Usa - Canada 2008

USA en CANADA 2008

November 2007
Ik heb toestemming van mijn werk dus vlug boeken, voor ze er spijt van krijgen. Heb de laatste weken heel wat uurtjes achter de PC doorgebracht, op zoek naar vluchten, autohuur, hotel, motels ed. Mijn route heb ik ondertussen bepaald.

Ik wil in één dag vanaf Schiphol naar Rapid City, South Dakota. Rechtstreekse vlucht is niet mogelijk. In eerste instantie via Minnapolis naar Rapid City, met Northwest Airlines. Boeken via hun website is niet mogelijk, moet via de KLM site boeken. De vlucht wordt direct 2000 euro duurder.
Gezocht naar alternatief. Ga nu met Continental via Newark (New Jersey) naar Denver (Colorado) om s ‘avonds laat met Frontier airlines nog door te vliegen naar Rapid City. Ben dan wel 24 uur aan het reizen, maar wel op plaats van bestemming.
Direct naar mijn motel in die plaats en slapen.

De volgende morgen om 9 uur huurauto ophalen. Ik wil allereerst naar de Badlands rijden, weer terug via Rapid City naar Keystone. Daar ligt Mount Rushmore. Daarna richting Custer via Crazy Horse Memorial.
Via Denver naar Moab in Utah. Daar liggen Canyonlands National Park en Arches Natural park. Door naar Monument Valley via Gooseneck Statepark. Vervolgens naar Page/ Lake Powell voor de Antelope Canyon. Dan via de Grand Canyon naar Las Vegas. Na al die grote hopen stenen overnacht ik in het oude Las Vegas, bij de Fremontstreet Experience.
De parken Zion, Brice Canyon en Cedar Breaks, ten noorden van Las Vegas komen hierna.
Nog een Paar dagen Vegas (Excalibur) als basis. Waarschijnlijk ga ik nog een bezoekje brengen aan Death Valley en de Mojave Dessert.
Huurauto inleveren op het vliegveld en vertrek naar Toronto - Canada. Overnachting in het Fairmont Royal York hotel. Hier zie ik Michael en Bert uit Engeland. Samen met hun bezoek ik Toronto, de Niagara Watervallen en New York. Op hun laatste dag pak ik s ‘morgenvroeg de trein naar Washington DC. Met de nachttrein naar Chicago en wederom met de nachttrein naar Memphis (Graceland). Overnachting hier in het Heartbreak hotel tegenover Graceland. Met het Vliegtuig naar San Antonio - Texas. Daar heb ik weer een huurauto en na een paar dagen daar vertrek ik voor een kleine week naar Houston - Texas. daar bezoek ik vrienden van mijn ouders; Wilma en Bill Pullen. Vanaf Houston ga ik met een rechtstreekse vlucht terug naar Nederland.

Kaartjes geregeld voor het Washington monument in Washington en Graceland Memphis.

Februari 2008
De 3e schemawijziging van mijn vlucht van Denver naar Rapid City. Alleen ben ik nog in Newark op het moment, dat deze vlucht vertrekt...Kan die dag ook niet meer met een andere vlucht mee... Hotel in Rapid City gecancelled, nieuwe in Denver geboekt. Vlucht voor de volgende morgen geboekt met United Express.
Na telefoontje met Frontier Airlines krijg ik m'n geld retour.

Maart 2008
Cedar Breaks Park, is nu pas afgesloten vanwege sneeuwval (normaal al in December) Dit betekend, dat de wegen in April nog niet begaanbaar zijn daar...Dus die kan van mijn lijstje af.

Begin april 2008
Ff nog wat puntjes op de i zetten. Nieuwe route uitgezocht voor Zion National Park en Brice Canyon. Ga via de Pink Coral en sanddunes, zag er leuk uit op de foto's. Reservering voor Antelope Canyon gemaakt.

Half april 2008
Zal toch maar eens kijken wat het weer doet in de USA....Ten Noorden van Denver en de Denver Area sneeuwt het, en niet te zuinig. Het weer is extreem in deze tijd van het jaar. Normaal is het zeker 10 tot 15 graden warmer. En zeker niet de sneeuwstormen die er heersen...Tornados zijn er ook al volop richting de oostkust, net zoals de hagelstormen en de Blizzards. Het gaat lekker...
In Texas, Utah, Arizona en California is het weer wel warm tot zeer warm.

Frontier Airlines dreigt failliet te gaan. En in de USA staan de vliegtuigen van verschillende maatschappijen aan de grond, vanwege veiligheid issues. Waaronder die van United...Heb ff gekeken, de vlucht naar Rapid City gaat nog steeds...

================================================================

DAG 1 - 18 april
Ben vanmorgen vertrokken vanaf Schiphol en zit nu op Newark - New Jersey Airport mijn tijd een beetje door te komen. Om half 12 was ik uit het vliegtuig en nog voor 12 uur (lokale tijd) was ik al door de douane heen, had ik mijn koffers opgehaald en weer afgegeven, en heb ik buiten ff mijn nicotine tekort aangevuld. Als ik dat van te voren had geweten, dat de douane perikelen er eigenlijk niet waren, had ik een andere / vroegere vlucht naar Denver genomen.
Zo koud als ik het vanmorgen om 06.00 uur op Schiphol had, zo warm (bijna 30 graden) is het hier. Heb ff getest of ik hier ook kon skypen en voipen vanuit de USA.  Ff een gratis telefoontje naar Nederland gedaan!!! Toch wel makkelijk als je een laptop bij hebt.
Voor vandaag zal het wel niet veel meer worden. Om 17.15 naar Denver (4,5 uur vliegen), vlug naar het hotel, eten en slapen.

Zit nu in het renaissance hotel in Denver. Heb wel slechtere hotels getroffen. Op de 9e verdieping met glazen liften in het midden van het gebouw. Alles is pas gerenoveerd, super de luxe kamer.

Ben wel kei kapot, moest bijna 3 kwartier wachten op de shuttle naar het hotel. Ga nog ff wat drinken, en dan vlug de oogjes dicht....

Nieuwe batterijen gekregen van de conciërge, omdat de batterijen van mijn kleine digitale camera leeg waren. Alleen heeft die camera weer kuren, kan er geen foto mee maken. Maar goed dat ik de garantie op die camera verlengt heb...

Morgen begint het in Rapid City....

Dag 2 - 19 april
Vanmorgen was het weer vroeg. Om kwart voor 6 liep de wekker af, maar was al om 04.00 uur wakker. Om half 7 de shuttle naar het vliegveld gepakt. Meer als een uur er over gedaan om in te checken, door de security te gaan en naar de gate te lopen. Vlucht naar Rapid City duurde maar 40 minuten. Via de Badlands aangevlogen. Het wachten op de koffers duurde vrij lang, zodat ik de sleutels van mijn huurauto (KIA Spectra) al had, voordat de koffers er waren. Zoiets is wel makkelijk op een klein vliegveldje. (hoelang kan dat nu duren, de koffers van 11 mensen).

Koffers in geladen, TomTom geïnstalleerd, en dan voorzichtig naar achteren. Valt niet mee, automaat rijden, wil bij het achteruit rijden, nog steeds de koppeling in duwen.... en stap dus iedere keer weer keihard op de rem...De kofferbak is in ieder geval zo groot, dat ik in geval van nood, bijna languit er in kan gaan liggen.                    

Eerste doel vandaag is Mount Rushmore. Zonder problemen er naar toe gereden. Mooi gezicht, die 4 presidenten koppen in de berg. De toerist uit gehangen, en de audiotour gevolgd. Presidential Trail gelopen, dan ga je voor de berg langs. Nog ff wezen shoppen daar, om vervolgens naar Crazy Horse memorial te rijden.
Onderweg valt het me op, dat ik Cruisecontrol heb. Nu nog iemand die stuurt, en je hoeft alleen maar te gaan zitten in de auto...Een prachtig visitorscentre hebben ze bij Crazy horse, en omdat ze als ze bezig zijn, met explosieven, alle losse stenen van de berg moeten verwijderen, kun je daar ook tegen een willekeurige donatie een stuk steen mee nemen, zo ruimt het natuurlijk ook op.
Bij Crazy Horse, kun je een Van-tour doen, naar het hoofd van de Indiaan. Kost wel 125 dollar, maar dan kun je hem wel Close-up zien.  Qua grootte, is Crazy horse, als ie klaar is, ongeveer 200x groter dan Mount Rushmore. Of te wel, in het hoofd van de indiaan, passen alle vier de koppen van de presidenten! Had een Privé tour naar het hoofd van de Indiaan. Ik mocht net zolang boven blijven als ik zelf wilde. Maar ik denk dat ie toch wel vreemd had opgekeken, als ik daar mijn tentje had op gezet. Vergeten een miniatuur uitvoering te kopen van Mount Rushmore, dus ben ik ff terug gereden.
Overnachting in het super 8 motel in Custer. Basic hotel, maar goede service.
Het achteruit rijden met de auto gaat al stukken beter!

Officieel lid of the Grass Roots Club - dus mocht je ooit in het visitorscentre komen. Er staat een bord met donateurs..... Daar staat mijn naam nu ook bij!

Dag 3 -20 april
Vanmorgen alweer om half 6 wakker. Lukt me thuis nooit. Na het ontbijt op weg naar Colorado. Lange route vandaag. Eerst nog een stukje Black Hills, dan naar Wyoming en via Denver naar mijn motel in Georgetown - Colorado.
Tomtom aan, cruise control aan. En verder alleen maar zitten en een beetje sturen. Veel wind gehad onderweg, vooral in Wyoming, daar komt het van alle kanten. Paar vrachttreinen voorbij zien komen, schitterend gezicht. Twee locomotieven aan de voorzijde, dan schat ik zo'n 100 tal wagons, en dan weer 2 locomotieven op het einde.
De route was leuk tot Denver. Daar begon het druk te worden, maar niet zo druk als in de spits, want dan is de I25 net en parkeerplaats. Bram (Tomtom) heeft me er goed doorheen gepraat. Na Denver, ga je direct de bergen in. Schitterende route! Alleen niet voor het vrachtverkeer, dat kruipt iedere helling omhoog. En zijn ze eenmaal boven, dan moeten ze vol in de remmen naar beneden. (zelf ik moest dat). Ik zit nu in een gehucht, dat Georgetown heet. De sneeuw ligt hier nog. Niet meer voldoende om te skiën. Op het meertje van Georgetown, ligt nog steeds een dikke laag ijs. Was om half 4 hier, en ben op mijn gemak het dorp wezen verkennen.
Overnachting in Super 8 motel in Georgetown, super vriendelijk, 4 vierpersoonskamer. s ‘Nachts wel de kachel aan gehad, koelt hier heel drastisch af.

Eindeloze wegen onderweg

Dag 4 - 21 april
Was wederom om half 6 wakker. Ff met Nederland gebeld, via Voip, das gratis. Alleen viel het geluid steeds weg, probeer het morgen vanuit Moab nog een keer (gratis!).
Na ontbijt, eerst eens ff kijken of ik de Rocky Mountains uit kan komen. Mooie route om te rijden, sneeuw ligt nog ruim een meter hoog aan de zijkant van de weg. Vooral berg afwaarts, soms 8 mijl, zonder gas te geven, a 70 mijl per uur, alleen af en toe wat bij remmen, omdat we anders te hard gaan. Opeens rijd je Glen Canyon in. Totaal ander gebied, hier loopt ook de Colorado rivier. Na een tijdje ben je ineens weer uit de canyon, en rijd je weer door de bergen. Langzamerhand wordt het heuvelachtig, totdat het uiteindelijk vrijwel vlak is. Door geracet tot aan Cresent Junction, en daar de afslag naar Moab genomen. Eerste stop is Canyonlands National park. Bord staat precies op de afslag, dus omkeren. Eerst een behoorlijk eind rijden naar het visitorscentre. Onderweg nog een paar Buttes gezien, Het landschap wisselt zich hier heel erg af, het ene moment rijd je in een Canyon, en het volgende moment is het vlak. Ga je kijken bij een look-out point, blijkt dat je van meer dan 2 km hoogte, de diepte van een canyon in kijkt.
Bijna alle verharde wegen gehad in dit park. Vooral het stukje, waar de waarschuwingen staan met "Open Ranch" is het opletten. Daar lopen de koeien gewoon op de weg.
Nog naar de Mesa Arch gewandeld.  Het Island in the sky wordt het ook wel genoemd. Had hem groter verwacht. Maar uitzicht door de arch heen is schitterend.

Na Canyonlands, door gereden richting Moab. Net voor Moab ligt Arches National Park. Ff wezen kijken, wat het was. Ga bij voorbaat morgenvroeg er toch naar toe... Maar goed, dat ik er al ben geweest, wat is dat park groot . Heb het onderste gedeelte van het park nu al gehad, ben er 3 uur mee bezig geweest!!!. Was pas om 8 uur in het hotel (moest ik nog eten).
Vandaag slaap ik in de Days Inn in Moab. Pas geschilderd, dat kon je aan de vloerbedekking zien, her en der was er flink geknoeid met de verf. Ook degene aan de receptie, had zijn schilder kleren nog aan!!!

Jammer voor de foto's, maar het was vandaag weer behoorlijk warm, en dus was het uitzicht heiig.

Morgen ga ik weer terug naar Arches (nog meer stenen) en ga ik naar de Delicate Arch wandelen (ruim anderhalf uur!!!)

Dag 5 - 22 april
Goed geslapen, maar weer om 06.00 uur wakker. Ff een sigaretje wezen roken buiten (non-smoking hotel!) en me gaan douchen. Ontbijt was vandaag in de lobby. De ontbijtzaal(tje), met maar liefst 4 tafeltjes, zat vol. Het motel volgens mij ook, dus meerdere mensen, liepen te ontbijten in de Lobby.
Na het ontbijt weer naar Arches gereden. Als eerste wil ik eigenlijk naar Delicate Arch wandelen, ongeveer twee uur heen en terug. Deze zit in het noordelijke gedeelte van het park. Nadat ik de afslag had gemist, naar de parkeerplaats voor deze arch, eerst maar verder doorgereden naar het noorden. Bij de Sanddune Arch en de Broken Arch, auto geparkeerd en er naar toe gewandeld. Allereerst Sanddune Arch, daarvoor moest ik een rots partij in. Koud dat het er was om 08.00 uur s'ochtends. Het wandelpad was rood los zand (zandduin), Op de terugweg ongemerkt verkeerd gelopen, maar ik kwam op een andere plaats de rotsen uit, dan dat ik er in was gelopen. Meteen een goede waarschuwing voor me, dat je in no-time verkeerd kunt lopen. Vanaf deze arch door gelopen naar de Broken Arch. Daarna doorgereden, naar de Devils Garden, dat is het noordelijkste punt van het park, waar je met de auto kunt komen. Stukje wandelen, naar de Pine Arch en de Tunnel Arch. Bij de splitsing van Pine Arch / Tunnel Arch besloten eerst toch maar naar Landscape Arch te wandelen. Flinke wandeling, en bij terugkomst bij de auto, was het inmiddels al 11.00 uur. Via de Upper lookout van Delicate Arch (toch maar niet meer ernaar toe gewandeld) naar de uitgang gereden. Dat is 22 mijl!!! Op de grote van dit park heb ik me echt verkeken!
Lunch in Moab en door meteen door naar Gooseneck state park. Onderweg nog een kleine detour naar Newspaperrock gemaakt. Na Gooseneck statepark, naar Mexican Hat gereden, de Tomtom werd harstikke gek van me. Omdat ik deze stateparks niet kon invoeren, op de Tomtom, wilde Bram me steeds maar weer de andere kant opsturen. (keer om, keer om!) Via de hoofdweg. Na Mexican Hat richting Monument Valley gereden. Op het bord stond Monument Valley 4,5 mijl, met een pijl naar links eronder. Ze bedoelen hier blijkbaar, meteen naar links en dan nog 4,5 mijl!!! Bezoekerscentrum was al gesloten, maar mooi uitzicht op de East en West Mittens en de Merrick Butte. Morgenvroeg als eerste werk, weer naar Monument Valley. Doorgereden naar Kayenta (1e 6 mijl kende ik al). Overnachting in de Hampton inn. Bij aankomst, wordt er net een buslading Fransen gelost!!!. Heb ik weer. Maar ik kon direct inchecken, alleen ben ik wel met de trap naar de 3e verdieping gegaan. Het was een beetje druk bij de lift. Heb weer een schitterende kamer (4 persoons), echt een aanrader.
Ff de was gedaan, moet ook gebeuren. En begonnen, met het schrijven van de kaartjes naar het Thuisfront.
Ben vandaag over de 1000 mijl heen gegaan. Heb nu iets van 1250 mijl totaal al gereden.

Dag 6 23 april
Verslapen! Ik  was vanmorgen pas om kwart over 6 wakker. Na het ontbijt terug gereden naar Monument Valley. Nog ff getwijfeld, of ik zelf met de huurauto door Monument Valley zal rijden, of toch maar met een tour mee. Minimum deelname is 2 personen aan een tour, en toevallig is er ene Paul uit Scottsdale - Arizona, wiens tourguide niet is komen opdagen. Dus met z'n 2-en en chauffeur Marry, gaan we Monument Valley in, voor een 2 uur durende tour.  We rijden over een zeer slechte weg het park in. Omdat we met een tour zijn, mogen we ook verder het park in. Marry laat ons verschillende Arches, en Buttes zien. Er zijn hier zelfs meer Arches, dan in Arches National Park. En je hoeft hier niet te klimmen! Marry is opgegroeid in Monument Valley, en waar wij nu rijden, was vroeger haar Playground. De wind begon wel steeds harder te waaien. Een zonnebril, was dan ook geen overbodige luxe. met al dat rond vliegend zand. Tijdens de tour, blij, dat ik niet met eigen vervoer het park in ben gegaan. Allereerst, is de weg zeer slecht, en je mag met een tourguide ook verder het park in. Na de tour, waar we 1x vast kwamen te zitten in het losse zand, nog een bezoekje gebracht aan de giftshop. Tijdens de lunch aldaar, hoor ik ineens iemand Tot Ziens zeggen. Het waren de vader en 2 dochters uit Colorado, die ik de 1e keer in Canyonlands National Park tegen ben gekomen. Tot ziens, is het enige Nederlands, dat de vader spreekt. Omdat je van Look-out naar Look-out rijd, kom je elkaar dus iedere keer weer tegen. Zo ook de volgende dag in Arches National Park, bij de Delicate Arch. Maar zij gaan nu terug naar Colorado, dus zullen ze me niet meer stalken! Paul uit Scottsdale, zie ik waarschijnlijk morgen ook, want ook hij gaat naar Page, en heeft bij dezelfde maatschappij de Antelope Canyon tour geboekt.
De 2 uur durende tour, duurde meer dan 3 uur. En na de lunch om 14.00 uur doorgereden naar Page. Daar is het een uur vroeger, omdat die geen zomertijd hebben. En om 15.00 Eastern Time, ben ik in mijn motel voor deze dag. De Days Inn Page / Lake Powell. In de route beschrijving staat, dat het motel vlakbij het Texaco tankstation ligt. Alleen is het geen Texaco, maar de Shell! De Days Inn Page / Lake Powell. Bagage eerst maar in de kamer gezet. Ditmaal heb ik een aparte zitkamer, met mini keuken en 2 Tv's. Eén in de zitkamer, en 1 in de slaapkamer.
Ff boodschappen wezen doen in de Wal-Mart, die er tegen over zit, voordat ik naar de Horshoe-bend ga. Ongeveer 5 km te zuiden van Page, ligt er eentje op zo'n 15 minuten lopen van de weg. Eerst weer een flink eind omhoog, via los zand en dan nog een behoorlijk eindje door los zand naar beneden. Het uitzicht over de Horshoe-bend is schitterend, niet voor mensen met hoogte vrees. Via de zandbak weer omhoog geklommen naar de auto. Nog ff naar de Glenn Canyon Dam en Lake Powell recreation area gereden.

Dag 7 - 24 april
Illegaal internet aan het aftappen.
Vanochtend met om 5 uur nog maar eens omgedraaid. Pas om 7 uur wakker geworden!!! Om 9.00 uur moest ik bij het kantoor van de Antelope Canyon tours zijn. Met een open jeep vertrokken we richting de lower Antelope canyon. Dat was behoorlijk fris. Met een gids de canyon in geweest, maar niet voordat we tekst en uitleg hadden gehad, over de veiligheid ed. Deze canyon ligt in een zgn. fastflod area. Of te wel, deze canyon kan in no time vol met water komen te staan. In 1997, zijn hier 11 mensen verdronken, omdat deze de canyon waren ingegaan, terwijl het 8 mijl verderop regende. De canyon is lange tijd gesloten geweest, maar is nu weer open, en het weer wordt op alle mogelijke manieren in de gaten gehouden. Het is niet zo zeer de regen in de directe omgeving, wat van invloed is, maar het weer op 8 mijl afstand.
Na deze tour (niet hoeven zwemmen), doorgereden naar de Grand Canyon. Bij terugkomst, stond Paul, met wie ik de tour in Monument Valley had gedaan, op het punt te vertrekken voor zijn tour van Antelope Canyon.
Bij Cameron rechts af geslagen naar de East Entrance van de Grand Canyon. Allereerst kom je dan bij de uitkijktoren van de Dessert view uit. Het zonnetje schijnt, maar de wind is behoorlijk fris. Maar wat wil je, het plateau waar de Grand Canyon in ligt, ligt op ruim 2200 meter hoog. Via allerlei uitkijkpunten doorgereden naar Grand Canyon Village. Hier wat rond gewandeld, voordat ik richting mijn motel rij in Williams - Arizona. De travellodge ligt op route 66, en het is hier druk, met de motorrijders. Wederom, zit ik hier op 2000 meter hoogte, tussen de bergen / heuvels. Kachel op de kamer staat al weer aan.
Morgen via de Hooverdam naar Las Vegas.

Dag 8 - 25 april
Vanochtend om 05.00 uur wakker geworden van de trein, die dwars door Williams heen loopt. En of het nu nog midden in de nacht is, bij ieder station en spoorweg overgang, laat de treinmachinist, stoom af. Nog maar een keertje omgedraaid. Ik heb een motel in Historic Williams. Of te wel, het kleine stukje route 66 wat hier nog loopt. Ongeveer 2 km heen en terug. Daarna ga je interstate 40 op. Omdat ik niet continue snelweg wil rijden, bij Seligman de 40 verlaten en verder op route 66 gereden. Tot aan Kingman blijft het route 66. Wel op letten, als je de dorpjes in rijdt. Ergens staat de Sheriff op de uitkijk!. Na Kingman weer verder op Interstate 40 richting Las Vegas. Dit rijdt goed door, tot vlak voor de Hooverdam. Hier moet alle opkomend verkeer, van de weg af, voor controle van de Highway Patrol. Deze controle gaat vrij snel, maar de grote opstopping komt net voor de Hooverdam. Hier is het stapvoets rijden. Auto geparkeerd in de parkeergarage. Te voet de Hooverdam opgelopen, en na wat foto's gemaakt te hebben, terug naar het visitorscentre gelopen. Hier tour gedaan in de powerplant van de Hooverdam. Hier is veel veranderd sinds 1992. Het oude bezoekerscentrum is er nog, maar er zit nu een heel circus omheen. Parkeergarage, grote giftshop, restaurant ect.
Na de tour richting Las Vegas gereden. Doordat de highway patrol, aanwezig was op de snelweg, 10 km voor mijn afslag stil komen te staan. File!!! Hotel makkelijk gevonden. Heb nu voor 2 nachten het Fremont Hotel geboekt. Deze zit bij de Fremontstreet Experience. Mooi, groot hotel, direct aan de overkapping van de Fremontstreet experience, s ‘werelds grootste TV scherm. Vanaf 20.00 uur, wordt er ieder uur, tot 24.00 uur, een korte show weergegeven op deze overkapping. Tussen de shows door, ff een casino in. Heb deze avond kiet gespeeld. Trouwens, je krijgt geen muntjes meer terug, als je stopt met spelen op een gokkast. Zodra je op cash out drukt, wordt er een voucher geprint, die je weer via de biljetten ingang van de gokkast, kunt gebruiken. Geen vieze handen meer, van die smerige muntjes.
Pas ruim na 12-en naar bed gegaan.

Dag 9 - 26 april
Er is er één jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat ben ik.... Eerst eens keertje flink uitgeslapen, voordat ik ook maar iets doe vandaag. Na diverse telefoontjes, me toch maar eens aan gaan kleden. Ga vandaag eens ff shoppen in Vegas. Allereerst naar de Premium Outlet op Las Vegas blvd. Die is in de buurt van het vliegveld, dus ik moet een flink eindje rijden. Het blijft wennen, de auto's, die zowel links als rechts voorbij komen, 6 banen breed. Eerst maar ff een bezoekje gebracht aan de Disney outlet. Daarna alvast een nieuwe Levis 501 gekocht. Die is hier maar zo'n 30 dollar. Meteen een illegale stop gemaakt, bij het welcome to Las Vegas bord. Iedereen stopt daar in de middenberm (kunstgras, zelf gecheckt). Daarna de auto geparkeerd bij Excalibur. Die heeft een hele grote parkeerplaats en parkeergarage. Te voet de "strip' op gewandeld. In 1992 ben ik ook al in Vegas geweest, maar dit hele stuk rondom Excalibur, was leeg, of er stonden slooppanden op. Alles is nieuw voor mij. MGM - grand was in 1992 in aanbouw. Hotel New York, inclusief vrijheidsbeeld, wolkenkrabbers, 9-11 memorial en Brooklynbridge is nieuw. Hotel Paris inclusief Eiffeltoren. Over Las Vegas blvd lopen voetgangers bruggen, zodat je over kunt steken. Deze bruggen zijn te bereiken met roltrappen! Omdat ik bij terugkomst in Las Vegas, in het Excalibur verblijf, niet met de Monorail meegegaan, maar op m'n gemak een stuk Blvd afgeslenterd. Eerste stop, M&M -world. M&M winkel, 4 verdiepingen groot. In het pand zit een filmtheater(tje), een stukje chocolade (M&M) fabriek, en vooral veel merchandise. Na hier uitgebreid gewinkeld te hebben, de film van M&M's gekeken. Leuke film, I lost my M in Vegas. By the way, mocht je ooit hier (Las Vegas), of in New York of in Orlando, M&M -world bezoeken. Vermeld dan ff, dat je bij Mars bv werkt. Krijg je 40% korting. Wel ff je toegangspasje van de Mars laten zien. Deze heb ik toch altijd bij, omdat die samen met mijn pinpas / chipknip in één hoesje zit.
De auto weer opgehaald bij Excalibur en terug gereden over Las Vegas blvd naar mijn hotel. s ‘Avonds nog een paar keer de show van de Fremontstreet Experience gekeken. Vooral de Tribute to Queen, is schitterend. Vanavond geen geluk gehad in het casino..... Donaties zijn welkom op rekening 1533....

Dag 10 - 27 april
Om 06.00 uur opgestaan, omdat ik vandaag richting Zion National Park en Bryce Canyon ga. Vanaf 07.00 uur aan het rijden. Bram (Tomtom) heeft toch wel wat moeite mij op de weg naar Salt Lake City te krijgen... Daarna de stad uitgeraced, de woestijn in. Hier is dus echt niets, behalve een gevangenis (verboden daar lifters mee te nemen). Na ruim uur gestopt, om te ontbijten, en om ff Michael proficiat te wensen (wordt 40 vandaag). Pas nadat ik de snelweg verlaten heb, wordt het weer leuk om te rijden. Vrijwel direct rijdt je de bergen in. Ruim voor Zion staan de parkeerplaatsen al aangegeven. Het park schijnt meestal al om 10.00 uur s'ochtends vol te staan met auto's. Ben net voor tien uur daar, en omdat ik al een Nationale Parkenpas heb, mag ik van de parkranger, de file van auto's omzeilen en Zion in rijden.  Mis direct de afslag naar het Visitors centrum, en besluit daarop nog maar een stukje door te rijden. Na een paar mooie uitzichtpunten, moeten stoppen voor de tunnel, die door het park heen loopt. Ik rijd dus nu eigenlijk het park uit, en ipv om te draaien, besluit ik door te rijden, en Zion op de terugweg te doen. Die tunnel (Mt Carmeltunnel) is een beetje aan de smalle kant, dus mag er steeds maar 1 rijbaan gebruikt worden. Na deze tunnel, het park uitgereden, en eerst de afslag naar de Coral Pink Sanddunes gereden. Net de bedafse bergen, maar dan oranje. Omgedraaid en naar Bryce Canyon gereden. Voor Bryce, rijd je door het Dixie Forrest, met daarin Red Canyon. Schitterend om te zien.
De shuttle service in Bryce loopt nog niet, dus ga ik alles per auto bezoeken. Vooral de Sunset point is schitterend. Heb daar  een stuk  van het Navajo trail gelopen. Maar omdat je hier weer om ruim 2200 meter hoogte zit, niet te ver naar beneden  gewandeld. Doordat er op deze hoogte veel minder zuurstof is, is de weg omhoog zeeeeer zwaar. Dat heb ik in de Grand Canyon wel gemerkt. En de paden gaan hier heel steil naar beneden! Via Inspiration Point  en Bryce Point (2539 meter) terug naar het visitors centre gereden. Hier het advies gekregen, niet in Panquitch te gaan eten, omdat je niet weet, wat er in zit! (tip van locale bewoner).
Overnachting in Panquitch, na eerst te hebben gegeten in Bryce Canyon (Subway).
Heb eindelijk weer internet. Eerst ff mailtjes binnen halen. Maar 40 stuks ditmaal. Het weer hier is uitzonderlijk warm, voor deze tijd van het jaar, en heb lekker buiten zitten internetten. De sheriff woont in dit motel. Waarschijnlijk de rest van het corps ook, ik zit hier in Mormonen gebied (veel wijverijgebied).

Dag 11 - 28 april
Vannacht tig keer wakker geweest, omdat het hier ontzettend afkoelt. Bij opstaan, ff door het raam, in de achtertuin van het motel gekeken. Was de sheriff (formaat Pierre Verwegen), net zijn rek en strek oefeningen aan het doen.... Dat zag er dus niet uit. Bij uit checken, liep de Sheriff in zijn dagelijkse kleren... Ik kon dus met een gerust hart, Panquitch uitscheuren! Ga vandaag naar Zion National Park, en de mooiste route (in dit geval ook de snelste) is de weg terug te rijden, zoals ik gekomen ben. Wederom bij de dorpen opletten voor de Sheriff. Ze stonden allemaal op dezelfde plaats als gisteren. Dit moet toch wel een roeping zijn, de hele dag, in je auto zitten wachten, totdat er iemand, veeeeeeel te hard voorbij rijdt. Want ook al houd je je niet aan de snelheid, zodra je de sheriff ziet af afremt, is blijkbaar ook voldoende (paar keer gebeurd). Dus als ik het echt niet meer zie zitten, en ik wil de rest van mijn leven niets meer doen. Dan wordt ik Sheriff! Lekker in de auto zitten, en af en toe mijn zwaailichten aan zetten.
Via de Mount Carmeltunnel (Campers moeten beide rijbanen gebruiken), nu wel de goede afslag naar het Visitors centre genomen. Met de shuttlebus (verplicht), helemaal tot achteraan in het park gereden. Op de terugweg, iedere shuttlehalte uitgestapt, om rond te kijken, of een stukje te wandelen. Begin blijkbaar aan de hoogte te wennen. De Canyonfloor, is net zo hoog als de Grand Canyon, en alle bergen steken daar nog eens een heel stuk bovenuit. Maar heb tijdens de wandelingen weinig problemen. Bij de voorlaatste stop richting het visitors centre, uitgestapt, en het laatste stuk gelopen. Dit stuk heet de Pa'rus trail. Een wandeling van ruim 1,5 mijl, langs de Virgin river (die heeft deze Canyon ook uitgesleten). Lekker in de brandende zon, want het was heet vandaag (kop goed verbrand).
Terug met de auto richting Las Vegas.  Heb me verkeken met de tijdszones. Volgens Bram kom ik precies in de spits (17.00 uur) aan in Las Vegas!.  Onderweg tot 3x toe een poging gewaagd, om iets koels te drinken te krijgen. 1e poging, was het nog 7 mijl rijden, 2e poging had alleen nog een benzine pomp, het Restaurant (er net langs) was totaal verwoest door brand. De 3e poging was wel raak. In Indianen gebied, een bezinepomp, tevens supermarkt, tevens smoke shop, tevens vuurwerk groothandel!. Heb maar ff een stukje verder op een sigaretje gerookt ditmaal.
Mazzel in Vegas, wel spits, maar geen files.
Heb kamer voor 3 nachten, in het Excalibur hotel. Jammer genoeg, zit ik aan de binnenzijde van het hotel in één van de Towers, 14 hoog. Ff met de hand wat kleding gewassen. Badkamer hangt vol nu. Wacht nu tot het donker is, om te gaan eten in het Hardrock Café. Een keertje alles verlicht zien.

Dag 12 - 29 april
Vanmorgen met taxi naar gratis ontbijt gebracht. Kon zo 135$ verdienen. Een lulverhaal over Time-share aan  zitten horen, en binnen anderhalf uur was ik weer terug. Das vlug verdient. Was gisterenavond nog op de Stratosphere tower geweest. Ben nog nooit zo vlug van een toren af weer naar beneden gegaan. Wat is dat een zwabberpaal zeg. Regelmatig voelde je het hele ding bewegen. Dus vlug weer naar beneden. Bijna alle foto's zijn mislukt vanaf dat ding. Dat wordt nog wat in Toronto op de CN-tower, dat ding is 500 meter hoog. Das nog een 200 meter extra...
Eerst vanmorgen met de monorail mee geweest, naar hotel Paris. Leuk, monorail. Voordat je in het ding bent, heb je al een kwartier door een hotel gelopen, en de uitgang vinden in het andere hotel is eigenlijk het zelfde.
Heb doordat ik bij MGM-grand moest opstappen, maar ff bij de tijgers staan te kijken. Kwam ik toch langs.
Bij Hotel Paris, loop je door een grote winkelgalerij, vermomd als Parijse steegjes naar de uitgang. In en uitgangen van de hotels, zijn altijd via het Casino, gek hè. Geluncht bij Planet Hollywood Hotel, met uitzicht op de uitbreiding van het Bellagio hotel. Ondanks, dat er continue gesproeid wordt, vliegen met grote regelmaat de stof wolken van het bouwterrein af. Het waait behoorlijk vandaag. Zat buiten te lunchen, vlak tegen het Planet Hollywood hotel aan (beetje schaduw), maar de mensen vooraan op het terras, hebben volgens mij behoorlijk wat zand zitten eten! Om 15.00 uur beginnen de fonteinenshows, dus ga ik eerst nog maar een ff rondneuzen binnen in dit hotel. Het is buiten bloedheet nl. Vooral het plafond in de receptie, is iets unieks. Had het al op foto's gezien, maar in real life is het inderdaad iets heel aparts, die grote glazen bloemen. Vanuit de receptie, kun je een binnentuin in wandelen. Daar hebben ze met van allerhande bloemen de zaak aan gekleed. Ook hier kun je het glas terug vinden, dat in het plafond van de receptie is verwerkt. Om 14.50 weer naar buiten gegaan, naar het "meer" dat voor het Bellagio hotel ligt, voor de fonteinen.
Exact om 15.00 uur, wordt er om geroepen, dat de show niet doorgaat, vanwege de harde wind! Hadden ze ook wel eerder kunnen zeggen.. Tis maar water hoor!
Das dus jammer, wil het stuk, naar de Excalibur niet terug lopen in deze hitte, dus pak ik een Taxi. Nog ff gekeken of ik mijn vakantie kon terug verdienen. Wederom niet, en donaties zijn nog steeds welkom op rekening 1533...
Ik geloof niet, dat vanavond de show bij het Bellagiohotel doorgaat, ik heb een tower room, en zit 14 hoog en ik hoor de wind regelmatig om het gebouw gieren. Ga zo meteen ff checken.
Heb ff het weer gecheckt in Toronto, ik neem het risico, en laat mijn winterjas in Las Vegas achter. Niet dat ze er nu wat aan hebben, maar in oktober zal er best wel iemand blij mee zijn. De temperatuur is wel zo'n 20 graden kouder dan hier, maar toch nog ongeveer 15 graden. Dan maar een extra shirt aan. Het enige positieve, dat ik vandaag van het internet heb afgepikt, is dat Maid of de Mist, de boot(kleintje) bij de Niagara Watervallen, vanaf 2 mei weer vaart!

Ben vanavond vanaf Excalibur naar uiteindelijk het Venetian hotel gewandeld. Das een flink eind. Onderweg nog het Caesars Palace hotel binnen gelopen. Die is compleet, met Forum, Trevifontein en Colosseum opgetrokken. In The Venetian, in de stijl van Venetië natuurlijk,  zou niet compleet zijn, zonder Rhialto brug en gondels. De wind is alleen maar harder geworden vanavond, dus de shows bij het Bellagio zijn gecancelled. Door hotel New York heen, decoratie is Manhattan terug naar Excalibur gelopen. Het Frontier hotel, had blijkbaar de rekening niet betaald, want daar waren alle lampen uit.

Dag 13 - 30 april
Vanochtend eerst maar eens ff uitgeslapen. Toch maar besloten, om vandaag uit Las Vegas weg te gaan. Wil nog graag wat Joshua trees zien en besluit daarom richting Mojave Dessert National Preserve te rijden. Bij het dorpje Cima, zouden nogal wat van die bomen staan. Tomtom wijst me de weg, dus wat kan er fout gaan. In de middle of nowhere, in die woestijn dus zegt ie rechts afslaan en dan bestemming bereikt. Lijkt me niet, stukje verder ligt een stoffig zandpad, maar dat ga ik niet nemen. Ik rijdt ondertussen vanuit California, weer Nevada in. Das ook niet goed, maar er staat een bord bij de weg; Joshua Tree Highway. Geen Tree te zien, maar we zullen zien. Inderdaad, na een paar kilometer, beginnen er langzaam maar zeker Joshua Trees te verschijnen. Uiteindelijk worden het er velen.
Hierna terug gereden naar Vegas, is mijn tank van de auto tenminste bijna leeg. Ga nog ff een stuk van de Strip afrijden, kijken of de fonteinen van de Bellagio het nu wel doen. Ik betwijfel het, want het waait eigenlijk nog behoorlijk. Alleen niet van die extreme rukwinden als gisteren. Het is net voor 3-en als ik de strip op rijdt. Precies om 3 uur neem ik de afslag naar de parkeergarage van de Bellagio. Ik zie nog net, dat de fonteinen het nu ondanks de wind wel doen. Auto geparkeerd en door het hotel naar het "Meer" gelopen. Heb nu een half uur de tijd, voordat de fonteinen opnieuw beginnen.
Om half 4 beginnen de fonteinen weer, door de wind, worden we wel nat, maar ach, het is maar water.
Na afloop besluit ik om naar de andere kant van het meer te lopen, sta ik wat droger. Maar nog voordat ik halverwege ben, beginnen de fonteinen weer. Uiteindelijk iedere 5 minuten, begonnen die dingen te spuiten. Hadden zeker nog wat goed te maken van gisteren! Met de auto tot aan de Stratosphere tower gereden (hij stond er nog), en via Paradise Road  terug naar mijn hotel gereden. Ff gestopt bij het Hilton, daar ben ik in 1992 verbleven. Ook dit gebied staat nu helemaal vol.
De auto vast helemaal leeggehaald, en begonnen met het inpakken van mijn koffers voor mijn vlucht naar Toronto morgen.
De korte broeken en de zonnebrand, maar onderin gedaan, ik geloof niet, dat ik die de komende week nodig zal hebben.

Je zou hier maar wonen, of nee nog erger, de post rond moeten brengen! (sorry Buurvrouw)

Dag 14 - 1 mei
Vanochtend maar vroeg m'n nest uit gegaan. Vertrek vandaag naar Toronto. Eerst de huurauto wegbrengen, bij het vliegveld. Mijn tank van de auto is zo goed als leeg, maar het is maar een klein stukje rijden. Ik geloof, dat ik bijna iedere weg op het vliegveld heb gehad. Car rental Return is hier net sightseeing. Moest al weer bijna tanken. Bij inleveren van de auto, had ik exact 2727 mijl gereden. Ff de laatste Nicotine naar binnen gewerkt, inchecken en naar security. Rijen dik staat het daar te wachten. Bijna alles moet uit. Nog ff, en we moeten naakt door de security check heen. Zit nu te wachten bij de gate. Heb uitzicht op de hotels, Excalibur, MGM-grand, New York en Luxor. Ondanks dat vliegveld zo dicht bij is, heb je er in het hotel geen last van. 
Heb net ff het weer gecheckt in Toronto. Zal frisje worden, met 11 graden.  We zien wel.
---------------------------------------------------------------------------------------
Tis inderdaad lekker fris, en anderhalf uur te vroeg ben ik geland in Toronto. Het duurde ff met de koffers, maar daarna kon ik eindelijk mijn nicotine weer op peil gaan brengen. Op zoek naar een taxi, zie ik in de verte de rij wachtenden voor de taxi standplaats.... Er kunnen goed wel 80 mensen op een taxi staan te wachten. Loop langzaam maar zeker door, en ineens stopt er een Limo, of ik vervoer nodig had. Vlug ingestapt, deze Limo's zijn maar 10 dollar duurder dan een normale taxi, en vrijwel direct ben ik op weg naar down Town Toronto.  Dat scheelde me een hoop wachttijd. Het is 20.00 uur s ‘avonds, maar het lijkt wel spits, zo druk is het op de snelweg. Na ruim een half uur ben ik in mijn hotel voor de komende 4 nachten. Het Fairmont Royal York. Ik heb een deluxe suite, kan er in dansen. Maar goed, dat een een grote TV heb, anders kon ik niets zien vanaf mijn bed. Dat staat toch wel een heel eindje weg. Ik heb 4 badjassen op de badkamer, ik denk dat ik daar ruim voldoende aan heb. Mijn koffers met inhoud liggen nu over door de kamer heen verspreid, zal straks toch maar ff opruimen, voordat Bert en Michael komen. Die komen morgenmiddag aan in Toronto. Tot die tijd, heb ik hier het rijk alleen. De cadeautjes voor hun beide verjaardagen liggen al klaar. Ben al naar het Eaton centre gewandeld, daar vlakbij, zit het Hardrock café Toronto. Heb weer als vanouds zitten buffelen bij het Hard rock café.

Ben net ff buiten een sigaretje wezen roken. Het is gestopt met zachtjes regenen....

Maar er is een groot afdak voor de ingang, met terrasverwarming.
En ik kan onder de weg door, naar het treinstation, om onze treinkaartjes op te halen. Ik hoef dus niet nat te worden.

Dag 15 - 2 mei
Zit lichamelijk nog op western time, dus ik was behoorlijk vroeg wakker vandaag. Had al een sms’je gehad van Bert en Michael, dat hun vliegtuig op het punt van vertrekken stond. Nog ff met het thuisfront gebeld, is toch wel makkelijk, via het internet bellen. Moet alleen bijna elke dag een nieuwe account aanmaken, omdat mijn gratis bel minuten zo op zijn.
Kort daarna kreeg ik niet zo'n leuk bericht vanuit Nederland. De stiefvader van Bert is de afgelopen nacht overleden. En Bert zit nu  in het vliegtuig onderweg naar Canada. Oom Piet was genietend van zijn laatste sigaretje rustig ingeslapen.
Wilde eigenlijk terug naar bed gaan, maar ben toch maar de stad in gegaan.
De CN-tower, gisteren ondanks de regen toch helemaal zichtbaar, was nu op het onderste stukje na geheel in de wolken verdwenen. Net zoals de meeste gebouwen hier in het centrum. Van bijna alle wolkenkrabbers, en dat zijn er veel, zijn de bovenste verdiepingen niet meer zichtbaar, door de bewolking.
Alvast onze treinkaartjes van Toronto naar Niagara Falls opgehaald, en naar de Disney Store in het Eaton centre geweest.
Het is droog nu, maar er staat een flinke koude wind. Temperatuur is nu ongeveer 6 graden, lekker frisjes. Omdat het station ook een Amtrakdesk heeft, de papieren voor onze/mijn vervolg treinreis ook maar opgehaald. De treinreis naar New York was geen probleem, maar mijn reis tussen Chicago en Memphis, stond een opmerking bij. Die Pipo van Amtrak naar de helpdesk gebeld (hij deed normaal altijd Viarail, dus was niet zo bekend met Amtrak), na kwartier, bleek dat dat segment nog geautoriseerd moest worden!. Bij het uit printen van mijn ticket blijkt, dat er voor Memphis een andere code op staat, vandaar die extra autorisatie. Maar ik moet naar Memphis, en niet naar Memphis Junction! Weer naar de helpdesk gebeld, en naar wederom ruim een kwartier, blijkt dat om één of andere redenen (track outage, of te wel gebrek aan spoor!), het spoor/ station in Memphis niet gebruikt kan worden. De Trein gaat nu naar Memphis Junction (volgens mij niet eens een officieel station), en vanaf daar gaan er bussen terug naar het station. Moet bijna een uur langer met de trein mee, en de busrit duurt ongeveer 20 minuten. We zullen zien.

Bert en Michael, waren zo rond 16.00 uur bij het hotel. Ze waren gekomen met een stretcht limo, die Bert had gehuurd voor Michaels 40ste verjaardag. Omdat de Limo, vanwege een vrachtauto niet direct voor het hotel kon stoppen, ben ik de laatste 10 meter, bij hun in de Limo gaan zitten. Omdat ik gisteren al had ingecheckt, konden ze zo door naar de kamer. Na de telefoontjes naar het thuisfront, begonnen met het openen van onze verjaardagscadeautjes. Bert had kaartjes en brieven vanuit Nederland van mijn ouders, zus, neefje en nichtje bij zich. Tevens hebben Michael en ik van Bert, toegangskaartjes gekregen voor de CN-tower. Deze zijn voor morgen, maar als het weer zo blijft, zullen we niet veel zien. Het ding heeft vandaag de hele dag in de wolken gezeten.
Omdat ik gisterenavond, en vanochtend Toronto al was in geweest, heb ik die 2 maar ff op sleeptouw genomen. We zijn eerst richting het Eaton Centre gelopen, waarna we tegenover bij het Hardrock Café zijn wezen eten(alweer). Daarna zijn we naar het Lake front gelopen, ff aan het water wezen kijken. Na de Koffie in het hotel, richting kamer gegaan, de heren waren moe. Het is nu nog geen 21.00 uur hier, maar de heren liggen al te slapen.....

Het zijn allemaal wolkenkrabbers in de binnenstad, gemengd met wat oude gebouwen. Op talrijke plaatsen, in het centrum, worden er wolkenkrabbers bij gezet. Eigenlijk is het best wel een grauwe lelijke stad. Dit is in ieder geval mijn eerste indruk.

Dag 16 - 3 mei
Vanmorgen al vroeg wakker. Eerst ff naar buiten, om een sigaretje te roken. Nu zijn er al 3 dagen jongelui aan het zingen in het hotel (je komt ze op de gekste plaatsen tegen), of aan het gitaar spelen. Nu blijkt, dat de kandidaten van de Canadese Idols hier in dit hotel verblijven. Momenteel zijn de voorrondes nog bezig en zijn ze nu bij de laatste 50 aanbeland. Tot aan dinsdag gaat het hier door, totdat ze er 22 over hebben.
Eerst maar eens wezen ontbijten bij Eggspectations. Daarna direct door naar de CN-tower, want deze was volledig zichtbaar deze morgen. Kadootje nummer 1 kon ik nu inwisselen. Heb met het omhooggaan in de lift, amper naar buiten gekeken, was toch wel hoog. Eenmaal op de toren, meteen naar de rand gelopen, om naar beneden te kijken. Het buiten platform was gesloten, maar het gedeelte met de glazen vloer, was wel open. Het Centrum, wat vol staat met wolkenkrabbers, leek ineens niet meer zo hoog. We konden niet heel ver weg kijken, maar we konden tenminste wat zien. Beter als degene die s ‘middags op de toren zijn gegaan. Het ding zat regelmatig in de wolken.
Na de CN-tower, via het Hard Rock Café in het Roger's stadion geweest, dat is alleen open tijdens een Baseballwedstrijd in het stadion. Daarna de Subway (metro) gezocht in Toronto, en dat valt nog niet mee. Overal zijn er walkways, onder de grond, in totaal loopt er een stelsel van 16 mijl onder de stad door. Vandaar, dat de meeste Canadezen hier in korte broek rondlopen, die komen amper buiten.
Met de Metro naar Casa Loma geweest, of te wel House on the hill. Hier heeft een rijke stinkerd een kei groot kasteelachtig optrekje gebouwd. Er is zelfs een ondergrondse tunnel tussen het huis en de stallen / garage.
Met de metro naar het Eaton Centre geweest.
Ondertussen was het ook deze dag weer gestopt met zachtjes regenen. Perse een frisse neus willen halen (die walkways zijn zo warm), dus redelijk nat geworden op weg naar het hotel.
Eigenlijk elke vakantie hebben we wel één regendag. We gaan er vanuit, dat dat vandaag was (tis maar water...)
Heb ondertussen mijn 2e Kadootje gekregen. Een tour met de Hippo bus. Morgen gaan we met die tour mee. Dit is de Hippest way to discover Toronto. De tour is met een boot/bus met een Hippo (nijlpaard) voorop de bus/boot, die zowel kan rijden als varen. Heb de boot/bus al gezien, hij ziet er niet uit, met dat nijlpaard voorop.
Heb ondertussen wel al gezien, dat Toronto niet echt mijn stad is. Ik vind het een verzameling van allerlei verschillende, meestal lelijke gebouwen, in alle maten en soorten. Echt een grauwe stad, vanwege het beton, en misschien ook wel het weer.

Dag 17 - 4 mei
Vanmorgen wezen ontbijten bij Richtree Market. Daar waren we gisteren avond ook al wezen eten. Bij binnenkomst krijg je een kaartje, waarop alles wat je besteld / koopt op wordt geregistreerd. In de market, heb je een Indisch gedeelte, Italiaans gedeelte, Duits, Belgisch enz. Je kunt uitzoeken wat je wilt, het wordt ter plekke voor je gemaakt, en alles is vers.
Na ons ontbijt, naar richting de Hippotour gelopen, mijn 2e verjaardagscadeautje. Harry en Henriëtta Hippo stonden al klaar. Om 11.00 uur zijn we met Harry de Hippo gaan rijden. Langs verschillende bezienswaardigheden in Toronto. Nu hadden we al een flink eind gelopen, en het meeste hadden we al gezien. Aan het Waterfront, het water ingereden. Vanaf dat moment, mochten we van de gids door de boot/bus lopen, want we konden toch nergens tegen aanrijden.... Nog geen 2 minuten, of hij vroeg al, of er wat mensen van de linkerzijde naar de rechterzijde wilden gaan, want de boot/bus, begon toch wel een beetje over te hellen...
We hebben het in ieder geval drooggehouden, tijdens de vaart.
Na een koffie in het hotel, zijn we richting de Harbourfront gelopen, om daar de Ferry te nemen, naar de Toronto Islands.
Een groepje eilanden voor de kust van Toronto. Dit is de plaats, waar de mensen uit Toronto, in de zomer naar toe gaan. Er is strand, er zijn parken,  er zijn speeltuinen, restaurants, fietsverhuur enz. Het zonnetje scheen vandaag, en het was zondag, dus het was lekker druk op de Ferry.
Het main eiland, hebben we zo ongeveer helemaal gehad. Het uitzicht over Toronto, is schitterend, vanaf deze eilanden.
Na terugkomst op het vasteland, nog een stukje door de stad heen gelopen.
Vanavond, weer de koffer in pakken, gaan morgenvroeg richting Niagara Falls.
De hoofdingang van het Royal York Hotel (je kunt hier op 5 manieren naar binnen, 2x ondergronds, 2x via de zijkant, en 1x via de voorkant) is in de afgelopen dagen, langzaam maar zeker veranderd in een kerstdecor. Vanavond tussen 8 en 9 gaan ze de sneeuw aanbrengen. Daarna wordt er een gedeelte van een film (iets van Amelia Hurst) met in de hoofdrollen Richard Gere en Hillary Swank opgenomen. Moeten we maar ff gaan kijken. Morgenvroeg moeten we vroeg weg, dus weet ik niet, wie er bij de laatste 22 zit van Canadian Idols.
Ergens heeft het toch wel een voordeel, een non-smoking hotel, je krijgt veel extra info bij de voordeur.

Dag 18 - 5 mei
Vanmorgen vroeg ons bed uit, we moesten met de trein mee naar Niagara Falls. Twee uurtjes met de trein mee. Bij aankomst, meteen ingecheckt in ons hotel Sheraton on the falls. We zitten op de 14e verdieping, en hebben Fallsview, of  te wel uitzicht op de Niagara Waterval. Recht voor het hotel ligt de Bridalveil falls en een stukje naar rechts ligt de alom bekende Horseshoe Falls. Kamer heeft een deur / balkon, voor de special effects (geluid).
Na aankomst eerst maar eens ff wezen eten, want tijd voor een ontbijt, was er eigenlijk niet vanmorgen. Aan de Niagara Rivier, waar de watervallen op uitkomen, liggen op gepaste afstand de hotels. Tussen de hotels en de rivier, ligt een groot park, en walkways langs de rivier.
Als eerste naar richting de Bridalveil Falls gelopen, en onze weg, langs het water vervolgt richting Journey behind the falls. Voorbij het punt, waar de waterval naar beneden komt. Onze eerste regenponcho (gele) gekregen bij Journey Behind the falls. Je gaat dan een heel stuk met de lift naar beneden, en kunt dan naar een soort uitkijkplatform toe, en een via een tunnel achter de waterval uitkomen. Na de Journey behind de Falls, gepicknickt in het park (donuts van Tim Hortons), want het zonnetje scheen weer behoorlijk (ff opdrogen).
Volgend doel was Maid of the Mist, die vaart sinds 2 dagen weer. Hier wederom een regenponcho (blauwe) gekregen. Kon je bij Journey behind the Falls, nog redelijk droog blijven, hier is een nat pak gegarandeerd. Allereerst vaart Maid of the Mist, heel kort langs de Bridalveil Falls, zeiknat wordt je daar. Maar dat is nog niets vergleken met de Horseshoe Falls. De boot blijft redelijk lang in de mist richting de waterval varen. We waren drijfnat. Ff op wezen drogen in het park. Daarna richting hotel terug gelopen, maar niet voordat we de straat langs ons hotel naar boven waren gelopen. Wat een circus is het daar, niets als vreetschuren, Waxmuseums (4 stuks), souvenirshops, minigolfbanen, speelhallen, bowling, reuzenrad enz.
Wat souvenirs ingeslagen, en ff gaan relaxen in ons hotel, voordat we gaan eten, bij Hard Rock café Niagara Ontario (de buurman), Hard Rock Café Niagara New York, is onze overbuurman, in de USA.
Bijna terug bij het hotel, komt Bert er achter, dat ie zijn tas kwijt is. Zaten alleen, al hun Amerikaanse Dollars in, de videocamera, fototoestel enz. Heb Bert nog nooit zo vlug de heuvel op zien rennen. Zoals we na ff vlug redeneren dachten, lag ie inderdaad in de winkel, waar Bert een T-shirt had gekocht.
Gaan zo direct eten bij de buren (Hard Rock Café).

Dag 19 - 6 mei
Vandaag zijn we op ons gemak naar de USA gewandeld. Eerst 50 cent tol betalen aan de Canadese zijde, en nadat je de Rainbowbridge bent overgestoken, 6 dollar voor een visumontheffing. Ik kon vrijwel direct doorlopen, omdat ik mijn visum ontheffing al heb. Die van Bert was ook geen probleem, alleen hadden ze nog nooit van de Ilse of Man gehoord. Na ongeveer 25 minuten, had ook Michael zijn visumontheffing. Niagara Statepark ingewandeld en maar gelijk voor 2$ een buskaart gekocht, voor de hele dag.  Als 1e naar de American Falls en de Bridalveil Falls gelopen. Via de toevoer vanaf Lake Erie kun je zien, hoe het water met groot geweld, richting de watervallen gaat. Na de American Falls en de Bridalveil Falls, doorgewandeld over Goat Island (genoemd, naar de ene geit, die ze hier aantroffen), richting de Horseshoe Falls.
Via de toevoer van de Horseshoe Falls naar de Three Sisters gewandeld. Dit zijn 3 eilanden, in de toevoer naar de Horseshoe Falls.
Er hangen hier trouwens nergens reddingsboeien ed, niet dat dat iets uitmaakt. Na de 3 gezusters, de route met de shuttlebus afgemaakt. Op zoek naar een lunchrestaurant, let ik ff niet op. Ik verkijk me op een stuk trottoirband, en voordat ik het weet, lig ik op de grond. Spijkerbroek kei kapot. Geluncht in een op andere klein winkeltje in iets wat op een shopping mall moest lijken, het enige wat niet indian was, en waar ze uiteindelijke heerlijke appelflappen verkochten.
Shirt van Hard Rock Café Niagara Usa gekocht, voor bij de verzameling.
Aan het einde van de middag terug naar Canada gewandeld, over de Rainbow bridge.
s ‘Avonds naar de Horseshoe falls gelopen, om foto's te maken. Maar bij deze waterval hangt zoveel mist, dat de verlichting helemaal niet mooi is, en dus de foto's ook niet.

Dag 20 - 7 mei
Vanochtend per Taxi de grens met de USA overgestoken.  Vandaag gaan we per trein naar New York. Om 12.30 moet de trein eigenlijk vertrekken, maar vanwege vertraging, zijn we veel later weg. Na o.a. de stations Rome en Amsterdam te hebben aangedaan, om 23.30 in New York aangekomen. We zaten business class in de trein, zodat we de drank gratis hadden, en we direct achter de restauratiewagen zaten. We hadden in ieder geval voldoende beenruimte.
Na inchecken in ons hotel (hotel Pennsylvania) nog ff naar Times square gelopen, daar zitten veel nieuwe winkels, waaronder World of M&M's.
Om 01.00 am toch maar eens gaan slapen.

Dag 21 - 8 mei
Krijg geen verbinding in de hotel kamer, dus sta ik nu te internetten in de Lobby. De komende dagen, zal het wat lastiger worden, om de site up-to-date te houden Desnoods voeg ik later de foto's maar toe. Heb ondertussen verjaardags kadootje 3 en 4 van Bert gehad. Voor vandaag is dat de entree van het Empire state building. Voor morgen, krijgen Michael en ik een helikoptervlucht boven Manhattan.
Ga nu eerst maar eens ff mijn nicotine bijvullen, en kijken of ik geen internet op de kamer kan krijgen.

Als 1e vandaag naar het Empire Statebuilding geweest. Overal in New York zijn ze aan het renoveren, dus ook hier. Eerst met de lift naar de 83ste verdieping (lift telt alleen in 10-tallen), daarna overstappen in een andere lift naar de 102de verdieping voor het observatory platform. Nadat we op het observatory platform waren geweest, te voet richting Times Square gegaan. Onderweg toch maar een tourticket gekocht, voor 4 dagen. Inclusief de boottour die we toch al wilden doen,  een avondtour, met Brooklyn bridge, een tour richting lower Manhattan, en een tour in het stuk van Central Park en Harlem voor slechts 50 dollar pp.
Allereerst richting Ground Zero gegaan met de bus. Het voormalig WTC is nu één grote bouwput. De bouw van de Freedomtower is in volle gang. Er is nog wel iets van een memorial, maar dat ligt midden in de bouwput, en daar mag je niet bij. Bij de brandweer kazerne, is een memorial opgericht en richting Wall Street, zit op het hek van Ground Zero, de lijst, met alle namen die zijn omgekomen bij 9-11.
Doorgelopen, naar de Hudson River, en vanaf daar, richting het uiterste puntje van Manhattan gewandeld. Via Battery Park, de Staten Island Ferry naar de Helikopter tour gelopen bij pier 6. Voor morgen wordt er heel slecht weer verwacht, en het leek ons beter, als we dan maar vandaag de helikoptervlucht zouden doen. Gelukkig vonden ze dat bij de helikopter tours ook. Met nog 2 anderen, en de piloot natuurlijk, hebben we een vluchtje langs Manhattan afgemaakt. Je vliegt alleen boven water, commerciële vluchten, mogen nl absoluut niet meer boven de stad. Ter hoogte van Central Park, een scherpe bocht naar links gemaakt, en over de Hudson River terug, maar niet, voordat we een rondje Statue of Liberty hadden gedaan.
Nadat mijn angst zweet weer een beetje opgedroogd was, weer richting Wall Street gelopen, waar we weer op de Bustour zijn gestapt. Bij Times Square zowat meteen over kunnen stappen op de avondtour.  Nog wel ff vlug geshopt bij World of M&M. Wederom korting gekregen (40%).
De Avondtour stopt alleen ff 25 minuten in Brooklyn bij de Brooklynbridge, daar heb je trouwens een schitterend uitzicht over de tip of Manhattan. Na de tour bij Macy's uitgestapt, en de rest gelopen naar ons hotel. s ‘Avonds wezen eten bij Planet Hollywood op Times Square. T-shirt van Hard Rock Café, ook op Times square, zit alweer in de koffer.

Dag 22 - 9 mei
Zoals was voorspeld, regent het, en niet te zuinig. Met een tourbus meegaan, die helemaal open is, heeft weinig nut, de boottour ook niet. Na ons ontbijt in Macy's, daar maar ff rondgewinkeld. We hebben allemaal nieuwe spijkerbroeken, voor een fractie van wat ze in Europa kosten.
Besloten, om met de metro naar Ellis island te gaan. Daar kwamen vroeger de immigranten aan in New York. Hier werden ze gekeurd, medisch nagekeken, en op 2% na werden ze allemaal toegelaten tot de USA.  Toch zo'n 5000 mensen per dag, die ze per dag tot de USA toelieten.
De boot naar Ellis Island, stopt als 1e bij Liberty Island. Na een schommelige boottocht, op Liberty Island aangekomen. De kaartjes voor het voetstuk waren al op, dus dan maar een rondje Statue of Liberty. En by the way, ik ben in 1992 al eens via de smalle wenteltrap boven in het kroontje van het Vrijheidsbeeld geweest. Het regende en waaide flink, dus foto's maken ging vrij lastig vandaag. Maar ze staat erop, ons meisje. Continue een gevecht, om en niet weg te waaien, en proberen de lens van de camera droog te houden.
Hierna de boot naar Ellis Island genomen. Op ons gemak door het museum geslenterd, en alvast wat gegeten. Want daar hebben we vanavond eigenlijk geen tijd voor. Vanavond gaan we naar mijn verjaardagscadeautje, dat ik van Michael heb gekregen; de musical van de Lion King.
Ben nu de site aan het updaten, maar iedere keer, als ik met de laptop te ver naar links of rechts ga, ben ik de verbinding kwijt. Moet nu dus blijven zitten, zoals ik nu zit. Ben bezig de foto's van de laatste 3 dagen te uploaden, kan ik deze ook op de site zetten.
Vanavond konden Bert en ik ons verjaardagscadeautje van Michael gaan bekijken. Schitterende Musical, de Lion King, had hem nog niet gezien. Had 2 fransen naast me, waarvan er 1tje alles zat te vertalen naar het frans. Heb toch maar ff vriendelijk gevraagd, of dat ie zijn mond kon houden. Of anders de film eens in het frans te gaan bekijken.
Toch maar met de Metro naar het hotel terug gegaan, het regent nog steeds flink. Alle musicals en shows op Broadway zijn nu afgelopen, dus het is bij voorbaat al een drama om een taxi te krijgen. Ook zit het hele verkeer vast, doordat er veel te veel voetgangers op de straat zijn (hierdoor kwamen wij ook vast te staan in de file op de heenreis)

Dag 22 - 10 mei
Vanochtend als eerste naar pier 83 op 42th street gegaan. We hadden immers nog een boottocht tegoed. We konden ons kaartje voor de Liberty Cruise, zonder problemen omruilen voor de 3-uur durende Manhattan Cruise, deze gaat om Manhattan heen. We waren aan de vroege kant, en hebben wat rond gewandeld in de buurt. Overal politie op de been voor (alweer) een protest mars tegen China.
Allereerst weer langs het Empire Statebuilding en de Chrysler building gevaren, dan richting de tip of Manhattan, via het Vrijheidsbeeld. Om de tip van Manhattan heen, weer omhoog gevaren via de Brooklyn Bridge, de Manhattan Bridge, langs Roosevelt Island af, om Harlem heen, richting de Bronx. Mooi tochtje, alleen nadat we weer richting het noorden gingen varen vrij frisjes met de wind op kop.  Bij een van de laatste bruggen, moest ff heel rustig gevaren worden. We hadden nog geen halve meter speling tussen de boot en de brug. Langs het huidige en het nieuwe stadion van de New York Yankees gevaren in de Bronx. Uiteindelijk kun je voorbij de wijk Harlem, terug naar de Hudson rivier varen. Manhattan en Harlem liggen op het zelfde eiland.
Nadat we van de boot afwaren, eerst maar een stukje gaan wandelen, om warm te worden. Uiteindelijk aan de andere kant van Manhattan uitgekomen, bij Grand Central Station. Die ziet er beter uit als Pennstreet station. Via Grand Central Station, doorgelopen, via het Waldorf Astoria, naar het Rocker feller Centre, met het Rocker feller Plaza. Hier staat de kerstboom van New York in de winter. Terug gelopen, naar Times Square, en bij het Marriott hotel kaartjes gehaald voor de Musical Hairspray. Bij het Marriott hotel op Times Square, worden niet verkochte kaartjes tegen lagere prijzen verkocht. Vlug terug naar ons hotel, om de overtollige bagage af te gooien, en direct weer de metro in naar 50th street, want daar zat ergens het Theater. In deze musical spelen Norm uit Cheers en Vivian uit "The fresh Prince of Bel Air"  mee, kwamen we na het lezen van het programma boekje achter. Ook dit was een hele mooie musical. Gelukkig ditmaal geen fransozen in de buurt, die de teksten willen vertalen voor de buurvrouw.
Na de musical in een fietstaxi gestapt, die ons terug zou brengen, naar ons hotel. Opeen gepropt, in die fietskar, gingen we op weg. Om een vage redenen, maakt onze chauffeur, een U-turn, om terug richting Times Square te gaan. Dat had ie beter niet kunnen doen. Hij werd direct door de politie van de weg afgehaald. Blijkbaar, mocht hij op deze weg niet keren, had de fiets geen verlichting, en ook met zijn verblijfspapieren, klopte het een en ander niet.
Wij hebben het advies van de politie opgevolgd, en hebben ander vervoer gezocht; dan toch maar met de metro.
Morgen gaan we naar Central Park.

Dag 23 - 11 mei
Vandaag eerst met de Metro richting Central Park gegaan. Hier zit ook ergens de Disney Store, Tiffany's en Bloomingdales. Na een paar rondjes rond de blok, de World of Disney gevonden, 4 verdiepingen groot. Na de nodige inkopen, naar Central Park gelopen. Was dit park in 1992, nog een puinhoop en crimineel, tegenwoordig gaat iedereen, op een mooie vrije dag naar Central Park. Overal zitten muzikanten, worden er showtjes opgevoerd. Je kunt er varen, eten, wandelen, tig speeltuinen, vijvers, een dierentuin enz.
Allereerst richting het John Lennon Memorial gelopen, aan de west kant van het park. Daarna doorgelopen, via een paar fonteinen en Alice in Wonderland aan de oostkant.
Lunchen in het park, of wc bezoek, was onmogelijk in Central Park, zo druk was het. Bovendien, was het ook in de USA vandaag Moederdag. Uiteindelijk op het Rock feller Plaza toch iets kunnen eten.
We konden vandaag ook nog met een bustour mee, en vanwege het mooie weer, de tour om Central Park en een stuk van Harlem gedaan. Alleen was het wel een beetje frisjes geworden, en dat in een open dubbeldekker bus.
Vanaf de laatste stop, terug richting Times Square gelopen, voor de laatste souvenirs. 5 T-shirts voor 10 dollar! I Love NY
Heb ff het weer voor de komende dagen gecheckt.... Regen, regen, iets minder regen en nog meer regen. Ben bang, dat ik wel eens een nat pak zal halen de komende 4 dagen....

Dag 24 - 12 mei
Vanochtend er vroeg uit, om 08.00 uur vertrek mijn trein naar Washington DC. Bert en Michael zijn mee gegaan, totdat ik het perron op moest, daar mag je nl zonder kaartje niet komen. Bert en Michael vliegen vanavond terug naar Engeland, vanaf Newark - New Jersey. Het regende behoorlijk, dus ze gingen winkelen, bij Macy's en de 21th Century.
Wederom een businessclass seat in de trein. Ditmaal, zijn het normale brede deuren, waar je zo met de koffer vanaf het perron in kunt rijden. De reis is vandaag maar  2 en half uur ongeveer.
Om half 11 was ik op Washington Union Station, en kon ik in de rij voor een taxi, ook hier regent het behoorlijk.
Kamer was eigenlijk nog niet beschikbaar, maar kreeg nu een 4-persoonkamer voor de prijs, van een 1-persoonskamer.
Koffers op de hotelkamer gezet, en maar direct gaan wandelen richting het Witte Huis. Via de achterzijde van het Witte Huis, uiteindelijk een rondje gewandeld, om het Witte Huis heen.  Dat is tegenwoordig een flinke ronde, want alle parken ed naast het Witte Huis, daar moet je nu ook om heen.
Bijna op elke hoek van de straat, rondom het Witte Huis en alle overige monumenten, staat politie.
Na het Witte Huis, door gelopen, naar het Washington monument. Das het hoogte "gebouw" van heel Washington DC. Heb kaartjes voor 16.00 uur, dus ik wandel vrolijk verder in de stromende regen. Ben eigenlijk op zoek, naar een tourbus, maar de enige die ik zie rijden, zijn de open Dubbeldekkers, waar uiteraard niemand in zit.
Via het WOII memorial, langs de Reflecting Pool, kleine detour naar het Vietnam Memorial, naar het Lincoln Memorial gelopen. Het regent blijkbaar al 14 dagen in Washington, en op sommige plaatsen, zwemmen de eenden langs het wandelpad, zoveel water is er.
Het Korean War memorial is nieuw voor mij, net zoals het Franklin D Roosevelt Memorial en ook bij het Jefferson Memorial, ben ik in 1992 niet geweest.
Vanaf het Korean War Memorial, de weg over gestoken, naar het Tidal Bassin, waaraan de Fred en Sjef hun Memorial hebben. Heel even twijfel ik, of dat ik het pad direct langs het Bassin afneem, of toch maar een stukje hoger ga lopen.
Maar de borden laten weten, dat het pad langs het Basin nauwelijks begaanbaar is, door al het water. Op sommige plaatsen. staat het water wel een 6 meter het park in.
Allereerst naar het Franklin D Roosevelt Memorial, die hield blijkbaar veel van water, want er zijn een stuk of 4 watervallen verwerkt in zijn memorial. Door naar het Jefferson Memorial, hier kun je tenminste uit de regen gaan staan.
Om 16.00 uur ben ik bij het Washington Monument, waarvan ik een entree kaartje heb besteld, via internet. Na alle veiligheidscontroles, met de lift omhoog naar 555 feet, zo'n 170 meter. Hier heb je op alle windstreken ramen, waardoor je naar buiten kunt kijken. Jammer dat het regent, vooral aan de kant van het Witte Huis, kun je niets zien. Op de weg naar beneden, ongeveer halverwege, zitten van allerhande gedenkstenen, plakkaten ed aan de binnenkant van het monument. Dit is momenteel gesloten, want er moest gecleant worden. 
Bij de uitgang, ff lekker staan opdrogen en opwarmen, bij een hete luchtkanon. in het gezelschap van een 2-tal park rangers.
Ik wilde eigenlijk vandaag naar het Arlington Memorial en het Iwo Jima memorial, die liggen wat verder weg, maar ga dit nu morgenvroeg doen, en blijf vandaag in de buurt, van de National Mall (stuk tussen het Washington Monument e