thee en koffie. Om 06.00 uur moeten we klaar staan voor onze ochtend gamedrive.

Vannacht ondanks het ontbreken van ramen en deuren toch goed geslapen. Bedden zijn heerlijk warm, alleen werden we wel regelmatig wakker van de grote nachtvlinders die steeds overal tegen aan blijven vliegen. Want ja, wij hebben de lampen aan gelaten vannacht.

Vanochtend toch maar de wekker ook gezet op 05.15, dan hebben we iets meer tijd. Na mijn douche staat onze wekservice er met thee en koffie. Mooi, ff vlug wat drinken en dan gaan we naar de jeeps.

Wederom een gamedrive hier. Wat ons opvalt, is dat deze dieren dus geen auto’s gewend zijn. Zodra we te dichtbij komen, lopen ze dan ook weg. Dat was int Kruger park wel anders. Wederom neushoorns gezien, net als de zebra's en nyala's. Ook vandaag toch weer een nieuw dier gespot; een wit wildebees. Dat zijn geen albino’s, maar er schijnt iets mis te zijn met hun genen. Er zit hier in ieder geval, een kleine kudde van deze witte beesten.

Om 08.00 uur zijn we terug bij het kamp, waar ons ontbijt al klaar staat. Helaas hebben ze het bij het kampvuur neer gezet, en begint het net te regenen. Dus dan alles maar vlug onder de overkapping.

Om 09.00 uur moeten we vertrekken uit deze lodge, en gaan we weer naar onze auto terug. Met 2 jeeps rijden we naar de boerderij, waar blijkt, dat een van de andere auto’s een lekke band heeft, dus die moet eerst nog vervangen worden. Dan is het africa volgen in zijn jeep, naar de uitgang. Nog vlug wat koekjes gehaald bij het winkeltje voor aan de weg, en we kunnen op weg naar zuid Afrika.

Via ontelbare suikerriet plantages, en een paar grote fabrieken hiervoor, bereiken we de grens met Zuid-Afrika.

Zo vlug als het van de week ging, gaat het nu dus niet. Er staat een flinke rij voor de douane van Swaziland. Ook hier kregen we weer het briefje met onze autogegevens en het aantal personen. Half uur hier in de rij, stempeltje in paspoort, briefje inleveren, stempeltje op autopapiertje, en de auto in, om naar de grens van Zuid-Afrika te rijden. 

Trouwens, je moet hier papieren invullen waar je geweest bent, en waar je naar toe gaat. Dat papiertje wordt uiteindelijk vakkundig op de hoop gegooid met alle andere papieren.... Swaziland autopapiertje inleveren, bij de slagboom en rijden...

Bij de grens met Zuid-Afrika, wederom een papiertje met de autogegevens en het aantal personen. Auto parkeren, half uur in de rij, stempeltje halen int paspoort, stempeltje op auto papiertje, en dan kunnen we zonder het autopapiertje af te geven Zuid-Afrika in. Ons einddoel vandaag is ergens in hluhluwe, in het false bay gebied. Of te wel wederom een hotel zonder straatnaam, maar op gps coördinaten. Onderweg al een keer geschrokken van het onweer, in hluhluwe regent t. We zitten vannacht in het wildebees ecolodge, een lodge gerunt door Nederlanders blijkt later. EA is leuk aangekleed, en de kamers zien er netjes uit. Of we daar aten, of ergens anders.... Tsja, tis nu niet zo dat we vlakbij een ander restaurant zitten toch... Dus ja wij eten mee. We kunnen kiezen uit 2 voorgerechten, en 3 hoofdgerechten. Ze hebben 2 koks hier in dienst, en ik moet zeggen goede koks. Anyway heerlijk gegeten hier.

De ober vraagt of we nog naar de show van het personeel komen kijken, wat we dan ook gaan doen. 

Van de receptie, tot de bediening, van de keuken tot het schoonmaak personeel, allemaal doen ze mee, en voeren ze voor ons een dansshow op. Het dochtertje van lewis, de ober, van 2 jaar loopt tijdens de show ook mee te doen, leuk om te zien!

Hierna is het tijd om te gaan slapen, want morgenvroeg wederom vroeg eruit omdat we naar damazulu willen, een traditioneel zuludorp op een half uur rijden hier vandaan.

Gisterenavond op de lodge gegeten, goede koks hebben ze daar. Na het eten had het personeel nog een verassing, ze gingen met zijn allen een showtje geven.

Of te wel het personeel die zuludansen gaan doen. Ondanks dat ze in werkkleding waren, hebben ze een leuk showtje weggeven. Het dochtertje van lewis, onze ober van de avond stal regelmatig de show, door overal tussen door te lopen.

Ontbijt geregeld, voor morgenvroeg, we krijgen een packed breakfast, die al dezelfde avond nog door lewis met zijn dochtertje van ongeveer 2 jaar oud wordt gebracht. Kunnen we s' ochtends direct weg. 

Net als ik op bed lig, hoor ik de regen al weer kletteren op het dak van de badkamer. Flinke hoosbuien zijn er die nacht. Regelmatig een flinke donderklap erbij, en vanaf 01.00 uur is ook overal de stroom eruit.

Dit gaf de volgende morgen bij het wegrijden dus wel problemen. Tsja een elektrische poort, die doet t natuurlijk ook niet, zonder power. Uiteindelijk is de eigenaar gekomen om handmatig de rem van de poort af te halen, zodat de poort toch nog open kon.

Op weg naar damazulu; een zuludorp, waar om 08.15 uur een rondleiding door het dorp begint.

Ondanks alle strubbelingen die ochtend, toch nog ruim op tijd bij het dorp. Op de parking, worden we in het zulu welkom geheten door een zuluman, in de oorspronkelijke kleding. Hij wijst ons in het zulu de weg naar de receptie, waar we ons moeten melden voor de rondleiding. We zijn vroeg, dus we kunnen ook nog ff shoppen daar, voordat de voorstelling begint. Met zijn 3-en en een gids gaan we naar het dorp toe. Hier moeten we in het zulu toestemming vragen om het dorp in te mogen.... Geen antwoord...nogmaals, weer geen antwoord... Tsja dan mogen we toch zo naar binnen. Direct binnen zien we nog wat mensen op en neer rennen...oeps die zijn er nog helemaal niet klaar voor. Okey das nog zachtjes uitgedrukt..... Eigenlijk is niemand klaar om bezoekers te ontvangen. Zoiets was ons al opgevallen bij het inchecken, niemand van de vorige bezoekers was hier s' ochtends, behalve wij nu.... Okey alles moet nog klaar gezet worden, niemand zit op zijn plaats. Tis echt ongeorganiseerd. Maar eigenlijk best wel humor. Op het eind doen ze nog een zulu showtje, ook hier gaat weer van alles mis, best komisch om te zien.

Via de zulu bewaker op de parkeerplaats terug naar onze auto en gaan we richting imfolozi-hluhluwe national park.

Bij de gate, direct een probleem, ze accepteren mijn wildcard niet, want ik heb de brief niet meer die erbij hoort. Ja luister eens, waarom geven jullie pasjes, als je uiteindelijk toch alleen maar een brief nodig hebt, en er staat nergens dat je de brief ook moet bewaren.

Ja, legt degene aan de kassa uit, wij hebben niet het juiste systeem hier...we kunnen de kaarten niet checken op geldigheid! Ja en, dus omdat jullie systeem niet toereikend is, moet ik alsnog entree betalen, en morgen dus ook weer. Dacht t niet. Mooie organisatie, ze geven we pasjes uit, maar bij de parken kunnen ze die niet controleren!

Of ik de email nog had, nee, maar hebben jullie dan internet. Nee dat hebben we niet, zelfs bellen binnen ging niet, geen ontvangst. Uiteindelijk toch gratis het park in, maar een klacht gaat dus wel naar de organisatie van de wildcard! Hopelijk morgen geen problemen! Het gaat me niet om die paar centen, maar om het principe. Als je een systeem introduceert, zorg dan ook dat t werkt!

Giraffe, zebra, neushoorns, nyala, het wilde varken en  diverse vogels gezien. Wederom onbeschermde picknick plaatsen. Hluhluwe gedeelte gedaan, heel heuvelachtig. Zebra met jonkies bij de uitgang.

We zitten in St Lucia nu, in een groot appartement. Gelieve niet s ‘avonds te gaan wandelen hier;  hippos lopen hier door de straten, Er komen er zelfs soms drinken uit zwembad hier. Deal gemaakt met de bewaking, mocht er eentje vannacht komen drinken bij het zwembad, dan komt ie ons wakker maken. Helaas, geen een gezien.                                           

Weer vroeg wakker vandaag, maar dat ben ik ondertussen wel vort gewent! Vandaag het imfolozi gedeelte doen, van het hluhluwe-imfolozi wild park. Hopelijk zien we vandaag weer eens leeuwen of luipaarden! 

Gestopt bij een benzinestation, om te ontbijten. De hele buurt ziet er trouwens uit als een marktplaats, overal ligt er rommel. En de auto’s, vrachtauto’s en mensen staan echt overal. Maar dat heb je hier overal. Tis een uurtje rijden naar de ingang van het park, en wederom zijn er veel mensen te voet onderweg naar hun werk en naar school. Overal lopen er geiten en koeien, ja ook op de weg. Dit gebied, is ook weer niet erg opgeruimd, en er ligt dan ook weer enorm veel rotzooi, overal.

Bij de ingang van het park, ditmaal weinig problemen met het krijgen van een vergunning om het gebied in te mogen. Het invullen van de papieren duurt wel erg lang steeds. Het mooie is eigenlijk, zodra je weer in de auto zit en je bij de slagboom komt, ze het papier ff voor de beveiligingscamera houden, om zo de vergunning te registreren!

Anyway, door de slagboom, en dan naar links. Tot aan het basecamp mpile is de weg verhard, en daarna is het alleen onverharde loop wegen. 

De verharde weg, is slecht, veel heel veel gaten in de weg. Maar vandaag win ik toch de weddenschap, het eerste wat we zien zijn zebra’s.

Vandaag zien we wel redelijk wat impala’s, en uiteindelijk na een paar uur rijden zien we ook eindelijk weer eens olifanten. De nyala blijft een lastige om te fotograferen, iedere keer dat we hem zien, lopen ze steevast de bush weer in. Wat we in dit park wel redelijk veel hebben gezien zijn neushoorns. Ook vandaag toch weer wat giraffes gezien, maar eigenlijk hebben we niet echt veel dieren gezien in dit gedeelte van het park. Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat we door het Kruger park een beetje verwent zijn geraakt!

Anyway, we gaan terug naar st Lucia, en we gaan naar het wetland park, ook een kei groot park.

Terug in st Lucia, eerst ff terug naar t appartement, voor de wc. Door de grote droogte hier, zijn veel dingen, wat water betreft niet mogelijk. Koffie krijgen ergens is vrij lastig, en ook de wc's bij wimpy zijn buitengebruik. Bij ons appartement, wordt overal gevraagd spaarzaam te zijn met water, want ze zijn erg afhankelijk van de water leveranciers, die met tank auto’s de water opslag aanvullen. En ze weten niet wanneer deze weer komt. Ze hebben hier echt dringend regen nodig. En dan ook nog veel want de rivier staat droog, al heel lang.

Anyway, we rijden eerst naar de estuary. Hier komt de rivier uit bij de zee. Overal waarschuwingen voor krokodillen, nijlpaarden en haaien, mocht je van plan zijn om te gaan zwemmen.

Ff een stukje het strand op gelopen, maar t waait weer behoorlijk, en worden zowat gezandstraald, dus lopen we terug.

We pakken nu de weg de andere kant het dorp uit, en komen uiteindelijk uit bij de ingang van het wetlands park. Tis 4 uur en we moeten om 6 uur terug zijn bij de poort, want dan gaan ze dicht.

Is goed, gaan we hier kijken of we hippos kunnen vinden. De eerste loop staat niet op de kaart, maar we gaan er toch in. En warempel, der liggen een stuk of 6 hippos in het water. Maar helaas niet een op de kant. Volgende loop dan maar. Die gaat door de bossen heen, en we zien ineens dieren we eigenlijk nog niet gezien hebben, waterbucks en de rode duiker. Mooi stukje park hier, tussen lake st Lucia en de zee in. Tis jammer, maar we hebben hier dus echt te weinig tijd. De stranden schijnen hier ook schitterend te zijn. En zover ik kan zien hebben ze hier ook hele hoge zand duinen.

Op driekwart van de loop, komen we de auto voor ons weer tegen. Een boom blokkeert het pad, dus we moeten omdraaien. Helaas weer terug over het zelfde bospad. 

Volgende loop komt uit bij lake st Lucia, mooie zonsondergang, maar geen hippos. Onderweg blijkt dat er ook hier zebra’s en neushoorns zitten, dat hadden we niet helemaal verwacht.

Nog vlug ff terug naar de 1e loop gereden, kijken of de hippos er nog zijn, en of ze dan ook al uit het water zijn. Jep 3 stuks staan mooi op de kant te kijken, de rest ligt nog int water. Pikken we toch nog ff mee!

Met nog 10 minuten over zijn we bij de poort, en mogen we vannacht toch weer in ons bed slapen ipv in de auto.

Eten doen we vanavond bij braza, ook weer een goed restaurant. Nog ff over de craftmarket gelopen, om te kijken of we toch echt niets vergeten zijn aan souvenirs! Maar hier hebben we alles wel denken we. Morgen nog ff int dorp naar de curio shop, die was nu gesloten, maar had wel leuke dingetjes staan zagen we.

Om 10.00 uur moeten we bij de boot zijn, voor een 2 uur durende cruise over de lagune hier. Dan is het vanaf 12.00 uur rijden naar Durban int airport, voor onze vlucht naar Johannesburg en later in de avond naar Amsterdam.

Mooi, maar de ramen in dit appartement bestaan uit meerdere korte glasplaten, die je open of dicht kunt zetten. Das mooi maar als, het hard waait, dan waait t binnen dus ook. Geluid isoleren doen ze ook niet, gelukkig is de aap hier in de buurt eindelijk gestopt met zijn geroep, nu die krekel nog!

Vandaag eens op ons gemak gedaan. De boot gaat pas om 10.00 uur, dus we kunnen een keertje wat langer op bed blijven liggen. Eerst maar weer eens naar wimpy voor het ontbijt, nog vlug kijken voor wat laatste souvenirs, en dan auto inpakken en naar het vertrek punt van de boot door de lagune hier. 

Nijlpaarden gegarandeerd hier! Nou, we hoeven eigenlijk niet eens mee met de boot, want aan de overzijde van dit stukje rivier ligt een hele kudde nijlpaarden int water te dobberen.

Tijdens het boottochtje komen we erachter, waarom ze nu zo'n last hebben van de droogte. Doordat de lagune nu op de wereld erfgoed lijst staat, mogen ze er geen drinkwater meer uithalen. Das mooi voor de lagune, minder leuk voor t dorp. Hierdoor is de lagune nu ook afgesloten van zee, en blijft het waterpeil nu ook constant. Anyway, hippos en crocs, daar kwamen we voor. En die zien we ook. Crocs wat minder, tis aan de frisse kant, maar hippos zien we veel. Vaak met zijn allen op een hoop. We zien nog wat vogels die we ook nog niet gezien hadden, en dan tegen de wind in terug naar het Dock. 

Twee en half uur rijden is het naar King shaka airport, 30 km buiten Durban. Ruim op tijd zijn we daar. Splinternieuw vliegveld, maar nergens een benzine station te bekennen. Dan leveren we de auto maar met een half lege tank in, er zit niets anders op.

Nu komt t; mijn vliegticket is van manchester tot manchester. Maar ik wil niet mee tot aan manchester, Ik wil er in Amsterdam uit. T heeft weinig nut om van Amsterdam naar manchester te vliegen, en dan vervolgens weer terug naar Amsterdam... Maarja, ticket was zo wel 300 euro goedkoper....

We kunnen het proberen, toch! 

Bij de balie van british airways, want KLM zit niet op dit vliegveld, checken we in. En ja hoor, ik hoef niet mee naar manchester! Mijn bagage is gelabeld tot aan Amsterdam, maar mocht ik me bedenken, dan kan ik nog altijd mijn boarding pass gebruiken, want die heb ik toch gekregen.

Uurtje vliegen van Durban naar Johannesburg, en dan kunnen we nog shoppen. Nog wat last minute aankopen, en uiteindelijk richting de gate staat daar dan eindelijk een prachtige neushoorn gemaakt van kraaltjes. Inpakken dus!  Omdat ik in Kaapstad ziek was geworden, zijn we niet meer bij de beats company geweest. Nu hebben we wel beats gezien onderweg, maar die waren niet echt mooi vonden we, op een paar na dan. Deze gaat in ieder geval mee naar Nederland.

De vlucht van Durban naar Johannesburg, was zo gepiept. In het rookgedeelte nog gesproken met iemand uit Johannesburg, hij int Afrikaans, ik int Nederlands. Dat viel me wel op de afgelopen 2 weken hier. Zodra ze ook maar een vermoeden hadden, dat er iets anders gesproken werd als Engels, werd er direct gevraagd, waar ik vandaan kwam. Hierop antwoorde ik steevast in het Nederlands; uit Nederland, en als we allebei langzaam praten, kunnen we elkaar verstaan!

Leuke gesprekken zo half Nederlands, half Zuid-Afrikaans. Veel mensen vinden het blijkbaar jammer, dat ze in het openbaar eigenlijk gedwongen worden om Engels te praten.

Maar het zit er alweer op, deze reis. Nog een zit van 10,5 uur van Johannesburg naar Amsterdam, en dan is het voorbij!

Prachtig land, dat is mijn conclusie! 

Kaapstad als moderne samenleving, de natuur en de  toch volop aanwezige dierensoorten. Mooi stukje Afrika! Mazzel gehad dat we de tafelberg op konden, en dat we ook nog iets konden zien. Tis ook een opgeruimd stukje Afrika. Ik had eigenlijk toch wat meer vuilnis ed langs de wegen verwacht, maar op de enkele plaatsen na waar het zich wel bevond, is het gewoon kei opgeruimd. Ik ben ook al geen voorstander van openbare toiletten, maar ook deze zijn op welgeteld 1-tje na brandschoon! 

Prachtige stranden, wel een ijskoude zee. Veel wind dat wel, maar zodra je iets beschut stond, was het zelfs warm te noemen. Tsja hier hebben ze niet graag wind uit het zuiden ( van de zuidpool dus). Anyway veel gezien, en veel gedaan hier. Jammer, dat het zo vroeg al donker is en alles om 17.00 uur al sluit.

De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. In de toeristen gebieden liepen dag en nacht bewakers rond, gaf een heel veilig gevoel. Ik heb me dan ook geen moment onveilig gevoeld daar.

Wel merk je dat de armoede toch vooral onder het zwarte deel van de bevolking voorkomt. Kijk apartheid is dan wel afgeschaft, maar volgens mij toch alleen op papier.

Kep eigenlijk geen blanke hier zien werken. Nu is het natuurlijk wel zo, dat dit fenomeen zich niet 1, 2, 3 laat oplossen. Vele zwarten kunnen nu pas fatsoenlijke opleidingen volgen. Dit zal ook nog wel een paar generaties duren voordat de balans tussen zwart en blank hier een beetje is recht getrokken. De blanken hebben nu eenmaal de betere banen, en de mooiere huizen. Houd niet in, dat de schoonmaak, het eten koken ed nog steeds door de zwarten gedaan wordt. Nou, ze maken anders prima eten, en keurig schoon! En gewoon heel gastvrij!

Om Kaapstad heen liggen toch nog behoorlijk wat townships. Soms al gedeeltelijk vervangen door een Zuid-Afrikaans Vinex wijkje van een paar 100 huisjes. Nog lang niet voldoende om iedereen te voorzien van fatsoenlijk onderdak.

Aan de andere kant van Zuid-Afrika, zie je de verschillen ook heel goed. Hutjes op een lap grond en de buurman met een villa. Tis hier beginnen met een rondawel hutje, dan sparen en langzaam maar zeker verschijnt er op dat zelfde stukje grond een steeds groter wordend huis. Vooral in Swaziland was dit goed te zien.

De atmosfeer in dit gebied is dan ook beduidend anders dan in het westen van Zuid-Afrika. 

Misschien ook wel omdat de temperatuur hier toch een tikje hoger is. Hier liggen trouwens ontzettend veel plantages voor de houtkap, en op de weg zie je de een na de andere truck afkomstig van een mijn. 

Veel beesten gezien int Kruger park. Nu staat de omgeving van satara restcamp er ook wel om bekend, de grote kuddes zebra’s, antilopen ect.

Wat ons pas later op viel, was dat de beesten int Kruger park niet zo schrikachtig zijn, dan in andere parken. Ook in hluhluwe trokken de beesten zich niets aan van onze auto.

Hulhluwe viel ons een beetje tegen qua dieren. 

Ons verblijf in het mkhaya game reserve was apart, back to nature, bijna dan.

Ook jammer van de bewolking / mist in Swaziland, hierdoor weinig van de bergen kunnen zien.

Waar we ook tijd te kort kwamen was in het isimangaliso wetland park, okey we hebben hippos gezien, maar de kustlijn schijnt hier ook heel mooi te zijn, geen tijd!

Altijd zorgen dat je wat kleine coupures geld bij je hebt, want fooi geven dat hoort er bij in deze cultuur. Ook bij de benzinepomp! Trouwens zo duur is de benzine anders ook weer niet.

Zuid-Afrika is in ieder geval niet duur. Goed geslapen in meestal guesthouses. Stuk voor stuk aanraders. 

Hermanus - guesthouse 16 on main. Zeer luxe units, goed ontbijt.

Kalkbay - chartfield guest house - mooie kamers, goed ontbijt. Parkeren is vrij krap hier, ook weinig mogelijkheden. 

Hoedspruit - hippo pools resort - traditionele rondawels of complete vakantie huisjes, diner en ontbijt zijn goed. Zeer rustige omgeving.

Satara restcamp - rondawels met buiten keuken, goed ontbijt, goed diner. Veel wildlife in de omgeving.

Berg-en-dal restcamp - huisje met binnen keuken. Eten en ontbijt is goed, bediening is zeeeer traag. Makkelijke uitval basis naar Swaziland. Wildlife is redelijk aanwezig in de omgeving. Lange rit naar volgend restcamp voor lunch of wc. Wat minder wildlife gezien hier, maar wel de grotere, zoals de buffels en de neushoorns.

Mkhaya game reserve in Swaziland - overnachten onder een klamboe in een hut zonder deuren of ramen. Geen Electra, goed ontbijt en goed avond eten, en ondanks alles goed geslapen hier.

False bay area - wildebees ecolodge. Leuke lodge, met verschillende huisjes, leuk opgezet, gerund door Nederlanders. Goed eten, ontbijt inclusief. We wilden vroeg weg, dus we hebben een prepacked ontbijt meegekregen. Een tas vol met brood, eieren, drinken en fruit! Goede service! Personeel heeft hier nog een zuludans voor alle gasten uitgevoerd!

St lucia - little eden - zeer ruim appartement, met grote keuken en verschillende slaapkamers. Wij hadden een eigen oprit. Rondom hekken aanwezig, voor de hippos. S'nachts bewaking op het terrein.