rondje europa 2000

Vanmorgen pas na 9-en vertrokken voor een kort tripje door Duitsland, Italië, Monaco en Frankrijk. Ochja en Oostenrijk ook een beetje, want daar moet ik wel doorheen, kan er niet onderdoor, omheen of overheen met de auto.

Allereerst koers gezet naar Keulen, vlak bij de Dom zit een hardrock café. Das 2 vliegen in een klap, en de Dom en ff een paar shirtjes scoren. Nog voor 11-en heb ik de Dom in zicht. Die mag ook wel eens een keertje gepoetst worden, smerig ding. Maar ziet er wel leuk uit, ondanks al het zwart. Ik zie ook direct het hardrock cafe, dus das makkelijk, nu nog parkeren, das dus moeilijk hier. Ik volg de bordjes naar een parkeergarage, alleen is de weg afgesloten, of heb ik toch een bordje over het hoofd gezien. Anyway uiteindelijk een andere parkeergarage gevonden ook in het centrum. Korte wandeling naar de Dom, ff shoppen bij het HRC, auto zoeken en weer op weg. Einddoel vandaag Brunnthal, das ietsje onder Munchen.
Je merkt direct, als je de snelweg weer op rijdt, dat je bij een grote stad zit. Smartjes... Die lui hebben of heel veel lef, of hebben zelfmoord neigingen, want zeg nou zelf, met een Smartje in duitsland op de snelweg. Ben een paar keer flink in de remmen gemoeten voor zo'n zelfmoord commando.
Ben pas na 12-en weg uit Keulen, en dat betekend dat ik midden in de spits dwars door Munchen moet. Das niet zo slim, dus regelmatig een stop in gelast, maar dat mag niet baten. Verwachtte aankomst tijd wordt niet echt veel later. Tsja, geen files en het is eigenlijk best rustig op de weg. Wel veel wegwerkzaamheden.
Na Munchen begint het eigenlijk pas.... Waar zit mijn hotel? Blijkbaar zit het hotel in een nieuw gebied, wat nog niet in de Tomtom te vinden is. Ik weet ongeveer waar het is, alleen de beschrijving van het hotel is niet helemaal duidelijk. Maar zat toch wel heel dichtbij, toen ik een fietser vroeg waar het was.
Tis inderdaad onbekend terrein voor Tomtom. Het hotel is gloednieuw, de palmbomen staan er al, maar de rest van de tuin moet nog gedaan worden. Ikea zit vlakbij, Mac Donalds is de overbuurman.
Nette kamers, en als klap op de vuurpijl; een badeendje in de badkamer. De finishing touch zullen we maar zeggen.

Plan is om bij het HRC te eten, en voordat ik vertrek, maar meteen deze locatie markeren in de Tomtom, voordat ik mijn hotel weer moet gaan zoeken vanavond.
Kwartiertje rijden naar de het HRC, midden in de stad. Wederom het zelfde probleem als in Keulen; parkeerplaats.
Anyway kom ik bij het HRC, is alles gereserveerd, maw geen eten hier. Geeft niet, kijk wel ff verder op het plein. Maar om nu in zo'n biergarten (lees vreetschuur) te gaan eten, nou nee. Dan maar naar de overbuurman van mijn hotel.

Morgen via Oostenrijk richting Venetië. Kan de bergen vanaf hier al zien liggen.

Vanmorgen rond half 8 weg bij mijn hotel, en op naar Venetië. Ruim 4 uur rijden, dus gas erop. Verwacht wederom een drukte op de weg, maar ook die blijft uit vandaag.
Zodra ik Oostenrijk in rijdt, valt me direct iets op, de Duitsers rijden een stuk rustiger hier. Veel harder als 130/ 140 rijden ze hier niet, dus niemand die je op een andere rijbaan wil duwen.

Direct in Italië de Autostrada op, die kom ik niet meer af totaan Venetië. Door de bergen van Zuid-Tirol, richting de Dolomieten. Tis jammer, dat er geen snelweg, door de Dolomieten loopt, want het is een schitterend stukje Italië dat. Maar om nu op een 2-baans weggetje uren achter een vrachtwagen te hangen... Nee dank je wel.
Bram (Tomtom), is af en toe helemaal van de wap af. Die roept zomaar ineens op de snelweg; keer om.  Hij zal wel last hebben van de hitte hier; de borden geven 34 graden aan, nog voor de middag. Wat is airco in de auto toch lekker met dit weer.
Bram geeft aan, na de afslag Venezia, nog 12 km en dan de volgende afslag nemen.... Of te wel, Bram wist ineens niet meer waar ik reed, welke kant ik uit reed, etc.
Toch maar gewoon die bewuste afslag genomen ondanks dat ik volgens Bram nog steeds ergens in een weiland reed, en binnen 10 minuten zat ik in Mestre, waar mijn hotel voor vandaag ergens staat. Tis een wirwar van straatjes, eenrichting, en eigenlijk afgesloten voor alle verkeer. Maarja, ik zal toch naar mijn hotel moeten. Ik ben het pleintje waar mijn hotel stond, 2x rond gemoeten, voordat Bram eindelijk de mededeling bestemming bereikt geeft. En nog moest ik goed kijken om het hotel te vinden. Gevarenlichten aan, en inchecken, er is nergens parkeerplaats. Die zit een stukje verder.
Auto daar geparkeerd en vlakbij op de bus naar Venetië gestapt. Tis bloedheet ondertussen.

Voor mijn begrip, kom ik aan de achterkant van Venetië uit. Is een keertje iets anders, normaal beginnen we / ik op het San Marco plein, nu is dit mijn eindpunt vandaag. Lekker een middagje slenteren door Venetië. Vanaf het bus/trein station, is het een half uur lopen naar de Rialto brug, en vanaf daar, nog eens 10 minuten naar het San Marco plein. Het weer is zweten, 35 graden, lekker door alle nauwe steegjes heen. De bordjes Rialto die kriskras hangen gevolgt, en inderdaad, ik kom bij de Rialto brug uit. Das toch wel 1 van de mooiste bruggen die ze hebben in Venetië. Vlakbij zit een disneystore, en na een wirwar van nog meer brugjes en steegjes, ben ik op het San Marco plein, met op het einde de Basiliek van San Marco. Die staat half in de steigers en ziet er niet uit. Er langs staat de Campagnile, een uitkijktoren, die al tig keer herbouwt is, omdat ie toch wel met enige regelmaat in is gestort. Hier staat heel de onderkant in steigers. Ff kijken bij de Dogenbrug; die is net zichtbaar, maar alles er omheen wordt gerenoveerd, dus ook die ziet er niet uit. Met de lift omhoog in de Campagnile, tis er een aangename 29 graden (in de lift), voor uitzicht over Venetië.
Rechtsachter op het San Marco plein zit een steegje, waardoor je uitkomt bij het HRC Venetië. Heb er gisteren niet kunnen eten, dus dan maar vandaag. Smaakte als vanouds, bediening door een Boschenaar (kubo).
Heb voor vandaag wel genoeg gezweet, en ga poging wagen om met de waterbus terug richting remise te komen. Bus nr 2 stopt bij het treinstation, das in de buurt, dus die moeten we hebben.
Via het Grand Canal van Venetië  richting de Remise, met onderweg prachtig uitzicht op de Rialto brug.
Vraag aan de volgende buschauffeur (bus met wielen), om aan te geven, wanneer mijn de stop voor mijn hotel komt. Das 7 haltes zegt ie; waarop ik bij de 7e halte uitstap. No, no, no, its 2 more stops. En inderdaad, na nog eens 2 stops, eindelijk weer in bekende omgeving.

Spullen afgegooit, en eerst maar eens opfrissen, en vooral een droog shirt aan. Nog ff de stad ingewandelt, op zoek naar een terrasje. Tis dorstig weer.

Heb ff met mijn schoonzusje gebeld; die zit met mijn broer en kids bij het gardameer. Morgenvroeg ff op de koffie, alvorens ik naar Pisa doorrijd.

Vanmorgen eerst ff richting het Gardameer, daar zit mijn broertje met z’n gezin. Om iets na 8-en vertrokken en om half 10 daar. Tenminste bij de camping, alleen is de ingang van de camping verplaatst. Das een nadeel van Tomtom, ik vergeet op de borden te kijken. Anyway parkeerplaats gevonden, en het ontvangst comiteé kwam eraan na een telefoontje. Gelukkig kon ik parkeren, want officieel is het een autovrije camping, alleen door de uitbreiding die ze gedaan hebben, is er geen parkeerplaats meer over, zelfs niet voor de gasten. Ook langs de mobilehomes, is er amper parkeerplaats.

Anyway, ff wat gedronken, meteen van de Wc gebruik gemaakt, en bij het zwembad wezen kijken, alvorens ik terug naar de auto ben gegaan. Eindbestemming vandaag is en blijft Pisa. Het is bewolkt, maar het weer is zweten voor vandaag. Misschien had ik toch maar ff het zwembad in moeten duiken...

Klein stukje maar terug op de Autostrada (richting Verona), en dan racen richting Modena / Firenze. Het gebied is hier vlak, en net na Modena, duiken er ineens een paar bergen / heuvels op. Vrijwel direct rijdt ik een tunnel in, en de volgende 40 km is een aan-een-schakeling van tunnels en bruggen door de bergen.
Anyway, Pisa vandaag. Rond half 3 rijd ik inderdaad Pisa in, Nu nog mijn hotel vinden. Das in Italië vrij lastig, want ff een (zichtbaar) bordje plaatsen, dus niet.
Hotel met eigen parkeergelegenheid.... De poort is dicht, dan parkeer ik er toch voor, moet iets....Receptie; ff bellen, telefoonnr is .... Oei probleem... U heeft een 3-persoonkamer, en U bent maar alleen (ja en). Tsja, uhm, uhm, we hebben wel een 1-persoonskamer, maar dan zonder douche en toilet. Das nee, daarom heb ik ook een 3-persoonskamer gereserveerd. Met het smoesje, kamer is toch veel te duur (shit, niet meer beschikbaar), wilden ze wel een ander hotel voor me regelen. Nog dichterbij de toren als waar dit hotel staat, en ze hebben parkeerplaats (wat!!!). Oké, breng me er maar naar toe (eigenaar was ondertussen ook al gekomen, en ook die voelde nattigheid, oeps geen kamer meer). Hij reed voor op, valt niet mee, dwars door de binnenstad van Pisa en door een markt een italiaan zien te volgen, die ook nog eens geen richting aangeeft. Toevallig recht voor de deur van het andere hotel is een parkeerplaats vrij. You are lucky (Wat nou parkeerplaatsen beschikbaar), wel ff een parkeervergunning op het dashbord, dan kan ie 24 uur blijven staan. Eigenaar van het andere hotel is al weg, en ochja, of ik wel ff zijn hotel kan annuleren. De grapjas, neemt wel mijn reservering mee, en dus reserveringsnummer mee. Via dit nieuwe hotel ff nummer op gezocht van de reservingsmaatschappij, en het hotel maar telefonisch geannuleerd.
Mijn kamer is; de straat over, 1e paadje links!!! Ergens zit een deur die je met de sleutel kunt openen, en dan nog naar de 1e verdieping. Dus uiteindelijk maar een paar sloten geprobeerd open te maken, want het is niet erg duidelijk, welke deur ik nu moet hebben. De 4e of 5e deur ging open, en ik stap binnen in de Antieke versie van het hotel waar ik ingecheckt heb. Mooie hoge plafonds, oude bakstenen muren, heeft wel iets.

Maar ik ben hier niet alleen om te slapen, maar ook om die toren nu eens van dichtbij te zien.
Die staat zowat op val afstand van mijn hotel, dus das makkelijk vinden.
Eerst maar eens naar die toren toe. Valt eigenlijk best mee, zo schuin staat ie niet. Tis maar net vanaf welke kant je kijkt.
Ik zie dat je er ook op kunt, dus een kaartje gekocht voor na 5-en. Kan ik eerst nog op m’n gemak wat rond wandelen hier, tussen de stadsmuren. Op het plein waar de Toren staat, staan ook nog een kerk en een ander gebouw, tis trouwens allemaal oude gebouwen hier, rondom.
Na 5-en ben ik terug om naar boven te gaan. Chips, geen lift, dat wordt dus traplopen. Via een ook al scheef uitgesleten trap naar boven gegaan, dat waren 294 treden. Naar beneden maakt niet uit, al waren dat er volgens mij ook evenveel (niet nageteld).
Ff lekker uitstaan te waaien boven op de toren.

Mijn hotelkamer, heeft deze keer geen airco, en het is dus muf heet in de kamer... Gelukkig wel een ventilator, alleen heeft ie volgens mij weinig nut, hij hangt aan de verkeerde kant van de kamer.
Piepen doet ie wel heel goed.

Morgen naar Monaco, temperatuur is hopelijk ietsje lager als hier (niet zweten hopelijk)

Vannacht andersom in bed gaan liggen, om toch nog maar iets verkoeling te hebben van de ventilator. Wat overigens weinig mocht baten.

De dag begint wederom warm in Pisa, maar hopelijk is de temperatuur in Monaco vandaag ietsje beter, minder zweterig.
Ff een tussenstop gemaakt om Lemon Soda (dubro limonade) op te halen, voor mijn zusje. Hierna is het rijden. Vandaag ietsje drukker dan normaal, en langs/ boven de weg regelmatig file waarschuwingen. Maar net na Genua, is het plots toch remmen, en dan direct stil staan. File, heel langzaam maar zeker rijden we een minuut of 5 stapvoets, om ineens weer 100 km per uur te rijden, om ff later weer te moeten remmen. Dit duurt een klein kwartiertje, en dan blijven we weer gewoon rijden, lekker vaag. Uiteindelijk zien we een km of 10 verder, de oorzaak, ik zat in de kijkers file, aan de andere kant van de snelweg, was een ongeluk gebeurt. Hierna is het aan onze kant doorrijden, en aan de andere kant, kilometers lang stilstaan.
Het gaat goed, totdat ik vlak voor de italiaans/ franse grens kom. Hier is het einde Autostrada, en einde tolweg. En gewoonweg te weinig loketten om af te rekenen.
Net in Frankrijk, zie ik ineens de Brandweer, wat rook, en een flinke vuurbal.  Er staat een auto op de vluchtstrook in de fik.  Daar is nu niets meer van over.
Bram stuurt me netjes Monaco in, en na flink speurwerk, ook uiteindelijk mijn hotel gevonden. Net om de hoek zit het prinselijk paleis, en de oude stad van Monaco. Flinke klim, langs een makkelijk pad omhoog, uiteraard in de brandende zon (28 graden, dus toch zweten).
Op mijn gemak de oude stad in gegaan, totaan de Cathedrale van Monaco. Daar is een trouwerij aan de gang, en er mogen geen bezoekers binnen. Geeft niet, wacht ik ff, ding is tot 19.00 uur open toch. Fout dus, meneer pastoor doet de deur dicht nadat de laatste gast van de trouwerij buiten is. Morgen, gaan we weer open....
Rest niets anders als terug richting prinselijk paleis te lopen, en dan naar beneden, richting hotel. 
Ff opfrissen en vanavond richting casino van Monte Carlo.

Vanavond ff naar Monte Carlo gewandeld. Langs het casino ff wat gegeten, voordat ik toch maar een gokje ga wagen in het casino. Helaas, ik was te voet gekomen, en moest ook te voet weer terug. Donaties zijn welkom op nr 1533...
Tis hier trouwens wel een etalage wat Porsches, Ferrari's ed betreft.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Vandaag eens begonnen met uitslapen. Was wel vroeg wakker, maar heb me omgedraaid en pas na 9-en mijn bed uitgekomen. Vandaag geen plannen om iets te bekijken onderweg, en ook op de eindbestemming (Bourges), wacht alleen mijn hotel. Dus of ik ga nog Monaco in, of ik ben vroeg bij mijn hotel vandaag (alhoewel, best lange zit).
Ik kies voor het 1e. Eerst de rots weer naar boven naar de oude stad/ prinselijk paleis. Ff kijken of de Cathedrale vandaag wel open is (das ongeveer 100 m verder). Ja, die is om 13.00 uur open voor publiek. Ja, die openingstijden hier; zoals het ze zelf uitkomt, dus die 13.00 uur kan ook wel eens later worden, ben ik bang.
Anyway Tis 10.30 uur, en om hier nu 2,5 uur voor de deur te gaan zitten (tis trouwens lekker weer nu, zonnetje, met een lekker zeewindje)...Nou nee. Ik ga naar het prinselijk paleis, ff kijken wat daar te zien valt. Veel oude zooi, en helaas er mag niet gefotografeerd worden.
Om 11.55 is er de wisseling van de wacht en ik ga op het terras er tegenover zitten kijken. Onder begeleiding van een Tamboerijnen korps worden de oude wachten opgehaald, en nemen de nieuwe hun plaats in. Das wat anders dan in  Engeland. Hier moeten ze én stil kunnen blijven staan, én ook nog muziek kunnen maken.
Tis net na 12-en, en de trommelaars zijn weg, als ik toch eens ga kijken bij de cathedrale. Ja hoor, ding is allang open (wat nu 13.00 uur).
Rondje cathedrale gemaakt, langs de graven van een deel van de heersers van monaco. Maar goed dat ze er niet allemaal liggen, want zo groot is deze kerk niet, en er kunnen er ook niet veel meer bij.
Ben net iets voor 1-en terug bij mijn auto in de parkeergarage, om te kunnen vertrekken richting Bourges. Een flinke rit voor de boeg.
Tot aan Orange gaat het goed, daarna begint het drukker te worden, en weldra heb ik de 1e file van deze vakantie te pakken. Bijna een uur lang tussen de 50 en 110 km per uur gereden, vanaf Vallance tot de afslag richting St Etienne. Hierna wordt het langzaam maar zeker rustiger, en kunnen we weer flink doorrijden. Wat niet geld voor het verkeer de andere kant op. Dat komt door een ongeluk, voor zo'n 20 km helemaal vast te staan.
Net na 9-en ben ik bij mijn hotel in Bourges.
Dacht ik in Italië, al veel aan tol te moeten betalen, in Frankrijk maken ze het nog fraaier. Na Monaco, mag je voor iedere tunnel apart tol betalen. En dan nog de gewone peage. Volgens mij vandaag iets van een 70 euro aan tol moeten betalen....

Bij het ontbijt, nog gesproken met mensen uit eindhoven, toevallig buren van een collega van me. Deze mensen waren op weg naar Bordeaux. Volgens mij ook al tig dagen onderweg. Mont Saint-Michel, daar deed je minstens een paar dagen over, als ik hun moest geloven. Volgens mij, komen die mensen nooit op de harde weg denk ik. Die reden dus ook geen tolweg, maar route national, das dan wel gratis, maar veeeeeel langer.
Anyway, vandaag naar mont saint-michel. Tegen 14.00 uur heb ik het ding in zicht. Parkeren, en dan een eindje lopen. Parkeerplaats is veilig vandaag, geen kans op natte voeten, volgens de borden. Eerst de lange rechte weg af naar het (schier)eiland. Vanaf daar is het klimmen, langzaam maar zeker via de oude straatje en trappen omhoog, naar de abdij. Hier is het file, voor de entreekaartjes.
Begin je eenmaal aan je rondje abdij, dan moet je er rekening mee houden, dat je de 1e anderhalf uur nog niet klaar bent. Via de abdijkerk naar het klooster,naar weer een kapel enz. Ook restanten van de gevangenis periode zijn nog aanwezig.  De abdij, is gebouwd om de rots heen, op zo'n manier, dat het de 80 meter lange kerk in het midden kon dragen. Boven op de kerktoren staat dan ook de beschermengel; Saint Michel.
Via de buitenkant van het eilandje terug gewandeld naar mijn auto.
Nu nog een uurtje, dan ben ik in Caen, mijn hotel voor de komende 2 nachten.
Gisteren nog aan de stok gehad met een francaise. Die gooit zonder te kijken de deur open van haar auto, uiteraard tegen die van mij aan, en laat de deur vervolgens gewoon zo staan om een sigaretje te roken. Pardon!!!, dat kende die muts niet. Toch maar ff vriendelijk verzocht, of ze de deur dicht wilde doen....K.twijf. Keek me nog raar aan, toen ik vroeg.
Net als die italiaanse, bij Pisa. Die rijd eerst op een paar cm van mijn auto het parkeervak in, om hem vervolgens achteruit, tegen mijn auto aan te zetten. Scusa, scusa, 1000x scusa,
Maar morgen nog ff wat D-day dingetjes kijken hier, voordat ik terug naar Nederland rijd.
Het weer is tot nu toe goed, al kan ik de bewolking naar het noorden toe wel zien hangen.

Vandaag een rondje D-Day. Tomtom ingesteld op Courseulles-sur-mer, oftewel Juno beach.
Hier waren het destijds de canadezen, die hier aan land gingen, op de 6e juni 1944. Er liggen nog een paar bunkers, en er staan gedenktekens. Hier was ook de plaats, waar Charles de Gaulle weer terug in Frankrijk kwam. In het dorp staat nog een tank, en overal vlaggen van alle nationaliteiten, die destijds bij D-Day gevochten hebben. (ook de duitse)
Hierna richting Arromanches gereden. Hier liggen voor de kust, over een lengte van zo'n 7 km, nog de vele betonnen pontons, die gebruikt werden, voor de bevoorrading van de manschappen. Hierop werden bruggen ed geplaatst, om een soort van haven te creëren voor de grote schepen met materiaal. Hier kun je ook een film kijken, die de cameramannen in 1944 hebben gefilmd. Tijdens de film laten ze ook delen van Normandië zien, helemaal kapot geschoten, om vervolgens het heden te laten zien, waarin alles weer is opgebouwd. Na het zien van deze film ben ik er wel van overtuigt, dat geen 1 kerk in heel Normandië zijn originele ramen meer heeft.
Na Arromanches de Overlord route gevolgt. Das de route, die de manschappen gevolgt hebben, op hun weg naar bevrijding. Via Manvieux, kom ik uiteindelijk uit in Bayeux, das eigenlijk een richting, die ik niet op wil, dus ik rijdt terug naar Manvieux, om via de kust richting Omaha beach te rijden.
Bij Omaha beach ligt een Amerikaans kerkhof. En er liggen er vele amerikanen. Tis ook best druk hier met bezoekers.
Hierna via de kust (route D-Day le Choc) richting Pointe du Hoc genomen. Hier hadden de duitsers destijds hun afweergeschut staan, boven op een rots partij. Dat betekende ook, dat en de plek moeilijk te bereiken was (speciale eenheid om de rotsen te beklimmen) en dat deze plek zeer strategisch was, omdat ze vanuit hier zowel Omaha Beach als Utah beach konden controleren. De gaten (lees kraters) van de bombardementen (nog van D-day) liggen hier volop.
Pointe du Hoc, is ook een rots, helemaal vooraan aan deze klif. Deze kliffen worden, door de zee en wind, in rap tempo afgebroken, en ze zijn hier dan ook vollop bezig, deze kliffen te redden/ restaureren.
Na deze rots is het tijd om richting Saint-mer-Eglise te rijden. Tomtom aan, want het ligt hier een eindje vandaan. In dit dorpje, wat door parachutisten is bevrijd, hangt aan de kerktoren, ook nog steeds een parachute, met pop weliswaar.
Maar destijds heeft een parachutist nadat hij met zijn parachute was vast komen te hangen aan de kerktoren, de beschietingen overleeft, door zich dood te houden. (staat gewoon in de tomtom hoor pap en mam).
Besluit op de terugweg via Utah beach te gaan. Volgens de borden langs de weg, ben ik zo'n 80 km van Caen verwijderd. Toch nog stiekem een heel eindje gereden. Die 80 km is via een rechte weg, en dus niet via de dorpjes, zoals ik ben gereden.
Eerst richting Utah beach. Das wederom diverse gedenktekens en strand uiteraard. Daarna toch maar eens langs een plaatsje die ze vanmorgen voor mij omcirkeld hebben bij het bezoekerscentrum op Junobeach; Manvieux. Daar ben ik al doorheen gereden, maar er zouden 4 batteries staan. Geen baterijen, maar bunkers.
Bij een bewuste kruising in Manvieux toch maar eens het bordje Batterie de longues te volgen. Na een kronkelpad, kom ik bij wederom een memorial uit, maar hier staan dus inderdaad die 4 bunkers. Je kunt er met de auto naar toe rijden, en aangezien het al vrij laat is, ook gewoon bij parkeren (mag wel niet, ach er is toch bijna niemand meer). Drie van de 4 bunkers, verkeren nog in goede staat, en hier staat het afweergeschut er ook nog in. Dit zijn tot dus ver de meest complete bunkers die ik gezien heb.
Na deze bunkers langzaam maar zeker terug richting hotel gereden.

Het zonnetje schijnt nog steeds. Heb deze vanuit Italië langzaam maar zeker mee genomen. Morgen neem ik hem mee, naar Nederland. Ben nog een paar dagen vrij hierna.

Blijkbaar heeft KPN een storing, in zijn mobiele netwerk. Had gisteren maar liefst 42 keer het zelfde SMS-je ontvangen, over voicemail ontvangen in het buitenland. Die snapte ik al na 1 keer, maar om die nog maar een 41x te verzenden. Anyway, daar waren ze rond 3-en mee begonnen met het verzenden, en met tussenpozen van een kwartier, kwamen er elke minuut een paar binnen. 's'Avonds om 21.00 uur, waren ze nog bezig. Grappenmakers...
Gelukkig hebben ze vannacht niets verzonden, ik had mijn telefoon wel nodig als wekker.
Maar om 10.00 uur, begonnen ze weer, en voordat ik Frankrijk uit was, had ik er alweer 10 te pakken.

In België heb ik geen SMS-je ontvangen over mijn voicemail.... Zou ik die nu ook 52 keer ontvangen...
Ben om iets na 9-en vertrokken vanmorgen uit Herouville-st-Claire (nabij Caen) en om 15.00 uur weer terug in Veghel.
Lange broek aan, das wel nodig hier, en vanavond toch maar de kachel aangezet, dat was ook hard nodig.