cyprus 2011

CYPRUS 2011

Dit jaar maar eens een keertje wat dichterbij huis; Cyprus.Toch nog een uurtje of 4 vliegen. Aangezien Bert en Michael mede-eigenaar zijn van een appartementje op Cyprus en ik daar nog nooit geweest ben, toch maar eens tijd dat ik een keertje met ze mee ga. Hun appartement staat in / bij de stad Pafos.
Cyprus is half grieks, half turks. De heren zijn nog nooit in het turkse gedeelte geweest en willen deze kant van Cyprus dit jaar ook eens gaan bekijken. Alvast een boek gekocht over Cyprus, om eens te kijken wat er zo allemaal te doen / zien valt daar.
Tis een eiland vol met overblijfselen uit diverse volken die er door de eeuwen heen gewoond hebben. Van kerken tot moskeeën van Amphitheater tot resten van hopen oude stenen.
Aphrodite heeft hier blijkbaar ook geleefd en als ik de boeken moet geloven heeft ze ook bijna overal  aan de westkust gewoond of gebadderd.
Unesco is hier ook geweest en heeft een x-aantal dingen op de wereld erfgoedlijst gezet, die er niet onaardig uit zien. Het enige waar we blijkbaar rekening mee moeten houden is de grens met het turkse gedeelte.
Eigenlijk is het nu alleen nog bepalen wanneer vertrekken we en op welk vliegveld (Pafos of Larnaca) vliegen we.

Vanuit Cyprus is het maar een uurtje vliegen naar Jordanië. En als het rustig blijft in deze regio, willen we toch een x-aantal dagen hier naar toe.
----------------------------------------------------------------------------

Vrijdag 30 september CYPRUS

Na een dik uur wordt de landing ingezet richting het vliegveld van Larnaca. Zagen we bij start de zandtornado langs de startbaan rond draaien, hier hangt dikke bewolking. Of te wel heftig schuddend zijn we geland op Larnaca. Paspoort controle, is dit keer makkelijk, bij de controle voor EU-paspoorten staat bijna niemand. Ik heb toevallig vandaag een shirt aan van de CCCP, of te wel voormalig rusland. Nog voor de paspoort controle komt er al iemand op me af, die in het russisch tegen me begint te praten. Das al de 2e vandaag, in het rokersgedeelte begon ook al iemand te vragen waar in rusland ik vandaan kwam.
Bert en Michael gaan de huurauto regelen, terwijl ik al ff naar buiten ga om een sigaretje  te roken. Zonnetje schijnt en het is hier 28 graden, voelt toch al niet zo warm aan als Jordanië.
Met de huurauto richting Limasol, waar we de afslag naar Aphrodites Rock nemen. De geboorte plaats van Aphrodite. Hier zou zij uit het zeeschuim tevoorschijn zijn gekomen, en met een schelp voorgetrokken door dolfijnen naar toe zijn gegaan. Fantasie hadden ze wel heel veel vroeger. Tis trouwens niet een van de grote rotsen in het water, maar blijkbaar is een van de kleine rotsjes de bewuste steen.
Hierna weer terug richting snelweg, om onze weg richting Pafos te vervolgen. In Chlorakas net boven Pafos staat het appartement van Bert en Michael. Op de 1e verdieping zit hun studio. In principe een 2 persoonsappartement, met een extra slaapbank.
Er ligt al een lijstje met instructies klaar van degene die de schoonmaak / onderhoud van het appartement doen. Blijkbaar werkt het internet niet, dat klopt, wel verbinding geen internet. De tv zenders zijn allemaal weg, klopt ook, en de waterketel zou het niet meer doen (ontkalken en schoonmaken).En ochja er zit een rode kat steeds in het venster op de begaande grond, lief beest volgens hun, maar hij bijt wel!!! Vooralsnog miauwt veel te hard, en begeeft ie zich op gevaarlijk terrein. Hij kan vanuit hier direct vlieg en zwemles krijgen. Vanaf het balkon (1e verdieping) zo het zwembad in.
Koffer weer een beetje gesorteerd, en de kleding die in Jordanië oranje is geworden, vast in de wasmachine gedaan in de hoop dat de vlekken eruit gaan.

Vanavond wezen eten in Kato-Pafos, das het haven gebied van Pafos en kei toeristisch. Overal winkeltjes, restaurantjes en barretjes. Wederom wordt er gevraagd of ik uit rusland kom, das de 3e vandaag al. Na het eten nog wat rond geslenterd over de promenade.

Zaterdag 1 oktober
Vandaag een rustige dag geplant. We gaan wat dingetjes bekijken hier in de omgeving, boodschappen doen en dan aan het zwembad.
Op het complex kun je voor een spotprijsje goed ontbijten en dat gaan we eerst doen. Maar ineens staat Maggie onder het balkon, zij verzorgt de schoonmaak werkzaamheden van oa dit appartement. Haar man John doet het kluswerk aan de appartementen / huizen, waarvoor zij met zijn 2 zorgen (een stuk of 17 in deze omgeving). Van hun komen ook de laatste update wat betreft onderhoud, of het gebrek eraan. Blijkbaar weigeren meer en meer mensen de onderhouds kosten te betalen, en er is blijkbaar al een rechtzaak bezig tegen de ontwikkelaar ivm rare hypotheek contructies ed.
Het appartement complex heeft vele zwembaden, bioscoop, sauna, fitness, restaurant enzovoort. Maar blijkbaar worden sommige zwembaden wel eens stilgezet, dat betekent dat er dus eigenlijk niet ingezwommen kan worden, omdat het water niet gezuiverd wordt (kleur groen). Das ook leuk, als je je appartement verhuurt hebt, en bij aankomst blijkt dat het zwembad niet gebruikt kan worden. Blijkbaar is er blikseminslag geweest, en ligt het internetsysteem eruit. Alleen degene die de onderhoudskosten betalen kunnen bij de management company de code krijgen van een tijdelijk oplossing. De tv's hebben geen ontvangst meer, oorzaak onbekend. Regelmatig worden er voorzieningen afgesloten al dan niet tijdelijk om kosten te besparen. Binnenzwembad is in de zomermaanden gesloten, jacuzzi staat uit, fitness is maar een paar uur per dag open. Ook het pleisterwerk in het gebouw waar het appartement in zit heeft op de begaande grond grote stukken die aan het los laten zijn. Blijkbaar komen er ook meer en meer appartementen leeg te staan. Dus degene die netjes alles betalen zijn dus uiteindelijk de dupe, van de wanbetalers. Gelukkig is het complex nog niet zo oud, en kan het wel wat hebben, maar dit moet geen jaren duren, want dan is er geen onderhoud meer nodig, moeten ze het gewoon vervangen. Kost veel meer dus. Maar ja, het enige wat Michael en Bert nu kunnen doen is hun klachten doorgeven, in de hoop dat er iets gebeurt.

Anyway eerst ontbeten in het restaurant hier, daarna de auto gepakt naar Pafos. We gaan naar Tombes of the Kings. Een oude begrafplaats van rijke mensen en geen koningen zoals de naam zou doen vermoeden. In de brandende zon, langs diverse tombes gelopen, sommige kun je in en kun je de nissen zien waar de doden begraven / neergelegd / ingestopt zijn. Er zijn tombes bij die wel erg groot zijn en waar blijkbaar hele families in hebben gelegen. Het complex staat op de wereld erfgoed lijst, maar ze mogen hier wel eens wat doen aan de paden, zodat je niet steeds over de restanten van tombes je weg moet zoeken.
Na de koningstombes gaan we op weg naar Kato-Pafos, via de Solomis catacombe.

Hier zit ondergronds een kerk, bij toeval herontdekt, en ligt ook gedeeltelijk onder de weg. De toegang wordt gemarkeerd door een grote boom waarin witte zakdoeken zijn gehangen. Waarvoor is me niet helemaal duidelijk. Maar blijkbaar is de kerk gewijd aan Solomi, een Jodin die samen met haar 7 kinderen daar opgesloten is geweest omdat ze er een flinke muur omheen gebouwd hadden. Voor de mensen op cyprus is ze een heilige.
Willen we wegrijden, blijkt dat de airco van de huurauto het niet meer doet. Geen ventilatie meer, en het is bloedheet; Ramen open dus.
We gaan weer naar de haven van Kato, om eerst iets te drinken, want het is toch wel erg dorstig weer. Bij de ingang van de haven ligt de pafos archiologische site. Hier zijn een x-aantal restanten gevonden van wat vroeger in de romeinse tijd, enorme huizen waren. De vloeren van die huizen lagen vol met mozaiken. Om deze mozaiken te beschermen hebben ze hier diverse gebouwen over de mozaiken heen geplaatst. En ik moet zeggen, er zitten hele mooie mozaiken bij. Het huis van Dionysos is in zijn geheel zeg maar ingepakt, en via houten trappen en vlonders kun je de mozaiken bekijken. Een stuk verder ligt nog een amfitheater en de oude stadsmuur is ook nog zichtbaar. Het huis van Theseus ligt wel helemaal open en bloot, en ook hier zijn een paar hele mooie mozaiken te zien.
Als we terug zijn bij het visitors centre, zien we toevallig op een tv, hoe de restaurantie van de mozaiken gedaan wordt. En dat er al een x-aantal volledig gerestaureerd zijn, maar die zijn ook weer begraven / ondergestopt, totdat ze ze goed kunnen beschermen, al dan niet met een gebouw er boven.

Tis nog steeds er warmpjes en zeker zonder airco / ventilatie in de auto ff langs een kantoor van Europcar gereden, maar die zijn er uiteraard niet.
Terug bij het appartement gebeld, en we konden direct komen, om de auto om te ruilen, maar dat doen we morgenvroeg wel.
Nu eerst ff zwemmen.

Ben eigenlijk wel benieuwd, wanneer ze besloten hebben de mensen te gaan begraven, ipv ze in nissen neer te leggen, die ze ook nog eens uit moesten kappen in de rotsen. Schep zand erover lijkt mij toch een tikje sneller te gaan.

Zondag 2 oktober
Geen nieuwe auto gekregen vanmorgen, er bleek een stekker los te zijn van de Airco / ventilatie. Nissan kwaaltje volgens de monteur.
Anyway deze morgen wilden we richting Pilos, naar het bad van Aphrodite. Via de bergroute er naar toe gereden. En inderdaad ergens op een heuvel stroomt water een grot in, het bad van Aphrodite. Toch wel veel moeite, om een bad te nemen, als je de hele dag in het zuiden op een steen hebt gezeten.
Terug gereden via de route voor de bergen door. Mourat, degene van de management company, zou langs komen voor de tv ontvangst. Zodra hij zijn SKY-box aansluit is er direct beeld, de huidige box is dus toch echt kapot. Maar hij wist nog wel een mannetje die die dingen verkocht, dus die komt morgen langs om een nieuwe te installeren.
Hierna besloten om richting Limasol te gaan, naar het Kourion, nog meer oude stenen.

Maar nadat we een minuut of 5 gereden hadden, kwam de opmerking, zijn ze wel open vandaag, en als ze open zijn, tot hoe laat.
Toch maar ff terug gereden naar het appartement. Ding is open, maar sluit om 17.00 uur. Tis nu 15.40 uur, reken daar een dik half uur rijden bij……….

Maandag 3 oktober
Wederom een rustig dagje. Er komt iemand voor de SKY-box, alleen we weten niet hoe laat. Na het ontbijt komen we Mourat tegen en die verteld dat we gerust weg kunnen gaan, en zodra we terug zijn, moeten we hem maar sms-en.
We gaan naar de markt in de oude stad, ff souveniers in slaan. Niet dat ze hier veel soeps hebben, maar je weet maar nooit. Hier een paar uur rondgeslenterd, om daarna de auto te pakken naar Kato-Pafos om te lunchen en het kasteel te bekijken.
Nu is het kasteel niet meer als een vierkante doos in een vierkante doos, dus vanaf de buitenkant hadden we genoeg gezien.
Via oude stenen, het ligt er hier echt vol mee, ondertussen de Aphabank gezocht. Bert en Michael willen info hebben over hun hypotheek en andere zaken betreffende het appartement.

Aangezien ik daar niet bij hoef te zijn, ben ik lekker in de auto blijven zitten, uiteraard in de schaduw, met ramen open. Stoel plat en snurken maar…. Na blijkbaar anderhalf uur kwamen de heren weer terug bij de auto, ze waren al eerder geweest, maar zagen dat ik toch lag te slapen, dus zijn ze weer terug de bank in gegaan.
De man van de SKY-box blijkt uit Nicossia te moeten komen, weer lekker vaag allemaal, we zien wel.
Ff afgekoeld (ijskoud is het water) in het zwembad, zo meteen eten.

Dinsdag 4 oktober

Vanmorgen na het ontbijt vertrokken richting Kourion. Oude stenen, wat anders. Nog voordat we de stad uit zijn, begin ik alweer een dut te krijgen. Op de snelweg, gaan toch weer ff de ogen dicht gehad.
Net voor Limasol de afslag naar Kourion genomen. Bij Kourion liggen een oud romeins theater en wederom wat mozaiken ed. Blijkbaar heeft een rijke vent na een flinke aardbeving hier een joekel van een huis neergezet.
Her en der verspreid liggen nog andere hutjes met mozaiken, maar aangezien het zonnetje weer behoorlijk brand hier, besloten verder te rijden. Ff langs de tempel van apollo, die ligt vlakbij.
Der zit ook een kasteel hier in de buurt, dus die pakken we ook gelijk mee. Nou ja kasteel, weer een vierkante doos stenen.

Terug naar de snelweg, deze oversteken, richting Trodos, midden in de bergen. Verkeerde afslag, de weg eindigt bij een stuwdam.
Terug naar de snelweg en toch verder Limasol in, de goede weg zoeken. Goede afslag dit keer, en we gaan vrijwel direct omhoog de bergen in. Hoe hoger we komen, des te groener het wordt. Ook het soort bomen wat er groeit zie je veranderen. Wederom een stuk gemist door zware oogleden…
Vanmorgen nog gevraagd aan Bert, zal ik een vest meenemen, als we de bergen in gaan. Nee, nergens voor nodig…. Tis behoorlijk frisjes, zeg maar koud boven op de berg.
Na de lunch langzaam maar zeker door gereden naar Kykos, daar ligt een oud (volgens mij Ortodox) klooster.
Nu zijn we in korte broek, dus we moeten bij de ingang een prachtige paarse jas aan trekken.
Het klooster heeft 2 verdiepingen, een gallerij en 2 binnenplaatsen. De muren van deze gallerijen zijn helemaal beschilderd met bijbelse taferelen, welke in uitstekende staat verkeren. Op de pilaren van de gallerijen, zitten overal mozaiken, ook die hebben niet geleden. Nog ff in de "Kerk" van het klooster geweest, daar blinkt alles, of het ook echt goud is weet ik niet. Maar als je daar een kaarsje aansteekt, is die al uitgemaakt door een van de monniken voordat je kerk weer uit bent. Dus het mag wel, een kaarsje aansteken (ze staan er ook voor), maar eigenlijk ook weer niet.
Anyway, vanaf Kykos langzaam maar zeker de bergen weer uit gereden, wat nog een behoorlijk stuk is. Nu hangt het zonnetje behoorlijk laag, dus ja ik kan het niet helpen, wederom vallen mijn ogen dicht.
Ik weet niet wat het is met deze auto, maar zodra ik een paar minuten in dat ding zit begin ik al slaap te krijgen. Hij slaapt goed dus. Maar voor de airco hoef je hem echt niet te kopen, voordat de auto eindelijk begint af te koelen, waren we vandaag al in de bergen.
Maar gebruik gemaakt van natural aircondition, ramen open.

Morgen gaan we naar Lefkara of te wel Nicosia. We mogen de huurauto niet meenemen de grens over. Dus we moeten te voet de grens over, en dan kijken of we aan de andere kant een auto kunnen huren. Kijken of we überhaupt wel in Famagusta kunnen komen.

Gisterenavond mijn eerste rijles gehad op Cyprus. Kijk rijden aan de linkerkant van de weg is geen probleem, maar met het stuur aan de rechterkant is toch een tikje anders. Bovendien zit er links voor je een stuk auto wat er anders niet zit. Schakelen met links is echt wennen, 1 en 4 gaat wel, maar er zijn ook nog een 2e en 3e versnelling. Terwijl Michael en Bert de oude dvd-speler en sky-box  in de container gingen gooien, mocht ik de auto alvast omkeren en van het terrein af rijden. Uiteindelijk, een 200 meter gereden, tot aan de kruising. Hierna is het weer wisselen van plaats, want ik sta niet geregistreerd als chauffeur voor deze auto.

Woensdag 5 oktober

Vanmorgen vertrokken voor een tripje naar Noord-Cyprus. Via Nicosia te voet de grens over en dan hopelijk kunnen we ergens een auto huren. Na 11-en waren we in Nicosia, auto parkeren en dan te voet naar de oude binnenstad. De oude binnenstad is helemaal ommuurd, en in het midden van de stad zit een grensovergang voor voetgangers. De onderste helft van de oude stad is engels, en het bovenste stuk hoort bij het turkse gedeelte. De grens loopt trouwens helemaal dwars door de stad heen. De gebouwen op de grens, zijn verlaten, en alle doorgangen naar noord / zuid zijn afgesloten met hekken ect.

 Eerst gaan we op zoek naar Debbenhams, een engels warenhuis, waarvan je via het restaurant op de 6e verdieping uitzicht hebt op het turkse gedeelte. Tis bloedheet weer, dus we lusten wel iets te drinken. Tafeltje aan het goede raam komt vrij, zodra wij boven zijn, dus goed uitzicht hebben we. In de verte kun je de bergen van noord-Cyprus zien liggen. Op een helling hebben ze een kei grote vlag gemaakt van Noord-Cyprus, of te wel de turkse vlag, maar dan de kleuren omgedraaid (Turks = rood met witte maan, Noord-Cyprus = Wit met rode maan). Je kunt diverse moskeeën en restanten van gebouwen (lees kerken) uit de tijd dat dit gedeelte nog niet turks was.

 Is in Zuid-Cyprus alles in het engels en het grieks aan gegeven, zodra je in de buurt van Nicosia komt, staat ook het Turks erbij.

 Anyway, we gingen naar Noord-Cyprus, paspoort bij de hand, en dan in de rij (midden in de zon) om een stempel te halen om de grens over te mogen.

Direct na de turkse douane zit een soort van reisburo / loket, en ik vraag direct of er ergens een auto gehuurd kan worden. Vrouwtje gaat direct bellen, uiteindelijk is het antwoord nee, minimale huur is 3 dagen. Oke, is er dan een andere manier om bijvoorbeeld in Famagusta te komen. Yep, met de bus, duurt een klein uur. Met een hele reeks info over Noord-Cyprus en een kaart van het turkse gedeelte van Nicosia op weg naar het bus station. Kaartje gekocht, kostte maar liefst 7 euro voor 3 kaartjes.

 Na een klein uur zijn we inderdaad in Famagusta, remise. Onderweg heb je aan de rechterkant 1x een dorp, waar je doorheen moet met de snelweg en verder weinig, en aan de linkerkant, richting Zuid-Cyprus heb je nog minder (lees niets). We zien wel duidelijk verschil met Noord en Zuid (dit stuk is echt helemaal vlak), en je kunt het in niets vergelijken met Zuid-Cyprus. Het engels is ondertussen ook van de borden af. En alles stad nu in het grieks en het Turks aangegeven.

 Vanaf de Remise is het de weg oversteken, en dan zit je in de oude stad van Famagusta. Ook deze stad is volledig ommuurd. Binnen in zijn er voornamelijk kleding winkels. Uiteraard tegen turkse prijzen, of te wel spotgoedkoop. Geluncht tegen over de Lala Mustafa Moskee, of te wel de oude St Nikolas Cathedrale. Tis eigenlijk gewoon een Cathedraal, waarvan ze elke detail, wat niet naar de islam verwijst hebben weggehaald, en dan vervolgens een minaret op een van de torens hebben gezet. We zijn in korte broek, dus we gaan er van uit, dat we niet naar binnen mogen en lopen dus door. Richting de haven willen we. Onderweg komen we diverse souveniershops tegen, die allemaal de zelfde zooi verkopen, maar ik wil graag een t-shirt met de vlag van Noord-Cyprus. Op de hoek zegt een van de eigenaren van een winkeltje. Inderdaad, ter plekke kun je je design uit kiezen. Uiteindelijk zet ie er ook nog een klein vlaggetje van Turkye op. Of ik nog iets wil, jawel een t-shirt met de griekse vlag (Zuid-Cyprus), maar dat doet ie niet. Dat ligt te gevoelig hier in het noorden. Alhoewel hij het shirt wat ik nu aan heb en wat ik heb gekocht op zuid-cyprus waarschijnlijk ook gemaakt heeft. Heb ik het shirt, mag ik het van Bert en Michael niet dragen hier. Flauw hoor.

 Bij de haven aan gekomen, blijkt het een vrachthaven te zijn, dus je kunt niets zien, behalve als je op de stadsmuur klimt. Van bovenaf kun je de diverse ruines van kerken goed zien. Ook een voormalig paleis is een ruïne geworden. Het kasteel op de hoek had ook behoorlijk geleden. Terug via dezelfde moskee waar we tegenover geluncht hadden. Toch ff kijken of we toch naar binnen mogen. Jawel hoor, alleen we lff de schoenen uit.

Nou de banken die er in stonden hebben plaats gemakt voor tapijtjes, en verder is de binnenkant bijna helemaal wit getext, dus ik neem aan dat alle beschilderingen daar onder zitten. Op ons gemak door de stad geslenterd, en langzaam maar zeker terug richting busstation.

 Terug in Nicosia, op zoek naar de grote moskee (ook oude kerk). Ondertussen weer diverse ruines gezien van diverse gebouwen. Op onze zoektocht naar de grensovergang bij toeval bij de buyuk han uitgekomen. Deze is geheel gerestaureerd, en diende vroeger als markt plaats. Deze is nog uit de tijd dat de turken hier aan de macht waren. We lopen paralel aan de grens, maar kunnen niet oversteken. Tis wat dat betreft net als Berlijn vroeger, je ziet de andere kant maar je kunt er niet komen. Uiteindelijk toch de grensovergang kunnen vinden. De huizen / winkels op het grens gebied zijn onbewoond / vervallen,  eigenlijk. En vormen zo met van allerhande bouwsels en hekken tussen de gebouwen in de grens tussen Noord en Zuid.

Wederom controle aan de turkse kant, blauwe stempel kregen we dit keer. En aan de zuid-cyprus kant is het gewoon een beetje zwaaien met je paspoort en doorlopen. Behalve weer voor Michael, met zijn paspoort uit de Isle of Man. Wederom ( ook in de USA) waren er diverse douaniers die de echtheid van zijn paspoort in twijfel trokken.

 Toch met zijn 3-en onze auto mogen zoeken ergens op een parkeerplaats in zuid-Nicosia.

Hierna de snelweg zoeken, en terug richting Pafos.

Terug in Pafos, bij de afslag naar het appartement, was het tijd voor rijles nr 2. Wederom zonder problemen de auto langs het appartement geparkeerd. Al hoewel, het af en toe wel zoeken is naar de versnellingspook.

Donderdag 6 oktober

Vandaag ontbijt en zwembad, en misschien vanmiddag ff naar een of andere Pillaar en naar Neo-Pafos.

Zodra we aan het zwembad liggen, zien we de bewolking al op ons afkomen. En als het uiteindelijk wat begint te druppelen, toch maar onze spullen bij elkaar gepakt.

Toch typisch, besluiten we een keer een dagje zwembad te doen, is er geen zon.

Het ziet er naar uit, dat we vandaag de zon niet meer zullen zien, dus pakken we de auto naar Pafos. Bert en Michael moeten ff naar het hoofdkantoor van Pannoreti (die van het appartementen complex). Ondertussen is hier het zonnetje alweer behoorlijk aan het schijnen, en als we ff later richting st-Pauls Pillar gaan, brand ie weer behoorlijk. Hier staat een kerk, die nog in gebruik is. Maar op het hele terrein staan de restanten van een Cathedraal met 7 gangen, flinke dingetje geweest.

De pillaar staat ergens aan de zijkant. Wederom een oude steen dus.

Verder gereden naar Neo-Pafos, dat bord hebben we al tig keer zien staan. Er staat niets van in de boeken, misschien dak op het internet nog wat kan vinden hierover.

Tis in ieder geval een heuvelachtig terrein, en de toegang verloopt via een enorme ruimte in een rots uitgehouwen, trapjes leiden naar andere ruimtes. Uiteindelijk sta je boven op de rotsen / heuvels. Her en der zijn grotten te zien en achteraan zijn nog argelozen bezig met opgravingen. Uitzicht vanaf hier is trouwens wel mooi. Je staat behoorlijk hoog.

Maar voor vandaag weer genoeg gezweet, terug naar het appartement om te zwemmen.

Bert en ik zouden alvast boodschappen doen aan het einde van de weg, terwijl Michael ff op zoek ging naar Mourat. Gisteren hadden we een code gekregen voor het internet welke nog voor 9 uur vanochtend geactiveerd moest worden. Alleen konden we zonder inlogcodes de hele morgen op het internet. Pas na 5-en verschijnt het bewuste inlogscherm. Of te wel, geen internet, want van iedereen die gisteren een code heeft gekregen, is deze dus nu verlopen.

 Als we (Bert en ik) bijna terug zijn bij het appartement komt Michael ons te gemoed gelopen, hij heeft slecht nieuws en nog slechter nieuws. Het slechte nieuws is dat Mourat onvindbaar is, en het nog slechtere nieuws is dat de deur van het appartement dicht is, en de sleutels binnen liggen. Och ja hun telefoons ook. Ik heb die van mij wel bij, maar daar staan geen telefoonnummers in die nu van nut kunnen zijn.

De balkon deur is open, maar ja das toch nog hoog ook al is het maar de 1e verdieping. Bert is de langste van ons 3-en en die waagt een poging via het douche raam op de begaande grond. Maar hij moet zich dan aan het hek van het balkon omhoog trekken (vergeten te filmen met mijn telefoon), dus dat wordt niets. Oke dan maar richting het kantoortje van de management company, want daar hangt het telefoonnummer van Mourat. Er tegen over zit het restaurant waar we iedere morgen ontbijten, en onze kok heeft net pauze (lees er is niemand). Die belt wel ff naar Mourat..., geen gehoor. Dan naar dat mens van de management company…….weer geen gehoor. Ondertussen belt Mourat terug, maar dit zit een km of 25 verder op, in Coral Bay. Dus nog steeds geen ladder. Internet proberen, of we het nummer van Maggie (de schoonmaakster) te pakken kunnen krijgen… dus niet. Dan maar naar de Isle of Man bellen, naar Kathy, haar huis wordt ook onderhouden door Maggie en haar man John…geen gehoor. Misschien op haar mobiele nummer, dus bellen we Chris op de Isle of Man, jawel hoor die heeft het nummer van Kathy….bellen….geen gehoor. Ondertussen belt Mourat weer, en die heeft ondertussen Maggie gebelt, ze komen er aan.

 Klanten van Bert's werk die hier 2 appartementen hebben, zitten op het terras, dus daar gaan we maar ff bij zitten, je moet iets….

Michael mocht samen met Maggie en John de sleutel halen, terwijl wij op het terras bleven. Overnachten konden we altijd, we mochten wel in 2e het appartement van Bill en Beverly.

 Eindelijk douchen en eten…

Vrijdag 7 oktober

Vandaag richting Limasol. Daar hebben we eergisteren s'avonds op de terugweg vanaf Nicosia gegeten. Nu een keertje bij daglicht ea bekijken.

 Eerst maar ff langs het kasteel, wederom een vierkante blok stenen. In dit stukje oude stad ligt bijna overal de bestrating eruit, dus dat loopt niet gemakkelijk. Beetje gewinkeld, om daarna toch ff een kijkje te nemen op de boulevard. Deze zit echter bijna helemaal ingepakt. Ook hier worden momenteel alle paden, beplanting ed vervangen. Vlakbij het strand kun je wel richting het water.

 Bijtijds terug richting Pafos. Vanavond gaan we met John en Maggie en nog 2 anderen, eerst bowlen en daarna uit eten. We zouden eigenlijk naar een hele goede italiaan gaan, maar Maggie en John weten iets anders, ook goed. Gisteren wilden we bij die bewuste italiaan gaan eten, blijkt ie gesloten…. We hebben morgen nog

Nog nooit zo slecht gebowld als gisteren, kan gebeuren. Na de bowling zijn we naar een restaurantje gegaan, met schitterend uitzicht over Pafos. Zit hier eigenlijk niet zo ver vandaan, maar ja je moet de weg ernaar toe wel weten. Anyway eten was goed.

Zaterdag 8 oktober
Vanmorgen eerst richting een klooster hier in de buurt; Agio Neofytos.

 Het oude gedeelte van het klooster blijkt in de bergen uitgehouwen te zijn. Een nieuw klooster is er ondertussen ook opgetrokken. Uiteraards inclusief souveniershop en cafetaria. Ze doen het blijkbaar goed hier, want 1 van de monnikken kwan aangereden in een flinke auto.

 Onderweg hadden we de bordjes Adonis Bath and Waterfall gezien. Een waterval hier in de buurt....

 Via deels onverharde wegen (maar een km of 4), door riviertjes heen, heuvel op heuvel af, kwamen we dan toch bij de bewuste lokatie uit. Das dan 9 euro entree.... Dus niet om ff naar een waterval te kijken.

 Terug riching appartement voor de laatste uurtjes zwembad. Vanavond Pizza eten en last minute shopping.
Toch typisch, zijn we bij de bewuste pizzaria, is die net gesloten vanwege vakantie. Oke dan maar bij de haven pizza eten. Komen we langs een winkel met shirts, gaan we na het eten ff kijken. Helaas, is de enige winkel die om 21.00 uur zijn deuren al dicht heeft. Dan gaan we toch ff naar het winkelcentrumpje waar we vanmorgen geweest waren. Je raad het al; net die ene winkel die we moesten hebben...dicht.

Morgen om 13.10 uur, vliegen we vanaf Larnaca naar Manchester. Bijtijds uit bed dus, anderhalf uur rijden, huurauto inleveren en inchecken.

 Morgenavond rond 21.00 uur ben ik op Schiphol, morgen eigen bedje om in te slapen.......

Zondag 9 oktober

Bijtijds vertrokken vandaag richitng Larnaca, auto moesten we ook nog inleveren. Nog ff lekker in het zonnetje gezeten, voordat we in gingen checken. Om kwart voor 11 ingecheckt en gevraagt, of er een rookgedeelte achter de douane zat, tuurlijk zit die er. Wij door de paspoort controle heen....Geen rookgedeelte...Dan maar een paar uurtjes zonder sigaret.

Ondertussen worden er steeds meer vertragings berichten omgeroepen. Griekenland staakt weer...Gezellig, maar dat hadden ze op de heenreis ook al gedaan.

Ook onze vlucht verschuift direct bijna een uur door, naar 14.00 uur. Moet niet veel later gaan worden, want we moeten wel alle 3 nog een vlucht hebben vanavond. En om nu op Manchester te overnachten... De vlucht naar Athene zit al op 4 uur vertraging, die naar Zürich op 2 uur.

Toch om 14.00 uur vertrokken voor een 4 uur durende vlucht naar Manchester. Veel turbulentie onderweg gehad, en geen 4 uur, maar 5 uur in dat ding moeten zitten. En eerlijk ik heb nog nooit meegemaakt, dat de stewards, en stewardessen zo vaak tegen de stoelen aan reden. Het was net of ze mijn stoel steeds moeten hebben. En het tempo waarin ze werkten...Achja ze hadden 5 uur de tijd, om eten en drinken uit te delen, zullen we maar denken.

Om kwart over 5 geland op terminal 1 in Manchester, taxiën tot aan de gate, dan richting paspoort controle, koffer op halen, en hup naar terminal 3. De check-in zou om 18.25 uur sluiten. dus ik was met mijn 18.00 uur nog op tijd (wel flink door lopen). En dan eindelijk, vlug een sigaretje, want om 18.15 begon de boarding al. Paspoortcontrole, security check, en dan nog naar de gate. Of te wel, gaat allemaal in 1 moeite door. Kan direct instappen als ik bij de gate ben. Deuren dicht en vliegen, en uit eindelijk 40 minuten te vroeg op Schiphol. Das leuk, maar dan land ie op baan 5, das nog eens een kwartier taxiën. De piloot had beter 10 minuten langer kunnen vliegen....

Anyway, achteraan op de G pier zet ie hem neer...Vervolgens moet je half Schiphol over om bij de bagagehal te komen. Uiteraard kom je dan weer bij band 14 uit, en mag je helemaal naar het einde lopen voor band 23 (der waren anders genoeg banden leeg). Oke we zitten in vertrekhal 4, ook weer leuk, weer een heel end naar Schipholplaza voor de trein.Eigenlijk zou ik pas om 21.00 uur landen, maar doordat we zo vroeg waren, heb ik die 40 minuten uiteindelijk gebruikt om in de trein te stappen. Exact om 21.00 uur (eigenlijke aankomsttijd van het vliegtuig) ben ik dan ook op het perron. De trein naar Den Bosch stopt in Utrecht, gelukkig hoefde ik dit maal alleen het perron over te steken...

Blij dak weer thuis ben, genoeg gesjouwd, gevlogen, en gelopen vandaag. Lekker in mijn eigen bedje vannacht.