nieuw zealand 2002 - Los Angeles

In 2002 ben ik met 2 vrienden, Bert en Michael, naar Nieuw Zeeland geweest. Via Londen naar Los Angeles en dan direct door naar Auckland... Heerlijk als je op vrijdag middag om 13.00 uur door de douane gaat in Engeland en pas op zondag morgen 07.00 uur eindelijk weer eens frisse lucht in kan ademen. We vlogen met Air New Zealand, via Los Angeles, waar we een stop van 2 uur hadden, om daarna direkt door te kunnen vliegen.  De Lord of the Rings Hype was nog vollop bezig en de toestellen waar we mee vlogen hadden ook allemaal afbeeldingen van deze film er op staan.  

Dag 3
Om 08.00 naar de Camperverhuur, om de camper op te halen, en vervolgens door naar Auckland .Ons hotel was makkelijk gevonden, de skytower (uitzicht toren) maakt onderdeel uit van het hotel. Alleen kun je met een camper niet in een parkeergarage... Vlakbij een parkeertrrein gevonden, en het hoognodige meegenomen.
Deze dag slaapwandeld door Auckland heen gegaan. Wat gewinkelt, regelmatig een terrasje, naar de haven geweest, wat parken bezocht. Om een uur of 5 terug richting hotel gegaan. Eerst ff de skytower op geweest, roomservice besteld, en nog voor 20.00 uur lagen we alle 3 in coma..

Dag 4
Goed uit gerust zijn we vandaag begonnen aan onze rondreis. Allereerst moesten we Auckland nog uitzien te komen.Via de Aucklandbay bridge de stad uit. Daarna vol goede moed richting het noorden. Via de westkant van het eiland via het Kauri Museum naar het Kauri forrest gereden. De Kauri is een van de grootste bomen ter wereld. Kaarsrecht en je kunt er makkelijk planken van 5 meter breed bij 50 meter lang uit halen. Vandaar, dat deze bomen er nauwelijks meer zijn. Vandaag zullen we in ieder geval een x-aantal zien, waaronder de oudste en de grootste. Ondanks dat ze zo groot zijn, zie je door alle andere bomen, deze bomen amper staan, totdat je er vlak voor staat. Overnachting bij Haruru Falls, camping met eigen privé waterval.      

Dag 5
Vandaag via de west kust terug naar Auckland. Onderweg nog bij glimworm gotten geweest, waar ook Elvis en Priscilla (vissen) leven. Nog een waterval meegepikt op de route. In Auckland ruim een uur stil gestaan in de file. Gaf wel ruimschoots de tijd, om de stad nogmaals goed te bekijken. Dan is een camper toch wel makkelijk. Al hoewel het verboden is, liep ik regelmatig door de camper. Na Auckland een "kleine"omweg genomen om naar Matamata te rijden. In dit dorp liggen de restanten van het Hobbiton village uit Lord of the Rings. Maar door alle vertraging waren we hier veel te laat. Bovendien werd het ons ook af geraden door de plaatselijke bevolking om deze geldklopperij te bezoeken. Ff een fotootje gemaakt midden in het dorp, om vervolgens door te rijden naar Rotarua, onze eindbestemming van deze dag. Zodra je in de buurt komt ruik je het al; rotte eieren. Maar het is al pikkedonker als we aankomen, dus zien doen we morgen pas iets. Via de receptie pizza's besteld, die aan de camper worden afgeleverd. Wat denk je weer Pizza Hut, en wederom niet te eten.

Dag 6
s'Morgens als eerst naar het Te Whakarewarewatanga O Te Ope Taua A Wahiao dorp geweest. Onze gids kon het uit spreken, voor de toeristen heet het Whaka. De Maori cultuur opsnuiven hier.  Hier wonen en werken Maori uit de Tuhourangi - Ngati Wahiao stam. Wat tekst en uitleg gehad, over het leven hier in het dorp. Over het koken, de tradities ed. Uiteraard hoort hier een show bij, waar ook de traditionele Haka wordt uitgevoerd, nog wat gewinkeld in dit dorp. Na de lunch omgelopen naar het stuk waar de geisers staan/liggen.
In hun achtertuin liggen de Pohutu geiser en de Prince of Wales geiser. Een hele boel geisers op een kleine oppervlakte bij elkaar. Ze hebben allemaal namen, maar tot op de dag van vandaag, weten we nog niet welke geiser waar ligt.   

Dag 7
Vanochtend vertrokken vanuit Roturua naar Wai-O-Tapu thermal wonderland. Het geothermische gedeelte is wel leuk hier, maar in vergelijking met IJsland is het hier niet zo imposant. Allereerst het park in geweest, om vervolgens om 10.00 uur weer naar de uitgang te gaan, wat om 10.15 begint de Lady Knox geiser te spuiten, en die weer ligt buiten het park. Inderdaad om 10.15 komt er een ranger, naast de geiser staan, verteld de geschiedenis van het ding en gooit er vervolgens een zak zeeppoeder in. Na ongeveer 10 minuten begint de geiser inderdaad te spuiten, voor ongeveer een uur. Het wassen van de kleding zoals een paar gevangen destijds ontdekten, kan nog steeds hier. Wel kookwas.
Hierna weer terug naar het park om onze rondleiding te vervolgen. De champagne poel, bubbelt ook echt als champagne.
Na WAi-O-Tapu vervolgen we onze reis richting the Emerald terrace. Ook een stukje geothermisch thermische zooi. Het ligt wat verborgen in een vallei, van waaruit je de boot kunt pakken om je tocht te maken over dit gebied. Zodra we de vallei in reden, begon het flink te regenen. En omdat we geen zin hadden in een nat pak, eerst maar ff gelunched. Het regende nog steeds pijpestelen en na de lunch maar door gereden richting Taupé. Het moment dat we de vallei weer verlieten, stopte het direct met regenen.... Hebben wij weer.
Taupé ligt aan een van de grootste, zoniet het grootste meer van Nieuw Zeeland. Het meer is eigenlijk niets meer dan een volgelopen oude vulkaankrater. Hierna doorgereden naar Napier om te overnachten.

Dag 8
Vandaag gaan we via de oostroute naar Wellington. Eerst nog ff een stop gemaakt bij Otatara Pa, een oud fort achtige Maori nederzetting. Onderweg zijn we naar the Mount Bruce Wildlife centre geweest. Hier hebben ze met succes broedprogrammas voor vele inheemse vogel soorten.  De vogels worden nadien op eilanden voor de kust uitgezet, anders worden ze alsnog opgevreten door de Possum. Deze Possums zijn voor de fun geïntroduceerd in Nieuw Zeeland, alleen planten ze zich nog sneller voort dan konijnen. Bijna alle loopvogels zoals de Kiwi dreigen daardoor uit te sterven. Op de wegen kom je regelmatig een plat gereden possum (motorway pizza) tegen. Onderweg zijn ontelbere borden te zien, met de waarschuwing let op overstekende Kiwi's. De enige kiwi's tot nu toe zijn de ingevangenschap gehouden, en te bezichtigen kiwi bij Whaka geweest.

Dag 9
Een dag relaxen in Wellington. We hebben wat gewinkeld, naar het Te Papa museum geweest, met de cable car omhoog, door wat parken heen gewandeld. Aan het einde van de middag ten zuiden van Wellington wat rondgereden. Daar is ook een broedgebied van de kleine blauwe pinguin... Geen pinguin gezien! Ondanks alle waarschuwingsborden.

Dag 10
In de morgen de oversteek met de veerboot naar het zuid eiland. Eind bestemming die dag was Kaikoura. Hier hadden we voor de volgende dag een walvissafari geboekt. De bergen zijn tijdens de overtocht al goed zichtbaar. Hele rustige vaart gehad. Langs de kust en de bergen, door de wijnvelden naar Kaikoura gereden.
In Kaikoura lagen de Pelsrobben nog net niet op de parkeerplaats te zonnen. Nog bij een huis geweest, waar een deel van de fundering gemaakt is van walvisbeenderen.
Avondeten gehad in een organisch restaurant. Ooit organische cola gehad.... Maar goed dat de toiletten op de campings in Nieuw Zeeland er altijd schoon en goed uit zien.
Prachtig weer gehad de gehele dag.

Dag 11
s'Nachts een paar keer wakker geworden van de wind en de hoosbuien. Klinkt lekker door in een Camper. Die ochtend was het weer al niet veel beter. Bij aankomst in het walviscentrum hadden ze eigenlijk maar één advies, doorrijden naar de andere kant van het eiland (westkust). Het weer zou alleen maar slechter worden die dag.
Een halve dag eerder dan geplanned van de oostkust naar de westkust gereden. Onderweg regen, hagel en sneeuw gehad. Nog wel gestopt in het dorpje Hammersmith (in de alpen, dus alles in oostenrijk stijl) waar we anders overnacht zouden hebben. Lekker een paar uur in een wellness resort in het bubbelbad gelegen.
Net voor we uit de Nieuw Zeelandse Alpen waren brak er toch de zon door heen.

Dag 12
Omdat we nu een halve dag voorlagen op ons reisschema op ons gemak naar Punkaiki gereden. Mooi kustgebied wat lijkt op elkaar gestapelde pannekoeken.
Gelunched in Shantytown, een oud goudzoekers dorp. Ja we hebben goud gevonden, nee het was niet voldoende. Eindbestemming deze dag was de Franz-Joseph en de Fox glacier.
Onderweg regelmatig over de treinrails moeten rijden, omdat aan deze kant van het eiland de auto's en treinen dezelfde bruggen gebruiken. Jammer, maar geen trein in onze achteruitkijk spiegel gehad!
Direct een reservering gemaakt voor een helicopter vlucht met landing op de Franz Joseph glacier voor de volgende ochtend. Nu was het maar goed, dat we een halve dag voorliepen op schema, alle vluchten van die dag zaten al vol.                      

Dag 13
Vanochtend werden we al om 07.00 uur gewekt door de overvliegende helicopters. Om 08.00 uur toch maar op gestaan, want om 09.00 hadden we een reservering voor een helicoptervlucht.
Na 2 keer in een andere helicopter te hebben gezetten (waren kapot?), waren we toch onderweg naar de Franz Joseph glacier. Door alle vertraging, stonden we hier nu wel alleen! Na wat sneeuwballen te hebben gegooid weer terug naar beneden om onze route langs de westkust te vervolgen.  
Bij Haast de westkust verlaten om door te rijden naar onze eindbestemming die dag; Lake Wanaka.
Onderweg duidelijk kunnen zien, waarom er water in een rivier hoort te zitten; Anders stoft het zo als er een boot voorbij komt.

Dag 14
Vanuit Lake Wanaka via Queenstown door gereden naar Te Anau.
In Queenstown met de kabelbaan naar het rotsplateau boven de stad gegaan. Heel leuk als er iemand bij is met hoogte vrees, maar ik heb alles voor Bert gefilmd. Nog een stuk weg gereden wat eigenlijk niet geschikt was voor campers (beetje te stijl). Maar we zijn boven gekomen.

Dag 15
Voor vandaag staat de Milford sound op het programma. Zoals verwacht, wederom is het weer flink om geslagen tijdens de nacht. Maar vol goede moed gaan we toch op pad. De Millford sound is alleen bereikbaar via een tunnel, en niet geschikt voor zowel bus als auto langs elkaar.
Tot onze enkels stonden we in het water, toen we uitstapten. En na een kwartier, hadden onze regenjassen ook geen nut meer. Dan is het hebben van een camper toch wel makkelijk, om ff droge kleren aan te trekken.
Vandaag tijdens de lunch voor het eerst in 15 dagen weer TV gekeken! (Michael Jackson was net opgepakt)
Met de boot de Milford Sound op geweest. Normaal een gebied met een paar watervallen... Wij hebben er wel duizenden gezien die dag! Het weer werd zo slecht, dat op de terugweg sommige wegen onbegaanbaar waren door de regen .Bij terugkomt in Te Anau scheen de zon!   

Dag 16
Wederom gaan we een doorsteek maken naar de andere kant van het eiland. Via de Presidential Highway (weg tussen de plaatsen Clinton en Gore) naar Dunedin.
Onderweg naar de Moeraki Boulders geweest. Grote ronde ballen in de zee, en op het strand. Herkomst onbekend. In het water liggen verschillende ballen kapot geslagen door de golven, maar enkele nieuwe zijn alweer geheel of gedeeltelijk zichtbaar op het strand en in kust.
Aan het eind van de dag vanuit Dunedin, het Otaga Penninsula opgereden. Een schiereiland met een flink kronkelpad. Tevens een weg met waarschuwingen voor campers. De weg is niet zo breed, en het afstapje naar het strand is hoog.
De weg naar het uiterste puntje van het schiereiland duurde lang, zodoende kwamen we net voor zonsondergang daar aan. Op het uiterste puntje broed een kolonie Albatrossen, maar deze is gesloten vanwege het broedseizoen. Tevens broeden er geel oog pinguins (waren al naar bed), en de kleine blauwe pinguin leeft er.
Toch maar weer een poging wagen. Net zoals meerdere mensen die aan het wachten waren totdat de zon onder ging en die beestjes aan land komen (nu wisten we ook waarom we er bij wellington geen gezien hadden)
Nu was het wachten totdat de kleine blauwe pinguins aan land kwamen daar. Ruim een uur hebben we zitten kijken, hoe de ene na de andere groep pinguins al vallend het strand op kwam. Eerst zoeken ze beschutting, kijken of de kust veilig is, en dan.....luid schreeuwend rennen die beesten naar hun nesten toe. Over je voeten, over de parkeerplaats, op de weg, overal liepen er pinguins.
Deze avond extra opgelet met het wegrijden van de parkeerplaats!

Dag 17
s'Morgens weer het Otaga Pennisula op gereden. Hier staat nl ook het enige kasteel van Nieuw Zeeland. Het kasteel bleek een groot Landhuis te zijn. Nogmaals  naar het uiterste puntje van het schiereiland gereden, aangezien er behalve de kleine blauwe pinguin, ook een geel-oog pinguin en een albatros kolonie zit.
De Albatroskolonie was dicht, maar het blijven vogels, en die vliegen. In de lucht zien ze eruit als uit de kluiten gewassen zeemeeuwen, maar dan wel 1 meter groot en een spanwijdte van 3 meter.
Doorgereden naar Oamaru, ook hier zijn er kolonies van zowel de kleine blauwe pinguin, als de geel-oog pinguin. De kleine blauwe hadden we al gezien, dus gingen we naar de geel-oog pinguin kolonie.
Met gids Paddy mochten we voor 10 NZ$ mee het broedgebied in.  Deze Paddy hield samen met een collega de nesten van de Geel-oog pinguin in de gaten.  En net voordat de jonkies het nest uit gaan en voor een paar jaar de zee opgaan, worden ze door hun geringt, zodat ze de pinguinstand in de gaten kunnen houden. In tegenstelling tot de kleine blauwe pinguin, is de geel-oog pinguin wel overdag aanwezig op het nest. Verschillende nesten ook met jonkies gezien.
Na het avond eten nog even naar het Pinguincentrum gereden. Waar de kleine blauwe pinguins al schreeuwend op de parkeerplaats liepen. Je zou toch een nest, of nog beter 2 nesten onder je huis hebben...
Ze hebben daar trouwens ook een pinguin rescue. Blijkbaar lopen die beestjes nogal eens per ongeluk het dorp in. Om te voorkomen dat ze doodgereden worden, worden ze door de pinguin brigade gevangen en weer bij de kust neergezet. Maar zeg nu eerlijk, wie zit er te wachten op een schreeuwende pinguin midden in de nacht...

Dag 18
De laatste dag dat we de camper hebben. Eerst nog ff naar Christchurch rijden, om hem daar weer in te leveren.
Hotel voor 3 nachten in deze stad.

Dag 19 - 20
Flink de toerist uit gehangen in Christchurch. Uiteraard met het trammetje mee en onze laatste inkopen gedaan in Nieuw Zeeland, voordat we hier weer vertrekken.

Dag 21
Om 11.30 zou onze vlucht vanuit Christchurch naar Aucklad vertrekken... Om 12.30 waren we eindelijk weg. Door deze vertraging, hadden we nog maar één uur, om in Auckland over te stappen op onze vlucht naar Los Angeles.
Bij aankomst in Auckland moesten we met de bus van het nationale gedeelte, naar het internationale gedeelte. Natuurlijk rijd de bus, net voor je neus weg. Volgende bus duurt een kwartier. Op het internationale gedeelte moesten we eerst ons uitreisvisum halen (stickertje van 25 NZ$), voordat we naar de douane konden. Bij de douane door de fastlane naar het vliegtuig... Niet dus; eerst een security check, vervolgens vlug door naar het vliegtuig. Maar niet voordat we weer door een security check heen waren. Ditmaal voor de passagiers van 2 boeings 747. Precies op de eigenlijke vertrektijd van het vliegtuig zaten we alsnog in het vliegtuig! Leuk vertragingen...

Op de heenreis zijn we over de datumgrens heen gegaan, en vandaag kregen we deze verloren uren weer terug.

Om 14.30 Vertrokken vanuit Auckland en dezelfde dag nog maar dan om 07.30 zijn we geland in Los Angeles.
Éen van onze koffers was in Auckland blijven staan, maar om 09.00 uur waren we op weg naar ons hotel, ergens in West-Hollywood.
Na aankomst in het hotel, ff opfrissen, en meteen door naar de Walk of Fame / Hollywood blvd. Wederom een dag waar we wakker moesten blijven, om een Jetlag te vermijden.
Na de Walk of Fame, Mann's Chinese Theatre, Hollywood & Highlands en een rondrit door Beverly Hills en Bel Air, wederom in coma om 21.00 uur. Vooraf besloten om geen rondrit te doen door Beverly Hills en Bel Air, omdat die veel te lang duren, en we kei kapot waren van de vlucht van die dag.
Toch ons om laten praten om voor 10 dollar een rondrit van een uur door Beverly Hills te maken. Pas na een kleine 3 uur waren we pas weer terug, maar we hebben ons dankzij onze chauffeur super geamuseerd, en geen moment slaap gehad.

Dag 22
Voor vandaag staan Santa Monica en Venice Beach op het programma. Met de bus naar Santa Monica, of te wel, zorgen dat je aan de goede kant van de weg opstapt, want het is een lange rechte weg naar de kust.
Eerst met de bus, naar de Santa Monica Pier, en van daar uit naar Venice beach gewandelt. Dat laatste valt nog niet mee, over de weg.

Dag 23
Let's go to disneyland! In 1992 zijn we ook naar LA geweest, maar hebben toen Disney overgeslagen, omdat we net naar Eurodisney waren geweest. Vandaag gaan we dan toch.
Toevallig is net net Thanksgiving, dus is heel amerika vrij....Druk, druk,druk.
De afspraak was eerst een paar atracties, later pas winkelen..... Maarja, mijn fotorolletje was bijna op.... Dure fotorolletjes hebben ze daar... Door de drukte maar in een paar attracties geweest, en voor de rest lekker rondgeslentert en gewinkelt. It's a small world mocht natuurlijk niet overgeslagen worden.

Dag 24
De laatste dag. Omdat we niet met 6 koffers en 3 stuks handbagage in een taxi passen, alternatief vervoer naar het vliegveld geregeld... Lekker languit in een Limo

Dag 25 
Om 09.00 geland op Heatrow - London. Om 12.30 mijn vlucht naar Nederland. Bert en Michael moesten via Manchester en waren pas laat die avond weer thuis.