brazil 2006

21 januari 2017

Guararema - Brazilië

Na in september naar Dubai te zijn geweest, volgde eind oktober Brazilië. Hier werd in de plaats Guararema (ong 100 km ten noorden van Sao Paulo) een nieuwe Mars fabriek opgestart. De opstart van de Snickers lijn en de M&M lijn waren een feit, en nu was de Twix lijn aan de beurt. Met 2 andere collega's te weten Karel (voor de koek en choco systemen en André (voor de caramel en overige zaken) en ikke voor de verpakkings machine afgereist naar Guararema. Coentje de programeur die ook in Dubai was, was ook hier al aan het werk.

Aldaar werden we opgehaald in een "grote" taxi; wat betekende meer dan een uur met z'n 3-en op de achterbank alle overige plaatsen opgevuld met koffers ed. De taxi was vol... s'Middags een rondleiding door de fabriek gehad, om devolgende dag vol goede moed aan het werk te gaan.....

De caramel / suiker ect systemen waren nog geen van allen getest; de oven om de koek in te bakken, deed het niet; de chocolade systemen werkten nog niet enz. In de Pakkamer was het eigenlijk niet veel beter; het afname systeem moest nog geprogrameerd worden, de machine moest getest worden; de tolk ontbrak, wat betekende dat ik meer als een week met handen en voeten, pen, papier en de paar woordjes portugees die ik kende, aan nieuwe operators uit moest leggen hoe de machine werkt.....Maar alles is uiteindelijk met veel horten en stoten toch op de rails gekomen en voordat we weer terug naar Nederland gingen kwam de 1e Twix toch nog van de band gelopen. (opluchting)

Ons enige vrije weekend zijn we met   z'n 4-en (Karel, André, Coentje en ik) naar Rio de Janeiro geweest. Het was 5 uur rijden, maar meer dan de moeite waard. Hotelletje geboekt op Copacabana, niets kon ons gebeuren. Na aankomst direct de auto in de parkeergarage gezet van het hotel, en hup met de taxi naar Corcovado of te wel Christo. De taxichauffeur heeft ons onder aan het beeld afgezet, en ons na 5 kwartier een verdieping lager weer opgehaald.
Tot 2 straten achter Copacabana kun je als tourist nog veilig komen. Vooral op Copacabana zelf, val je elke 25 meter, over de politieposten. Ik werd nadat ik besloten had mijn digitale spiegelreflex camera maar gewoon om mijn nek te houden, dan ook angstvallig in de gaten gehouden door alle beveiliging.
Onze collega´s die een maand eerder waren geweest, stonden op Copacabana alleen in de regen. Wij hadden uiteraard schitterend weer, tot groot genoegen van mijn mannelijke collega´s. De braziliaanse billen, die moesten op de foto. Besloten om via Ipanema ( strand naast Copacabana), en het hard rock café terug naar Guararema te rijden, de kust route. Coentje, zou voorin zitten en dus ook navigeren. Ik geloof dat we al 2 uur gereden hadden, en ik het gevoel kreeg, dat we de verkeerde kant op gingen. Nee, zeiden ze nog, dat denk je maar... Niet dus, ineens zag ik hem weer staan boven op de berg, Christo.. Dan maar weer terug via de snelweg. Het vinden van de snelweg was geen probleem, echter er op komen wel. Na diverse pogingen, een taxichauffeur bereid gevonden, om voor ons uit te rijden om ons op de snelweg te krijgen. Had ik toch ff in 3 dagen redelijk wat portugees opgepikt, in de fabriek, maar wat wil je zonder tolk. Betaald hebben we hem met een vaartje van 100km per uur, door een openstaand raampje van de auto... 

Mocht je ooit in Rio komen, het uitzicht vanaf Corcovado is schitterend. Tenminste als het weer goed is... Onze collega's die een maand eerder hier waren geweest,  konden niet zien, dat Christo ook een hoofd had.

Na werktijd, de shopping Malls van San Jose Dos Campos wezen verkennen. Konden we meteen de foodcorners daar uit proberen. Bij de shopping Mall tegenover ons hotel, zat op het hoekje van de parkeerplaats een braziliaanse grill. Een aanrader.

Gelukkig hebben we op onze spaarzame vrije dagen schitterend weer gehad, uiteraard niet in de stukken regewoud waar we doorheen zijn gereden. En gedurende de week alleen maar regen!

De 1e van de 2 overige vrije zondagen zijn we, naar Ihla Bela geweest, een eiland voor de kust. De gehele dag zeer warm / droog weer gehad, terwijl het op het vaste land de gehele dag geregent had. Een leuke alternatieve route terug naar Guararema gepakt.... Ik kon nog net zien, dat er op verkeersbord iets stond van 8 km, iets met vrachtauto's en wat portugeese tekst.... Wat het precies betekende zijn we wel achter gekomen... Na 3 kwartier, waren we nog steeds bezig om met de auto de haarspelbochten te nemen, en waren we nog steeds niet boven... Je ging via deze weg in 8 km van zeeniveau naar een hoogte van zo'n 1200 meter. Alleen had ons autootje  niet super veel vermogen. en kom je langzaam maar zeker in een file van langzame auto's terecht. Wij waren niet de enigen, die problemen hadden met de steile weg. Niet schakelen Karel !!!, gewoon in de 1e versnelling blijven rijden..... Niet dus. Vlak voor het hoogste punt, moeten we remmen, en ja hoor, koppelingsplaten oververhit.  Gelukkig kun je de auto, bijna elke 30 meter wel op een uitwijkplaats laten zakken. We stonden er net, toen de sleepdienst er aan kwam, die ons de laatste paar honderd meter de berg hebben opgesleept. Die lui doen doen niets anders de hele dag, als gestrande mensen boven op de berg slepen.
Toen ik dit de volgende dag aan mijn braziliaanse collega's vertelden, moesten deze dan ook smakelijk lachen, ook hun was het al eens op dezelfde plek overkomen. Het alternatief, de route van de heenreis, is iets makkelijker te rijden, maar ook hier zitten de nodige kilometers steile haarspelbochten....

De 2e vrije zondag die we hadden,  zijn we eerst naar de grootste Mall van San Jose Dos Campos geweest, om vervolgens naar het plaatsje Guararema zelf te rijden (Collega's verklaarden ons voor gek), om te kijken bij welk dorpje de fabriek nu hoorde. Nu kwamen we op de weg ernaar toe, zelfs nog paard en wagen tegen. Het is inderdaad maar een klein gehucht, met een groot park en een markt op het kerkplein.  Alles is zelf gemaakt, en voor een paar reaals de inhoud van een paar stalletjes flink uitgedund.
Het was ondertussen al tegen 3-en, maar alsnog besloten, om de bergen in te gaan richting Campos do Jardao. Mooie route gereden, ondanks het tijdstip. 
Het  afsluitende etentje, bij de grill aan de overzijde van het hotel hebben we nog tegoed, deze was gesloten op zondag! 

al vanaf ruime afstand is christo te zien