kuala lumpur 2012

Kuala Lumpur 2012
 
Op de terug weg vanaf Australië, ff naar Kuala Lumpur. Waarom, tsja je moet ergens landen, want een vliegtuig haalt het niet in één ruk naar Amsterdam. Och ja en de Petronas Towers. Dat lijkt me wel wat. Bovendien is de temperatuur daar lekker, alleen wel veel kans op regen. Laatste kans om buiten met een korte broek te lopen dit jaar, zonder kou te lijden en voor gek te worden verklaard.
Aapjes kijken bij de Batu Caves, iets te noorden van de stad. Die zitten trouwens ook in de stad, die beesten. Tempels ed kijken, nee ik denk dat ik me hier wel een paar dagen kan vermaken, voordat ik weer richting de kou ga.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Maandag 26 november
De koffer(s) zijn gepakt. Nu ff nog een paar uurtjes slapen, en dan naar het vliegveld. Vlucht vertrek om 06.35, dus ik moet er bijtijds zijn, of te wel veel te vroeg. Een voordeeltje voor vandaag, ik mag liggend naar Kuala Lumpur. Kep de upgrade van 80 dollar toegewezen gekregen. Dus in een flatbed, ipv een normale stoel. TIs toch een vlucht van een uurtje of 8. Ben door het tijdsverschil wel op een schappelijke tijd daar. Nu nog hopen dat het er niet zo vies warm is, maar ik ben er bang voor.

 
Heel, heel heel vroeg was het vanmorgen. Om 03.30 uur wake-up call en om 04.00 uur de shuttle naar het vliegveld.
Vandaag niet zittend, maar liggend naar Kuala Lumpur. De chauffeur van de shuttle zegt nog, zal wel een rustige vlucht worden, pas als je in de buurt van India bent begint altijd de turbulentie, maar dat is alleen in het Monsoon seizoen…Duh, dat is het, of de aanloop ernaar toe dan. Deze man vliegt altijd vanaf Perth op Dubai, en dan nog eens 16 uur naar JFK in New York, hij liever dan ik.
Anyway, ingecheckt, koffers afgegeven, kep zelfs nog 6 kg over. Maw, ik kan voor 6 kg inkopen doen straks in Kuala Lumpur.
Shit, ditmaal wel douane, maar dit gaat ondanks de fikse rij vrij vlug. Daarna alvast richting gaten nr 5.
Met 7 man zitten we in het business class gedeelte van Air Asia. Het blijft natuurlijk wel  Low-budget, dus alle eten en drinken, daarvoor moet betaald worden, als je dat tenminste nog niet gedaan hebt. Ik had ontbijt erbij besteld; continentaal, voor de zekerheid. Shit pannenkoeken, nou ja tis niet anders en ik moet er wel 5 uur op teren, want zolang duurt de vlucht. Volgens de piloot, zal het een rustige vlucht worden, alleen het laatste uur wat kans op turbulentie…. De laatste 2 uur dus continue turbulentie gehad. Maar ik heb lekker in mijn stoel / bedje gelegen, kep zelfs af en toe geslapen, maar van ieder schokje van het vliegtuig ben ik toch weer wakker. Nog bedankt hey Spanair! Maar goed dat ze failliet zijn.
Anyway, als eerste van boord, das ook weer een voordeel, en dan op zoek naar de douane. Mooi een flinke rij, en welke ik nu helemaal moet hebben is niet helemaal duidelijk, maar ik pak degene maar waar de meeste met een niet Aziatisch uiterlijk in staan. Shit das wel en hele lange rij, maar na een half uur nieuwe stempel in mijn paspoort en ik kan richting mijn koffers. Die zullen waarschijnlijk al een tijdje ronddraaien op de bagage band. Inderdaad, kon ze zo pakken, en dan nu op zoek naar de shuttle bus naar Kuala Lumpur Centraal. Had al een kaartje gekocht in het vliegtuig (afzetters, maar liefst 1 renmin meer).  Er zijn hier tig maatschappijen die je dus een buskaartje aan willen smeren, en aan blijven smeren.
Bus gevonden, koffers erin en dan wachten op vertrek. Tis buiten 31 graden, maar dat is het volgens mij hier altijd, tis wel bewolkt.
 Hoever het eigenlijk is naar de stad weet ik niet, maar daar kom ik vanzelf achter toch.
Een uur dus, en dan ben je ergens onder het centraal station van Kuala Lumpur. Omhoog het station in en dan zoeken naar de juiste aansluiting. Het duurt ff, maar dan heb ik hem toch gevonden. Ik moet dus weer naar buiten, dan naar beneden, om een bouwput heen, de weg oversteken, en weer met en trap omhoog. Ik moet met de monorail mee, en ja, de loopbrug tussen het station en de monorail is nog niet klaar.
Voor 2,5 kuala lumpuurtjes kan ik met de monorail mee naar Bukit Nanas, daar ligt mijn hotel. Ik krijg een muntje mee, das mijn kaartje dus. Kom ik bij de poortjes, nergens een gleuf omdat muntje in te doen. Nope, die doen ze hier scannen…Lekker vaag, maar het werkt.
Zeven haltes verder kan ik uit de monorail. Shit geen lift of roltrap, kan ik weer met de koffers de trappen af hier… Heb ik weer.
Ja en nou, links of rechts af…Ik kan Kuala lumpur toren zien staan, en een stukje petronas,dus ik ga op de gok rechts af… Kei goed van mij, hier zit een klein stukje verder mijn hotel; Hotel Concorde.
Nu nog 4 rijbanen over met koffers en ik kan inchecken.
Ik heb een kamer op de 9e verdieping, en mijn uitzicht…. Jep de petronas towers.
De koffers worden naar de kamer gebracht, dus ik moet wachten totdat ik kan gaan eten, totdat de koffers er zijn. Na een klein half uur, de verkeerde koffers. Kan ik nog langer wachten.
Anyway, de rugzak wat lichter gemaakt en dan op pad. Zover kan het niet zijn toch, ik kan de torens vanaf hier zien staan. Alleen was het ondertussen gaan onweren, en niet te zuinig. Dus eerst maar eens ff eten bij het Hard Rock Cafe. Deze zit in het zelfde gebouw als het hotel en ik kan er binnen door naar toe, blijf ik tenminste droog. Gesloten vandaag, shit heb ik weer. Dan maar ergens anders wat eten. Ik loop naar buiten, en ik twijfel toch nog wel heel erg. Het komt echt met bakken uit de hemel gevallen, moet ik nu wel gaan lopen. Ik krijg bij de portier een paraplu, kijk das service, of eigenlijk bittere noodzaak hier.
Ik kan overdekt lopen onder een loopbrug door tot aan de hoek van de straat. Dan heb ik een probleem. Er stroomt zoveel water over de kruising dat ik met geen mogelijkheid droge voeten kan houden. Weet je wat, tis toch 30 graden, ik ga terug naar het hotel en me op de regen kleden. De spijkerbroek was ondanks de overkapping tot ruim boven de knieën nat trouwens. Ik heb mensen hun broeken op zien rollen tot boven de knie, schoenen uit en op de blote voeten de straten zien oversteken. Dus korte broek aan, sokken uit en mijn Crocs aan. Nu poging 2, om de torens te komen. Ondanks dat de trottoirs regelmatig spekglad zijn ging poging 2 stukken beter. Okey af en toe een flinke golf water van de auto's over me heen gehad, maar dat hoort bij het weer.
Bij de ingang van de shopping mall onder de Petronas towers staan netjes mensen klaar met zakken om de paraplu's in te stoppen, trouwens bij ieder gebouw waar je binnen wil gaan staan ze.
Schitterende Mall, al helemaal in kerstsfeer, maar niet voor mijn budget, met de chanels, diors ed. Maar window shoppen is ook leuk. Alvast gekeken waar ik morgenvroeg terrecht kan voor kaartjes naar de loopbrug tussen de twee torens in. Dan hoef ik morgenvroeg niet te zoeken. Daarna gezocht naar een plekje waar ik de torens eens goed op de foto kon zetten. Eerst aan de ene kant, dan via de andere uitgang een ander park in. Daar is ook net een fonteinen show bezig. Of we al niet genoeg water hebben momenteel.
Ondertussen is het tegen 6-en en ik heb dus nog steeds niet gegeten. Ik heb wel zin in pizza, dus ik ga naar de italiaan die ik onderweg al was tegen gekomen.
Doe mij maar een stokbroodje met kipfillet vooraf… Helaas, dat menu is maar tot 18.00 uur. Okey dan alleen pizza. Kijk ik op mijn horloge is het 2 minuten over 6, ze zijn hier wel van de klok niet. Anyway pizza smaakte uitstekend, morgen gaan we aan de rijst, of nasi of allebei, in ieder geval lokaal eten.
Ondertussen is het donker geworden, en heeft petronas zijn verlichting aan. Dus ik ga weer ff terug. Het verkeer staat hier zowat stil, zo druk is het. Maar das ook weer makelijk, zo tussen de auto's door oversteken, dat doen ze hier allemaal, en ik leer best vlug, dus dat had ik zo onder de knie. Trouwens ik kan wel netjes naar een verkeerslicht gaan, en dan wachten tot het groen is voor de voetgangers, maar daar geven de auto's toch niets om. Dus ik ga gewoon met de meute mee, kris kras tussen de auto's door.
Vanavond bijtijds mijn mandje in, wat slaap in halen van de afgelopen nacht, en dan morgen een drukke dag. Ik wil ruim voor 08.30 bij de Petronas towers zijn, om een kaartje te kunnen kopen voor de loopbrug. Er zijn iedere dag maar een x-aantal kaarten en op = op. Ik heb al een paar tempels gezien vandaag, die op de route van de monorail lagen, heel veel mooi, dat kan ik je wel vertellen. Nu hopen dat het morgen droog blijft, in ieder geval het grootste gedeelte van de dag dan.


ik zag pas de 2e keer dak binnen kwam dak helemaal geen foto's mocht maken binnen. Oeps, maar de bewaking zegt hier ook niets, die staan gewoon gezellig mee te roken bij het bordje niet roken.

Dinsdag 27 november
Vanmorgen om 07.00 uur opgestaan, vlug ontbeten (met loempias), en dan naar de Petronas Towers. Trouwens eerst ff gecheckt uit het raam of ze er nog wel stonden, anders heeft het weinig nut om er naar toe te gaan. Maar ze stonden er nog.
Ben benieuwd hoe druk het er al is. Het valt mee, maar om kwart voor 8 staan er zo'n 40 man netjes in een slinger te wachten. Ondertussen kan ik zien hoeveel kaartjes er per dag worden uitgegeven, dat zijn er niet bar veel. Meestal op het uur en om kwart over het uur, tussen de 20 en 40 kaartjes voor ieder tijdstip. Om 10.00 uur zijn er weer geen kaartjes tot 11.00 uur en vanaf 12.00 uur tot 14.00 uur wordt er ook niets verkocht. Op sommige tijdstippen worden er maar 3 kaartjes verkocht, beetje vaag allemaal. Ik schat dat er op een dag maximaal een 300 tot 400 man een kaartje kan kopen. Anyway om kwart over 8 komt er iemand alvast gegevens noteren, die ze nodig hebben bij de kassa. Of te wel, met hoeveel man en uit welk land kom je, dat krijg je netjes op een papiertje, gaat het bij de kassa straks allemaal wat vlugger.
Om half 9 gaat het hek en de kassa's eindelijk open. Ff wachten, en ik heb een kaartje, voor 09.15 uur.. De 1e tour is om 09.00 uur, en ik zit dus in de 2e tour. Tien minuten van te voren aanwezig zijn, dus ik heb nog een 20 tal minuten. Ga toch nog weer ff naar buiten om nu eens zonder paraplu in de hand een foto te kunnen maken van deze torens.
Ben netjes op tijd terug, en wat blijkt, de tour van 09.00 uur is nog niet weg. Blijkbaar is er nog een plaatsje over, want ik krijg een groene bezoekers pas, die van 09.00 uur.
Eerst door de security controle en mijn rugzak inleveren, dan gaan we in de lift naar 170 meter, waar de Skybridge zit.
In de lift, hebben ze tv schermen met daarop de omgeving, dus we kunnen zien hoe hoog we gaan.
Boven moeten we ff wachten, maar dan mogen we de Skybridge op. Het ding heeft 2 verdiepingen, eentje voor ons, en eentje voor het personeel, die zit een verdieping hoger. Tien minuten mogen we hier blijven, dus op mijn gemak naar de gebouwen in de omgeving  gekeken, kan mijn hotel net niet zien staan. Er zijn maximaal maar 3 groepen op deze brug, en waar die 1e groep vandaan is gekomen weet ik niet. Maar wij moeten na 10 minuten richting de lift, die ons naar de 86 verdieping zal brengen. Alleen nu moet 1 van de groep achterblijven, want die heeft een groen label. Al zijn vrienden hebben een zwart label net als ik, behalve hij dus. Dan ruilen we toch! Dat vond de security goed, dus ik kreeg nog een extra 10 minuten op de Skybridge. Nu met een groen label naar het observationdeck op de 86 verdieping. Hier kun je wel helemaal rondom kijken. Nu kan ik mijn hotel wel zien liggen. De Kuala Lumpur tower is slechter zichtbaar, omdat er de andere toren van het gebouw voorstaat, maar de omgeving is goed zichtbaar. Als laatste groep gaan wij nu naar beneden.
Na de torens terug richting hotel gelopen, en daar op de monorail gestapt, naar Tun Sambanthan.
Hier ligt een mooie hindoe tempel, kon hem gisteren al zien vanuit de monorail.
Tis maar een klein stukje wandelen, dan ben ik er al. Echt mooi gemaakt, dat ding. Met overal figuren, zeer kleurrijke figuren en goden erop. Er staat een poort open van de security mag ik door deze poort heen, en dan om de tempel heen lopen. Die bewaking hier… Okey, mooi rondje om de tempel gemaakt, met aan de achterzijde nog een doopplaats, en nog een ander iets voor bepaalde rituelen, en dan netjes via het andere hek naar buiten. Echt een mooi dingetje. Hierna de stadskaart erbij, en mijn weg gaan zoeken naar Chinatown en nog wat andere tempels en moskeeën. Of er een voetpad loopt weet ik niet, maar ik ga gewoon de kaart volgen. Het valt mee, ik hoef ditmaal niet eens zoveel drukke wegen over te steken, en ik blijf steeds aan dezelfde kant van de snelweg, op het voetpad. De rivier over gestoken, en dan is het ff zoeken voor mij. Hier moet ergens nog een tempel liggen, maar ik zie deze niet, en volgens de kaart zou ik nu ook ergens anders moeten zijn. Ff aan de politie gevraagd; de tempel ligt achter een bepaald gebouw, en is dus niet zichtbaar. Al vlug heb ik een deel van de tempel in zicht, maar de ingang, kan ik niet direct vinden, dan maar een rondje om de blok. De ingang zit dus helemaal aan de andere kant, en is al net zo kleurrijk als de vorige hindoe tempel. Alleen jammer dat deze helemaal ingebouwd is.
Hierna ff geluncht, met toch maar niet gewaagt aan het eten in Chinatown. Ik ga naar de KFC, maar dan op zijn Maleisisch. Dus met rijst, en op de vraag hoe pittig ik iets wilde hebben; doe maar gewoon. Dat was dus heet genoeg voor mij.
Hierna richting de Masjid Jamek moskee, alleen deze is helemaal afgeschermd, en mijn maleis is nog niet zo goed, dat ik begreep wat er stond. Helaas, dan verder naar Merdeka square, hier liggen nog diverse oude gebouwen, van toen Kuala Lumpur nog niet zo groot was. Mooi pleintje, maar ondertussen is het al 15.00 uur, en ik loop dus al vanaf 07.30 uur te zweten, van de hitte, en ik ben de warmte nu ff beu. Taxi, en wel naar Kuala Lumpur Tower. Kost ongeveer 8 renmin, daar kan ik niet voor lopen, nog geen 3 euro. De chauffeur zet me ook nog netjes boven aan bij de toren af; maar liefst 5 renmin moest ik afrekenen. Das mooi, maar een tip van 5 ringit, dus 10 ringit betaald Want van 1,50 euro kan geen mens leven.
Bij de Kuala Lumpur tower betaal je dus wel de hoofdprijs (48 ringit) naar het observatiedeck.  Vanaf hier heb ik mijn hotel snel gevonden; het hard rock cafe wat onderdeel uitmaakt van het gebouw, heeft zijn logo boven op het dak geschildert! Nu kan ik ook eindelijk de Petronas towers op zowat gelijke hoogte zien. Deze toren is wel niet zo hoog, maar hij staat op een heuvel vandaar. Tis maar een kort stukje naar het hotel vanaf hier, dus dat kan ik nog wel lopen. Via het park wat erbij hoort op mijn gemak terug gelopen naar mijn hotel.
Tis nog steeds droog, de regen is laat vandaag. Gisteren hoosde het al om 16.00 uur, en pas tegen 10-en is het zachtjes gaan regenen.
Tis ruim 16.00 uur geweest, en nadat ik alvast wat shirtjes had gekocht bij de buurman (Hard rock Cafe), toch maar weer een poging gewaagd naar om naar de Petronas towers te lopen. Kijken of ze toevallig nog een peper en zout stelletje hiervan hebben.
Helaas, die hadden ze niet, maar ik had beter eerst naar buiten kunnen lopen om foto's te maken, zonder paraplu, want nu was het ondertussen dus weer gaan regenen. Maar ik ben beter voorbereid; korte broek had ik al aan, en mijn wandelschoenen had ik zojuist in het hotel omgeruild voor mijn crocs. Paraplu voor noodgevallen had ik vanmiddag ook gekocht, dus nu is het alleen ff wachten tot de onweer wat minder wordt (de regen doet dat toch niet), dan kan ik terug naar mijn hotel. Of zo'n bui lang duurt, werd me gevraagd toen ik aan het schuilen was….Nou gisteren duurde die maar een uurtje of 5. Maw, ik zou maar een paraplu winkel gaan zoeken als ik jullie was.
Alles wat in de broekzakken zat en wat niet in de plastic zak paste, op heup hoogte of nog hoger gebracht, plu open en dan maar lopen. Wel geinig om tot je enkels of verder continue door het water te moeten lopen. De straat naar mijn hotel loopt een beetje naar beneden,dus de rivier van gisteren was er al weer. Bij de petronas towers, kwamen sommige putdeksels gewoon omhoog trouwens. Anyway ondanks de plu (made in China natuurlijk) toch nog behoorlijk nat bij het hotel aangekomen. Voor de korte broek die ik aan had was het in ieder geval zijn laatste dag, dus die is zeiknat de prullenbak in gegaan.  De plu heeft het overleefd, maar ik moet hem niet te vaak meer openen…
De torens zijn bijna niet zichtbaar door de regen, das ook mooi als je nu boven in dat ding bent.
Anyway, toch maar bij de buren eten, het hoost nog steeds en de 3e onweersbui is alweer bezig.
Morgen naar de Batu Caves, net buiten de stad, ik ben benieuwd..


Woensdag 28 november
Vandaag eens een keertje uitgeslapen, lekker rustig dagje voor de boeg.
Ik wil vandaag naar de Batu Caves, dat is een grot ten noorden van de stad. De hindoes hebben hier tempels en midden in de grote rots, want dat is is het eigenlijk, zit een grot, ook weer met tempel. Je moet wel een flink end met trappen omhoog (in dit klimaat…)
Anyway eerst met de monorail naar Kuala lumpur Sentral. Onderweg nog een chinese tempel gezien, waar ik toch nog maar ff ga kijken, voordat ik het station in ga. Ik moet hier toch een eindje lopen van het ene naar het andere station.Alvast gekeken waar ik morgen op de bus moet naar het vliegveld, en dan kaartje kopen naar de Batu Caves. Tegenwoordig kun je met de trein ernaar toe dus das wel makkelijk. Kep nog 2 minuten om in te stappen, dus dat had ik ff goed getimed.
Rijden we weg uit het station, staan we net buiten het station stil, wissel storing… Gelukkig maar een minuut of 10, want je weet het hier nooit natuurlijk. Kijk ze kunnen hier iets prachtigs maken, en vervolgens doen ze er totaal geen onderhoud aan. Je wil dus niet weten, hoe dat er hier na 10 / 15 jaar uitziet. Putdeksels is een mooi voorbeeld, die vertrouw ik al helemaal niet, als ze al aanwezig zijn. Dat gebeurt me maar 1 keer dak een cm of 20 naar beneden zak. En de roosters die er overal liggen, daar kun je ieder moment door heen zakken. De trottoirs zijn over het algemeen betegeld, gaan er tegels kapot, dan blijft dat ook zo. Toch heb ik op een paar plaatsen gezien dat ze letterlijk de tegels met de hand uit aan het kappen zijn. Dus ik neem aan dat ze die ook gaan vervangen, maar ja, dat weet ik dus niet zeker.
Alle monorail stations worden momenteel opgeknapt, maar ik heb er nog niemand aan het werk gezien, en alles zit ingepakt en afgeschermd!
Anyway na een minuut of 10 rijden we weer, en in iets meer dan een half uur ben ik met de trein bij de Batu Caves. Is het einde van de lijn, dus das wel makkelijk, met het terug gaan, de trein kan maar 1 kant op vanaf hier. Trouwens onderweg keurig nette stations gezien, vegen dat kunnen ze hier wel.
Direct buiten het station, kan ik de grote rots zien liggen, met ervoor een mint kleurige stja wat is het eigenlijk, een god neem ik aan. Het blijkt Hanuman the trickster monkey te zijn, een god die door de hindoes vaak aanbeden wordt vanwege zijn kracht. Deze tempel is ook nog niet zo heel oud, een goed jaar pas. Hier kan ik trouwens ook de eerste apen al ontdekken. Gooi ik netjes mijn bijna lege blikje cola in de kliko, duikt er gelijk een aap achteraan, haalt dat blikje eruit, giet het om en begint het op te drinken. Geen prullenbak of kliko is veilig voor die beesten. Ook op letten met dingen die je in je zakken hebt, of met tassen. Ik zelf heb er geen problemen mee gehad, maar doe vooral nergens etenswaar in, want die beesten weten het te vinden. Maar het is wel grappig die beesten, en echt schuw zijn ze ook niet, maar het blijft oppassen met ze, het zijn en blijven toch wilde beesten.
Na deze tempel ga ik richting de ingang van de Batu Caves. Hier staat een goudkleurig standbeeld van een 42 meter hoog van Lord Murugan, god van de oorlog en de overwinning.
Direct langs hem beginnen de 272 treden omhoog de grot in. In deze grot, staan diverse altaren en tempels ook ter ere van Murugan. Het weer is aangenaam (niet dus), dus zweten is gegarandeerd voor mij. Het lijkt wel of ik de enige ben die hier, die er last van heeft. Al gauw loopt loopt het zweet me aan alle kanten over mijn lijf.
Maar zonder veel problemen, maar wel zijknat kom ik boven. Tussen de apen door, want die zitten hier dus ook overal. Boven moet ik eerst weer met trappen naar beneden, een grot door en dan weer trappen omhoog om bij het einde van de grot uit te komen, waar wederom een tempel staat. In de tussen grot staan ook weer diverse altaars. De grotten / de rots dus bestaat uit limestone, en stja het is monsoon seizoen, dus er komt nog steeds behoorlijk wat water naar beneden gevallen hier.
Op mijn gemak weer naar beneden, gelopen, en ff in een winkeltje aandachtig souveniers gekeken, alleen maar om wat bij te kunnen komen van de hitte buiten. Tis dik 35 graden, en een luchtvochtigheid van 400 procent volgens mij, en ik ga in de zon, 272 treden op en 272 treden naar beneden.
Hierna lekker de trein in, kan ik tenminste ff een half uurtje bekomen in de airco. Ik ga in de Womens only wagon zitten, ook die hebben ze hier. En ook al zijn de wagons open door de hele trein heen, er is bewaking aanwezig, en iedere keer als een man bij dit stuk instapt, wordt ie in de gaten gehouden door deze bewaker. Ik raak aan de praat met een vrouwtje tegenover me, uit India afkomstig en hindoe. Mooi, kan ik gelijk ff vragen wat die god met het olifantengezicht nu werkelijk voor stelt. Das de god der goden voor ze. De krachtigste die ze blijkbaar hebben. En als ik denk dat Malaisie warm is, nou dan moest in maar niet naar India gaan, want daar was het pas echt heet volgens haar.
Anyway na een half uurtje ben ik weer in de stad, bij station Kuala lumpur sentral. Eerst maar eens wat eten. Sta ik bij de Mac in de rij, wordt ik aangesproken door een Amerikaanse; of ik toevallig vanmiddag naar de central market ga. Nope, daar ben ik gisteren al geweest. Stja, het was haar afgeraden om daar alleen naar toe te gaan, dus ze was op zoek naar iemand die mee wilde. Nou, uhm ik ben gisteren daar geweest, alleen, en ik heb nergens en van niemand last van gehad .  Je moet alleen gewoon doorlopen, als ze te opdringerig worden. Nee is nee bij mij, en dat verstaan ze overal ter wereld. En uiteraard een houding aan nemen, dat ze vooral niet te dichtbij moeten komen of ze kunnen een mep verwachten. Nee, geintje als je je kwetsbaar opstelt, stja dan weet ik het ook niet.
Maar ik wil nog naar de Thean Hou tempel, een grote chineese tempel in de stad. Ik kan kiezen of te voet naar de Thean Hou tempel of toch maar een taxi…Taxi dus.
Hier hebben ze aan de voorzijde van het station een heel mooi systeem voor. Je gaat binnenin het station naar een loket, je zegt waar je naar toe moet, je hoort een prijs, betaald deze en je krijgt een bonnetje mee voor de chauffeur, waarop staat waar je naar toe wilt. Een deel van het bonnetje bewaard hij, zo krijgt hij dus zijn geld. Dus voor 13 ringit brengt de chauffeur me de berg op ten zuiden van de stad. Dat laatste stukje is toch wel steil zo ff omhoog. Echt een mooie grote tempel ligt er hier. Eerst een stukje buitenkant gedaan, en daarna de tempel in. Die is dus niet op de begaande grond, nee die hebben ze hier in gebruik als marktplaats. Nee eerst tig trappen op, en dan ben je op de bovenste verdieping. Hier kun je de tempel in. Wel je schoenen uit (moet overal ook bij de hindoes), dan mag je ook hier naar binnen. Deze keer toch maar eens de schoenen uitgedaan. Ff binnen wat rond gekeken, nog wat met de stokken gerammeld, nr 42 had ik. Ik zit in roerig vaarwater momenteel, volgens de beschrijving die erbij hoort. Okey het kan ook niet allemaal meezitten.
Na deze tempel twijfel ik, zal ik met de taxi terug gaan naar de stad, of toch maar te voet. Ach het is nog steeds droog (en heet), maar het is niet al te ver naar Tun Sambathan monorail station. Ik besluit toch maar te voet te gaan, dat betekent ook weer een beetje de weg zoeken af en toe, want deze keer moet ik de snelweg over, en die is me een beetje te druk. Maar volgens de kaart zit er een voetgangersbrug iets voorbij het station, daar kan ik en de snelweg en de rivier mee oversteken. Klopt precies, en binnen no time ben ik bij het station. Nu vlug terug naar mijn hotel, kan ik eindelijk opdrogen, tis weer mooi geweest voor vandaag. Genoeg gezweet, en de bewolking begint zich boven de stad alweer samen te trekken. Ben benieuwd hoe laat en ook hoelang het vandaag weer zal regenen.
 
Regen is vroeg vandaag, al voor 5-en. Eerst zie je de bergen langzaam maar zeker verdwijnen, en dan hoor je dat de regen gaat vallen. Ik zit 9-en hoog, maar ik hoor het duidelijk, en er komt geen druppeltje op het raam. Vandaag hangt de onweersbui hier tussen en boven de gebouwen in. Ik kan door de regen de gebouwen aan de overkant, inclusief de Petronas towers amper meer zien. Het bliksemt en onweert dan ook meer en harder dan gisteren. Maar das logisch, nu zit de bui hier. Bij elke donderslag trillen de ramen hier. Wel weer sneu voor alle brommer en scooter rijders, die zitten nu weer overal te schuilen, maar een enkeling waagt zich hier door dit weer. Wel hopen dat de onweer niet te lang aanhoud, ik moet nog eten vanavond, anders moet ik weer naar de buren. Kijk die regen is niet erg, maar met dit onweer vind ik het niet zo'n slim idee, om met een plu buiten te gaan lopen.
 
Morgenvroeg op mijn gemak richting Station Sentral, dan op de bus naar het vliegveld. Morgenmiddag vlieg ik naar Tokio, waar ik laat in de avond aankom. De laatste stop voor Nederland. Zal wennen worden, tis maar 13 graden in Tokio, misschien ook wel ff lekker na deze paar hele hete dagen. Overmorgen maar als eerste warme kleren kopen ben ik bang voor.
Anyway, kep mezelf hier goed vermaakt. Mooie stad, met vele mooie dingen te zien. Ik heb maar een fractie gezien, maar deze stad wil ik nog wel eens bezoeken, en dan ook het binnenland in gaan. Maar dan wel in een minder heet seizoen, en als het kan ook wat droger. Al is het best leuk hier die buien. Overdag is het flink zweten hier en s´avonds zwemmen door de straten. Maar deze cultuur heeft wel wat. Tis wel weer een mengelmoes, maar de meesten spreken hier een vorm van engels. Behulpzaam zijn ze ook, en anders er is hier zoveel bewaking en politie, die helpen je ook is mijn ervaring.
Wel is er ontzettend veel armoede. Misschien zie ik dat verkeert en zijn ze hier allang blij dat ze een dak boven hun hoofd hebben, zodat ze droog kunnen leven. Mijn hotel zit in de golden Triangle, toch wel het betere gedeelte van Kuala Lumpur. Maar zodra je de bus, monorail of de trein neemt, of de zijstrratjes hier in loopt zie je de armoede. De gebouwen, de hutjes, de stukjes land naast het spoor waar eten verbouwd wordt. Maar misschien zijn deze lui wel rijk op hun manier. Overal waar het droog blijft tijdens de Monsoon regens, hebben ze kraampjes staan, met van allerhande spullen of eten. Soms ziet een restaurantje er gewoon niet uit. Een betonnen open ruimte, en moeders die er vooraan staat te koken. En druk dat het bij die tentjes is. Waarschijnlijk zit de rijkdom hier niet in materiele zaken, zoals bij ons in Europa. Wel mogen ze hier wat meer opruimen. Want wat er ligt, dat blijft ook liggen. Uiteraard weer niet op de stations en rondom de meeste gebouwen, daar is altijd wel iemand in de weer met een bezem. Maar direct daarlangs blijft alle vuil en rommel gewoon liggen. Weer een voordeel van de regens, de straten blijven momenteel wel schoon. Maar als je dan kijkt naar de rivier die door de stad stroomt, hoeveel vuil daar in drijft…
 Bel de krant, het heeft maar een uur gespookt hier. Onweer en regen zijn al op voor vandaag. Ik wilde eigenlijk in de buurt wat gaan eten, maar ben toch op de monorail gestapt en bij station Imbi (2 haltes hier vandaan) uitgestapt. Hier had ik al steeds een pracht van een winkelcentrum gezien, toch maar ff kijken.
Dit is dus times square van Kuala lumpur.
Nu waren ze in Australia al voorzichtig begonnen met opbouwen van kerst, dat doen ze hier ook. Alleen voor een land waar ik het niet had verwacht, dat er kerst gevierd zou worden, hebben ze ontzettend veel kerst uitstallingen. De ene nog groter dan de andere. Ook bij dit winkel centrum, wederom een prachtige uitstalling, binnen en buiten. Op mijn gemak rond gewandeld, eten ingeslagen, en mijn ogen uitgekeken hier. Echt een gigant van een shopping Mall. Geen spijt van mijn beslissing toch dit nog ff te gaan zien.

Chinese tempel, ben maar niet naar binnen gegaan, ze waren net bezig met lawaai maken en ik denk dat ze aan het zingen waren. Nee, ik snap best dat we in europa geen chinese muziek in de hitlijsten hebben. Als de chinezen allemaal zo muzikaal zijn als deze mensen....
.
 
donderdag 29 november
Rond 9-en richting monorail gelopen. De optie met de taxi naar station sentral was er ook, maar de hoelang ik er over zou doen... Stja het verkeer hier. Dus mooi in een kwartiertje naar Sentral. Hier moet ik wel weer met de koffers, de straat over en het busstation in. Kan nog mooi net mee met de bus van kwart over 9, ben ik wel al om kwart over 10 ongeveer al op het vliegveld.
Hier is het ff zoeken weer, altijd leuke van die drukke vliegvelden. Kan al inchecken, dus ik ben mijn bagage al kwijt, die zie ik in Tokio vanavond weer.
Lange vlucht vandaag, een uurtje of 8 volgens mij. Ik neem aan met turbulentie vanwege de Monsoon.
Morgen Tokio gaan verkennen, ben benieuwd!